Chapter 67 Dati

Mesaiyah's Point of View

I forced myself to sleep because of a heavy cold rain outside but I can't. I tried to close my eyes again but I can't. I'm feeling paralyzed after seeing Angelo at sabihin sakin ang masasakit na salita na 'yun. For him, it's just a simple word but for me para akong pinagbabato ng ng kutsilyo ng mga tao kahit na walang ginagawa sakin. I was in his room staring at the ceiling when suddenly, stranger open the door and he's like basang-sisiw.

Basang-basa siya na akala mo shower ang ulan para doon maligo. Hindi ko siya pinansin kundi nagtalukbong nalang ako ng kumot at ngayon, sa puting kumot nalang ako nakatitig. Pinapakiramdaman ko siya.

Maya-maya, naramdaman kong may tumabi sakin at nakishare ng aking kumot at pagtingin ko..si stranger pala.

"Bakit ka nasa tabi ko?" may pagtatakang tanong ko.

"M-malamig kasi kaya hayaan mong dito muna ako." mapuputla ang kanyang labi kaya mukhang nilalamig nga siya.

"Gawin bang shower ang ulan. Sinong hindi lalamigin nun."

"W-wa