Kabanata 36

NANUNUYO ANG lalamunan ko at hanggang ngayon ay nag-iinit pa rin ang mukha ko dahil sa kahihiyan. Sh*t, ayoko nang lumabas pa roon o maski ang magpakita pa sa kanila sa mga susunod pang mga araw. Pakiramdam ko ay iyong scene kanina ang maalala nila sa tuwing magkakasalubong kami!

“Love, lumabas ka na riyan . . . para kang timang na nagtatago riyan,” sabi pa sa akin ni Ken.

“Ayoko na—nahihiya na ako. Gusto ko nang magpalamon sa lupa, Love,” sagot ko sa kaniya.

“Bakit ka naman mahihiya? Sila ang mahiya sa atin dahil pasok sila nang pasok nang walang pasabi. At isa pa, mas malala pa sa naabutan nila kanina ang ginagawa ng mga iyon.” Binuksan niya ang nakatakip na kurtina ng kama. “Come on.”

Umiling-iling ako habang nakasimangot sa kaniya. “Ayoko, Love, dito na lang ako.”

“Hindi puwede.” Inilahad niya ang kamay niya sa akin para ako ayain nang bumaba sa kama at sumama na palabas sa kaniya. “Nahuli naman na nila tayo—hindi na magbabago iyon,” tatawa-tawa pang sabi niya.

“Nagagawa mo pang t