"Ms Klare lunch na po tayo" ngumiti ako kay Nory, sa lahat ng impleyado rito siya lang ang naging malapit sakin, siguro dahil magkatapat lang kami ng mesa, aside from that I like her jolly personality she has it a humor without trying so hard to make someone's laught, Pagod na kasi ako sa pagiging seryoso lalo na kapag si Hendrix ang kaharap ko..
"Mauna ka na muna. Kailangan kasi to mamaya" napayuko ako para tingnan ang oras sa wrist watch ko....I have a remaining four hours! dámn it"Sigurado po kayo?""Oo, salamat..enjoy your lunch" ngumiti ako pagkatapos_______________________NAPALUNOK ako,kumatok ng isang beses bago itinulak pabukas ang pinto ng opisina ng lalaki....Kahit pagod at gutom ay tinapos ko lahat ng pinapagawa niya..Ayokong masigawan-pagod na ang katawan ko sa mga pasa at bugbog niya, kaya kahit napapabayaan ko na ang sarili ay gagawin ko lahat ng bagay na gusto niyaNAABUTAN ko siyang kunot noong nakaharap sa screen ng laptop niya habang nilalaro sa kamay ang isang itim na ballpen..Sa ilang segundong paninitig ko sa lalaki ay bigla akong napakapit sa parteng puso ko ng maramdaman na tila bumilis ang pagkabog nito, pakiramdam ko ay tumakbo ako ng milya dahil para akong hapong hapo...Anong nangyayari sa'kin? Nitong mga nakaraan ay paulit ulit kong nararamdaman to...Hindi tulad ng takot at pangamba na baka saktan niya nanaman ako--kundi isang pakiramdam na hindi ko kayang pangalananO ayokong pangalanan dahil mas masasaktan ako..BIGLANG tumaas ang balikat ko sa gulat ng bumaling siya sa direksyon ko.."B-b-bukas yung pinto kaya p-pumasok na ako" niyakap ko ng mahigpit ang mga papel,"Anong tinatayo-tayo mo pa diyan?" Napakagat labi ako bago mabilis na naglakad papalapit sa lamesa niya, ilalapag ko na sana ang mga papel ng-"Are you blind? I have a lot of paper here in my table, put that on my cabinet!" Sunod sunod na tumango ako at lumapit sa cabinet niya at doon ibinabaw ang mga papel na dala_________________________'Sorry Klare urgent lang talaga' napangiti ako sa balisang tuno niya sa kabilang linya'Okay lang Kate.. naiintindihan ko naman''Ehh, kasi naman nakakainis bakit kailangan ngayon pa!' Marahang natawa ako'Okay nga lang ako''Don't worry tinext ko na si Andrew, siya na muna ang susundo sayo''Hindi mo na dapat ginawa yon Kate..Pwede naman akong mag-commute nalang''Wala ka ng magagawa, on the way na siya-'Napakunot noo ako ng huminto ang sasakyan sa harapan ko, Marahang natawa nalang ako ng makita na nga si Andrew'Yeah,mukhang wala na nga akong magagawa''Nandiyan na siya? Ang bilis naman' natawa kaming pareho________________________"Bat hindi ka na nagdadala ng sasakyan mo?" Tanong ni Drew. Ngumiti lang ako"Ayaw mo na ba akong isakay?""Hindi sa ganon, I'm just worried, palaging gabi ang uwi mo dapat may sarili kang kotse, delikadong bumiyahe sa gabi Klare""Kay Kate naman ako sumasakay palagi.Nagkataon lang na busy siya""How about your husband ha? Alam ko may sasakyan yun bat hindi ka sumasabay sakanya" mapait na napangisi ako.Ilang segundo rin akong nakatunghay lang sa bintana bago nagsalita"Drew, salamat sa concerned mo..Pero kaya ko ang sarili ko-""You always said that, palagi mong sinasabi na okay ka lang,na kaya mo lahat kahit ang totoo hindi""Klare, you can always ask help from me,i will give you my hands if you need it..were f-friends right?" bumaling ako sakanya.kahit nasa harapan ang tingin ay alam kong naghihintay siya sa sasabihin ko.."I'm here Klare..for you.Always" Ngumiti ako..Yan ang mga salitang gusto kong marinig.Na merong nandiyan para saakin.... I'm always thankful for having a friend like him, A childhood friends, Ganon talaga siguro kapag magkaibigan ang mga parents niyo,pati kayo nagiging magkaibigan na rin...."Thanks Drew, Don't worry kapag hindi ko na kaya sayo ako unang tatakbo""I'll go with you tomorrow" hindi ko natuloy ang pagkalas ko ng seatbelt ng biglang magsalita si Andrew"H-ha?" Bumaling siya saakin"Wala akong gagawin bukas, sasamahan kita sa check up mo" dalawang beses na napakurap ako"S-sigurado ka ba?" Ngumiti siya, tumango..wala na akong nagawa kundi ang pumayag..Kilala ko siya, kung kay Kate ay nakakahindi ako kay Andrew ay hindi.lalo kapag desidido siya"Susunduin kita bukas,okay?""Oum, salamat" tipid na sagot ko bago tuluyang lumabas ng sasakyan niya.. Hinintay niya muna akong nakapasok sa gate bago umalisNAPABUNTONG hininga ako ng tuluyang mawala ang sasakyan ni Andrew sa paningin ko..Sasamahan niya nanaman ako bukas, hindi pa nga ako pormal na nakapagpasalamat sakanya nong nakaraang sinamahan niya ako noon,hito nanaman at aabalahin ko nanaman siyaTipid na napangiti nalang ako bago naglakad papalapit sa bahay,pero hindi pa man ako nakaka-apat na hakbang ay natigilan na ako ng makita ang pagbukas ng pinto at kasunod ang paglabas doon ng isang babae"I'm sorry for tonight Drix, Wala lang talaga akong ibang maisip na pwedeng magsabihan..Hirap na hirap na ako sa sitwasyon ko" napalunok ako ng lapitan siya ng lalaki at maingat na niyakap"It's fine Chloe, I'm glad you share that with me..thank you for being here" Nakita ko ang pagkasabik niya sa babaeng kayakap, kung paano niya ito halikan sa noo at yakapin na parang ayaw ng pakawalan pa,at hindi ko maintindihan kung bakit hindi ako makahinga habang nasasaksihan sila"Everything will be back to normal again,just promise me you will wait,please.wait for me,for us" tumango tango ang babae"Aayusin ko to" dagdag niya pa"H-hihintayin ko Hendrix.maghihintay ako" Humiwalay sila ng yakap..Napaiwas ako ng tingin ng makitang hinalikan niya ito sa labi"I love you""I love you too Drix"Hindi ko alam ang gagawin ko, Oo asawa ako,pero wala akong karapatang magalit at sugurin si Chloe.Sa aming dalawa,siya ang mas may karapatan dahil siya ang mahal,"Pwede pa akong dumalaw ulit bukas?" Binalik ko ang tingin sa kanila,"Yes,please" mahinang natawa ang babae"I will be here tomorrow,but I need to go now""Ihahatid kita""Wag na,may dala akong sasakyan, sa labas mo nalang ako ihatid" isang beses na tumango ang lalaki,ipinaikot pa nito ang kamay sa baywang ni ChloeNAPALUNOK ako ng humarap sila, nakita ko ang bahagyang pagkagulat ni Chloe pero agad rin siyang nakabawi at tipid na ngumiti saakin.samantalang si Hendrix ay parang walang pakialam kung nakita ko ba ang ginawa nila o hindi"K-Klare,nagusap lang kami sa-" hindi natapos ni Chloe ang sasabihin ng"You don't need to explain Chloe, she's just nothing""S-shes still your wife" galit na tiningnan ako ni Hendrix,yumuko nalang ako at tumabi para makadaan silaHow can I hate Chloe? I have no rights to feel any hatred for her, dahil sa una palang, ako ang nang-agaw, ako ang nanira!_____________________"H-Hendrix" pigil ko ng makitang aakyat siya ng hagdan"What" tamad na sagot niya"Y-you bring her here+""Why do you care huh? This is my house!""Oo alam ko,pero-""Would you please stop talking! I hate hearing your voice! I hate seing you everyday! Fvck! kung pwede lang lumayas ka na!""Birthday ko na next week Klare" Kinuha ko ang kapeng ibinabaw ni Kate sa mesa ko. "Ano bang gusto mong gift?" Humagikgik siya"Really?" Tumango ako.."Umm, sumama ka saakin for vacation,three days!""You know I can't" "Bakit?" "Hindi ako papayagan" natatawang sagot ko, bumusangot lang siya at naupo sa kabilang upuan,katabi ko"Si Hendrix nanaman!" "Kilala mo naman siya diba...Ayaw niyang umaalis-alis ako" "Alam mo Klare,kikiligin ako kung ayw niyang umaalis ka dahil namimiss ka niya,pero kasi hindi e!...Ayaw ka niyang umalis dahil gusto niyang pahirapan ka!" "Kate,pwede naman tayong kumain nalang sa labas, Meron akong break ng isang oras" napairap siya"One hour?! Bwesit talaga yang asawa mo!" Itinapat ko ang daliri sa labi para sabihing hinaan niya ang boses...Nasa loob lang ng opisina si Hendrix "Tsk,sana nga marinig niya! Baka matauhan siya na hindi ka dapat pinapagod..hello, hindi ka robot tao ka tao!" Napailing nalang ako...______________________NATIGILAN ako ng marin
"Wear that" napatingin ako sa paper bag na iniaabot niya saakin"Don't asked me.just wear it" napakagat ako ng pangibabang labi bago iyon kinuhaSinilip ko ang laman niyon.inilabas ko rin mula sa paper bag..Mapait na napangiti nalang ako ng makumperma kung ano iyon..Isang damit, a turtle neck dress and I know what is this for.para matabunan ang mga pilat na dala ng pambubugbog niya.."At ipapaalala ko lang ulit.Wag kang gagawa ng katanghan.Naiintindihan mo ba?" wala sa sariling napatango ako..."I give you one minute to change" huling sinabi niya bago bumaba ng sasakyan_____________________TULAD ng inaasahan, Sumalubong saamin ang parents niya, napangisi pa ang Daddy niya ng makita ang kamay naming magkasinop habang naglalakad papasok..Kahit palabas lang ang lahat ng ito ay hindi ko maintindihan kung bakit may tila kasiyahang hindi nawawala sa puso ko "Good evening po" I greeted them first, and they do the same thing, Lumapit si Tita para halikan sa pisngi ang lalaki, napangiti n
"Oh good morning son!" Humigpit ang pagkakahawak ko sa sandok ng marinig ang sigaw ni Tita.. Kasalukuyang nagluluto ako. nakatalikod sa kanila..Kahit hindi ko nakikita ay ramdam ko ang prisensiya ni Hendrix.narinig ko rin ang mahinang tunog ng hinilang upuan.."Klare is a wife material huh..she really good at cooking" Hinintay kong tumugon ang lalaki,pero nabigo ako...Mapait na napangiti nalang ako bago hinain at nilagay sa plato ang niluluto..."M-may gusto ka bang kainin?" Tanong ko ng makalapit ako sa gilid niya.Kunot noo niya muna akong tinitigan bago-"No,Take a seat and join me" pinagusog niya pa ako ng upuan.. Napatingin ako doon.."What's wrong?" Tanong niya.."W-wala" ___________________"Klare?" Bumaling ako kay Tita. Nasa gilid siya ng pool at mukang kakaahon lang "Ayaw mo ba talagang mag-swimming?" Lumapit siya sa upuang bakal kung saan ako kasalukuyang nakaupo.NagtatrabahoI currently doing my report, Hindi ako pinapasok ni Hendrix only because Tita is here, kaya kah
"Okay na ba ang pakiramdam mo?" Muntik ko ng mabitawan ang pitsel ng biglang sumulpot si Tita sa gilid ko..Mahinang natawa pa siya, napailing nalang ako at ibinabaw sa mesa ang pitsel ng tubig pati ang baso"Sorry, nagulat kita" ngumiti ako"Ayos lang po" sagot ko bago sumimsim sa baso"Wala na bang masakit sayo,Hija?" "Wala naman na po..Maayos na ang pakiramdam ko..salamat" matamis na ngumiti siya saakin.."Nag-alala talaga ako sayo e..Sinabihan ko si Hendrix na baka kailangan mo ng isugod sa hospital pero sabi niya ayaw mo raw?" "A-ayos lang po ako, nadala naman po sa pahinga lang...b-baka dahil lang to sa sobrang pagtatrabaho" mahinang humalakhak pa ako"Don't stress yourself to much Hija, you're pregnant" ngumiti at tumango ako bago muling nagsalin ng tubig sa baso____________________NATIGIL ang malakas na tawanan namin ni Tita ng dumating sa sala si Tito kasama si Hendrix...nagkatinginan pa kami ng lalaki pero ako rin ang kaagad na umiwas ng tingin..Hindi niya ako pinayaga
MALAWAK ang ngiti ko ng makita ang pagpasok ng sasakyan ni Andrew sa malawak na balkonahe..nasa loob niyon sina Mom at kapatid ko..Itinawag niya iyon sa akin kanina na siya nalang daw ang susundo.Pumayag ako dahil marami akong inaasikaso,tumutulong kasi ako ngayon sa mga decorations para sa birthday ni Kate.Mamaya rin ang mamimili kami ng mga ihahanda dahil naubusan kami ng stocks sa bahay, "Mom!" Agad ko siyang sinalubong ng yakap.."Ah I miss you Klare" ngumiti ako ng higpitan niya ang pagkayakap"Me too Mom..I miss you" bumitaw ako para yakapin ang kapatid ko.."Hey brat! Hindi mo ba ako namiss ha?" Natawa ako... Napanguso naman siya...Namiss ko ang makulit na to...Kahit minsan ay pinapasakit niya ang ulo ko pati nina Dad ay mahal na mahal ko siya... Twelve years ang agwat namin sa isat-isa kaya baby talaga ang turing ko sakanya, although ayaw niya,wala siyang magagawa dahil ako ang mas matanda.."My hair...you ruined it Kesley!" Kinurot ko ang pisngi niya.."I miss you too Trix"
"Okay, I'll wait here" hindi ako tumingin sakanya, ang buong sandaling nasa tabi ko si Hendrix ay hindi ko sinusubukang tumingin sa mga mata niya, hanggat maaari ay ayokong makita ang kikislap na poot doon, ayokong masaksihan ang pagkuyom niya sa mga kamao niya dahil sa pinipigilang galit"Alis na kami" paalam niya sa lalaki..Agad akong tumalikod at naunang maglakad papalabas,"Hija sandali" pigil ni Tita ng makarating kami ng balkonahe"May problema ba kayo ng anak ko?" Napatiim labi ako bago humarap kay Tita, ngumiti"Wala po" "You sure Hija?" "Opo, wala pong problema,wag po kayong mag-alala" hinaplos niya ang braso ko,matamis na ngumiti saakin "Don't hesitate to tell me if meron,okay" isang beses na tumango ako"AALIS NA PO BA TAYO?"napabaling ako sa loob ng sasakyan, nandoon si Kate,nakalabas ang ulo sa may bintana.nakatingin saminWhat is she doing inside the car? Sasama ba siya? Pero sabi niya kanina saakin hindi raw"She insisted" bulong ni Tita ng makita ang pagtataka ko..
ISANG dampi sa kaliwang balikat ko ang nagpabalik saakin sa realidad. Bumaling ako sa gilid ko at nakita doon si Daddy, ngumiti siya saakin,ganoon rin ako"Dad" "Why are you here Klare?""Nagpapahangin lang po Dad" mahinang natawa kami..Tumabi rin siya sa bench at tumitig sa gumagalaw na tubig ng swimming pool. Merong mga lobo sa ibabaw non,at malalaking salbabida, nakahanda na rin ang grilling sa gilid"Hindi ka ba talaga sasama saamin pauwi?" Tipid na ngumiti ako, ilang sandali rin akong napatitig lang sakanya bago yumukoGusto kong sumama,gusto kong makaalis dito kahit pansamantala lang"H-hindi pa po pwede Dad..Pero promise po uuwi ako, hindi lang po talaga ngayon kasi marami pang ginagawa" "Hindi kaya pinapagod mo na ang sarili mo niyan?" Sinuklian ko siya ng mahinang halakhak "Dad, I'm alright.. don't worry,hindi ko po napapabayaan ang sarili ko" Hinaplos niya ang ulo ko, umusog ako sakanya at sumandal sa balikat.. Palihim ko ring inalis ang luhang bigla nalang naglandas sa
NAYAPOS ko ang telang nakaharang sa dibdib niya..Pakiramdam ko ay anumang oras ay mabubuwal ako sa kinatatayuan ko.Kung hindi niya lang ako hawak ay siguradong kanina pa akong nakahandusay sa lupa dahil sa panghihina ng tuhod ko"H-Hendrix-" paos na tawag ko ng maghiwalay siya "Don't talk" Napalunok ako ng muli niyang ilapit ang mukha niya sa mukha ko, ang akala ko gagawin niya ulit, pero biglang lumampas ang mukha niya saakin, hanggang sa maramdaman ko ang bibig niya sa taenga ko..at bumulong "Wipe your tears!" Madiin na bigkas nya"Son? Sorry akala ko nagaaway kayo kaya agad kaming pumunta rito.." mula sa madilim na parte ay nakatayo roon si Tita kasama ang pamilya ko.."Sorry, mukhang nakakaabala yata kami" dugtong niya pa"I said wipe your tears, now! Hindi nila dapat makita yan!" Madiin na bulong niya parin sa tainga ko..Napatango ako at sumunod....Kasabay ng pagbura ng mga luha sa pisngi ko ay ang pagsibol nanaman ng kakaibang kabiguan sa puso ko.Why do I expected more from