Share
JZ
Kaugnay na kabanata
Stained Love DNA TEST
Ilang minuto din bago nawala ang panginginig ng aking katawan. "Honey..." tawag ni Raiden sa akin. I looked at him, with tears in my eyes. "R-Raiden..." Natatakot akong bumaba. Natatakot ako sa maaring dahilan kung bakit nandito ang kaniyang ex girlfriend. I know it's something serious. It's bad... And it might break my marriage apart. I was so afraid that I hold on to Raiden's arms. Not wanting to let him go. Raiden can see my fears. He kissed my hair. He keeps on calling me honey, while kissing almost every corner of my face. It used to calm me. But not today. It didn't even shoved my worries away, not a little bit. "Honey, you have a fever," he said worriedly. He was about to stand up but I didn't let go of his hand. Mahigpit ko itong hawak. I was too afraid to let him go. Hindi ko kaya. "Please, don't go..." I said pleadingly. Fear consumed me. My body was starting to tremble again. Hindi ko na makontrol. "I will not leave you. I'll just go check the medicine kit," he
Stained Love Junior
Nakatulala ako at habang patuloy sa pag-agos ang luha sa aking mga mata. Ang sakit. Nakaupo si Pepper sa may sofa. Hinihilot ang kaniyang ulo. Si Raiden naman ay kumuha ng bottled water upang painumin ako. Uminom ako ng kaunti. Suminghot ako hanggang sa hindi ko na kayang pigilan ang paghagulgol. Nag-panic naman siyang tumabi sa akin. Niyakap niya ako. Tinatanong ko ang aking sarili kung ano ba ang nagawa kong mali sa kaniya, para masira kami. Pinaglaban namin ang isa't isa sa pamilya niya, pero ang tukso pala ang hindi niya kayang labanan. I stayed kahit na unti-unti na akong na-drain. Kahit sobrang stressful ng aking pregnancy dahil sa mga nangyari. Pero kahit ano'ng gawin kong pag-iingat, darating pa din pala kami sa ganitong punto. "Wala akong maalala, honey. Hindi ako nagsisinungaling. Ang naaalala ko lang umuwi ako kasi lasing na lasing ako. Other than that, wala na. Maniwala ka sa akin, honey. Nang magising ako, nagulat na lang ako na katabi ko na siya. Sabi niya may nang
Stained Love LUKSO NG DUGO
Hindi na din ako nagulat nang lumabas ang result ng DNA test. Wala na ding nagulat kahit isa sa amin. "Wala naman kayong anak, magparaya ka na lang at umalis," sabi ni Mommy pagkatapos basahin ng Doktor ang resulta. "Asawa ko siya, Mommy. At ang nangyari sa amin ni JZ ay isang pagkakamali." Mapait na ngumiti si JZ."Lasing na lasing ako, kung wala ngang nabuo na baby hindi ko talaga maiisip na may nangyari sa amin. I'm not lying when I said that I don't remember anything," matigas na sabi ni Raiden. And I believe it. Hindi sa pagiging hangal pero naniniwala ako sa asawa ko. Kung mayroon mang hindi dapat pagkatiwalaan dito at mayroong higit na may kasalanan, iyon ay si JZ. I don't wanna think about it anymore. Ayaw ko ng isipin kung ano ang ginawa nila nang gabing iyon. One week ko na din 'tong iniiyakan. And I'm not ready to let go. Tiningnan ko ang baby na nakahiga sa baby basket. Awa ang nararamdaman ko sa kaniya kaya iniwas ko din agad ang tingin ko. Hindi na ako nagsalita pa.
Stained Love TINULAK
Nagpaplano na silang pabinyagan ang baby, next month. Tapos na nila itong ipa-register. Bago pumasok sa work, dumadaan si Raiden sa nursery room upang kargahin ang bata. Pagdating naman niya galing sa trabaho, hahalik muna siya sa akin, magpapalit ng damit bago niya ito pupuntahan. Hindi pala totoong ayos lang sa akin ang lahat. There's still a pang of pain in my heart that even my husband know. He keeps assuring me that there's nothing going on between him and JZ. I believe him. Hindi lang maiiwasan na may mga negative thoughts akong maiisip. I think it's normal but it's slowly making me so drained.It was a sunny morning. Maaga akong gumising para magpaaraw. Pinapaarawan din ng yaya si Junior. Lumapit ako upang pagmasdan ang baby. Such a cutie. A mini version of his father. "Good morning, little one..."Mapait akong ngumiti nang may sumilay na munting ngiti sa kaniyang labi. After that, bumalik na ako sa puwesto ko. Tiningnan ko ang aking phone na tumunog. May text si Pepper.
Stained Love Goodbye, honey
"Tama na po," awat ng mga bodyguard ni Raiden sa dalawang babae na plano yatang patayin ako. Nagtamo ako ng mga pasa sa katawan. Nanghihina ako na kailangan pa akong buhatin ng tauhan upang dalhin sa silid namin ng aking asawa. Sumunod sa kuwarto si Lolo. Tinatanong ako kung ano'ng nangyari. "Hindi ko po iyon magagawa, Lolo. Kahit ano'ng galit ko dahil sa mga sinasabi niya sa akin kanina, hindi ko naisip na itulak siya lalo at karga niya ang bata."Hinilot ni Lolo ang kaniyang ulo. Alam kong pati siya ay apektado na din at sobrang stress na sa mga nangyayari.Naiyak na lang ako. Nag-aalala ako sa baby, dahil baka magkasakit ito. At isa pa, galit din si Raiden sa akin. Naniniwala ba siya sa sinabi ni JZ? Tahimik si Lolo sa aking tabi. I was grateful though that he's here, giving me comfort. "Ang hirap, Lolo," iyak ko. Niyakap ko siya at tuluyang napahagulgol. "Ang gusto ko lang naman ay maging masaya kami ng asawa ko, pero bakit pinagkakait iyon sa amin?""Be strong, hija. Mahal
Stained Love RAIDEN
Hindi ako babaero. Masasabi kong loyal ako sa aking trabaho at pamilya. Hindi perpekto pero hindi din masamang tao. Naging kami ni JZ dahil siya lang ang nakikita kong perfect candidate sa mga nakahilerang babae na pina-pa-date sa akin ng aking mga magulang. Twenty five na ako, hindi pa matanda pero pine-pressure na nila para mag-asawa. Dapat daw sa edad kong twenty five ay bumuo na ako ng pamilya. Habang malakas pa daw sila at kayang mag-alaga ng apo. Ganoon din naman ang sinasabi ni Lolo, pero hindi naman siya gaya ng mga magulang ko na masyado ng nanghihimasok sa buhay ko. Though I didn't thought that it's a bad thing. Wala naman akong karelasyon at wala din akong natitipuhan. Hindi ko alam kung darating ba ako sa point ng buhay ko na ma-i-inlove ako. O baka pang-fixed marriage talaga ako. "Marriage is a lifetime commitment kaya piliin mong mabuti kung sino ang makakasama mo." Lolo is a believer of love, kaya lagi niya itong sinasabi sa akin. Wala pa naman akong balak magpak
Stained Love GONE
RAIDENHindi na ako makapag-isip ng tama kaya nagpasundo na lang ako sa aking driver. Kanina pa ako nakatulala dito sa loob ng sasakyan. Gusto kong hanapin ang aking asawa pero hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Bukod kay Pepper, wala na siyang ibang kaibigan. Wala din siyang pamilya at kahit isang kamag-anak ay hindi ko din kilala. I feel so lost. Takot na takot ako na mag-isa dahil iniwan na niya ako. Matagal akong naging single at na-enjoy ko iyon. Ang pagdating ni Rosario sa buhay ko ay biglaan... but her company have given me comfort. Ngayon na umalis na siya, paano na lang ako? Hindi na ako sanay. Kailangan ko siya. Siya lang ang kailangan ko. This is my fault. Wala akong ibang puwedeng sisihin kung hindi ang sarili ko. Labis ko siyang sinaktan. Inapi-api siya ni Mommy pero para sa akin, hindi siya kailanman gumanti. She stayed. Tapos nasaktan din siya dahil nagkaanak ako kay JZ. And damn it! Hanggang ngayon hindi ko pa din maalala kung ano ang nangyari ng gabing iyo
Stained Love LADY PENELOPE
Ang aking sling bag na may laman ng wallet at celphone ko lang ang aking dala, para makaalis ako agad. Maaga pa kaya wala pang gaanong sasakyan na dumadaan. Kapag naghintay ako ng taxi, baka aabutan lang ako ng liwanag. Sumasabay sa pagbuhos ng aking luha ang aking pawis. Para akong magkakasakit. Baka nabinat ako dahil sa nangyari at sa naipon na din na stress. Ngayon na umalis na ako sa mansyon na iyon at sa buhay ng aking asawa, dapat mawala na din ang stress na dulot nila sa akin. Mamaya-maya puwede na din siyang mag-file kaagad ng annulment. Hindi naman kailangan ang pirma ko. Hindi ko din kailangang um-attend ng hearing, dahil kayang-kaya niyang magbayad ng malaki para ma-process agad ang annulment case namin. Ilang blocks pa ang nilakad ko, bago may dumaan na taxi. Mabagal ang patakbo nito kaya napara ko agad. "Sa airport po, Kuya," sabi ko sa driver. Kumuha ako ng tissue sa aking bag upang matuyo ang basa kong mukha dahil sa pawis at luha. Isang oras din mahigit ang trav
Pinakabagong kabanata
