Magmula noong malaman ko na ako si Gabriella, nagsimula na rin akong mag-imagine kung paano ang magiging reaction ko kapag nagkita na kaming muli ni Tita Ariella. Hindi ko rin mapigilan ang sarili kong isipin kung ano ang magiging reaksiyon kapag nagkasama na kaming muli.She is my mom. My real mom. Lahat ng sinabi ko noong minsang nag-road trip at beach trip kami sa Siargao, lahat ng iyon ay natatandaan ko. Sinabi niya na napakasuwerte ng mga magulang ko sa akin. Kapag nagkita kaya kaming dalawa, masasabi kaya niya sa kaniyang sarili na suwerte siya?“What are you thinking?” tanong ni Jacob habang nasa biyahe kami patungo sa hotel na pag-aari niya. Kagaya ng dati, sa chopper ulit kami sasakay.Sinabi ko sa kaniya na puwede naman kaming mag-eroplano nalang. Ang kaso, sabi niya, matatagalan lang daw kami sa ganoon. Mas magiging mabilis ang biyahe namin kung sa private chopper na pag-aari niya kami sasakay.Pagpasok namin sa hotel, nakahilera ang mga staff at sabay-sabay ang mga ito na
I never imagined that I’d become a part of this clan. According to my research, The Benitez clan holds the rank one in the list of the richest family here in Cebu. Ang sabi rin ni Jacob, ang pamilya rin ng aking ina ang isa sa mga ma-impluwensiya rito sa buong probinsiya. Maraming nakakakilala sa kanila. Noong kabataan ni Lolo Arthur, isa ito sa mga magagaling na negosyante ng Cebu. Kung si Miss Diana ay mayroong chains of bar sa buong Pilipinas, ang aking Lolo naman ang nagma-may-ari ng Benitez Shipping Lines na nag-o-operate sa buong bansa. Hindi lang iyon, malawak din ang lupa na pag-aari ng pamilya ni Mama dito sa Cebu. Marami rin silang napamiling farm sa iba’t-ibang probinsiya tulad na lamang ng Bohol, Mindoro at Zambales.“Anong gusto mong kainin, anak?”Agad akong napabaling kay Mama pagkababa ko ng hagdan. Kagigising ko lang at nagdesisyon akong bumaba dahil nakaramdam na ako ng gutom.Magaan na lumipas ang isang buong gabi na kasama ko ang pamilya ng aking ina. Si Jacobv nam
Papa is indeed coming. I asked Jacob several times to make sure he’s not bluffing. At dahil ngayon nga lang daw ulit magkikita sina Mama at Papa makalipas ang maraming taon, hindi maiwasan ng aking ina na mag-hyperventilate. Kanina nakakaya pa niyang hindi ipahalata sa amin ni Kuya ang reaction niya pero ngayon, halos pinagpapawisan na siya.“Kuya, sa tingin mo ba okay lang siya?” tanong ko kay Kuya Aaron habang ang aking atensiyon ay naka-focus pa rin kay Mama na nakaupo sa solo seated sofa sa sala. Hawak niya ang kaniyang phone. Mayamaya niya iyon sinisipat.“I think she’s really nervous and excited at the same time.”“Kagabi pa kasi siya hindi mapalagay.”Kuya Aaron chuckled.“Ganoon talaga. Ilang years ba naman silang hindi nagkita.”Nasa living room din kami ni Kuya pero nakatayo kami dahil ang sabi ni Jacob, anytime today ay darating sila. Hindi naman niya sinabi ang exact time. Kami nalang ang nag-assume na umaga.Nagluluto na rin ang mga helper sa kusina. Si Nanang Gilda ang t
Pagkatapos naming kumain ng agahan, agad na niyaya ni Lolo sina Papa, Aaron, at Jacob patungo sa living room. Habang kami ni Mama ay naiwan sa kusina. Hindi naman naming kailangang tumulong sa paglilinis ng lamesa dahil maraming helper sa bahay, pero tumulong na rin kami para kahit paano ay mayroon kaming ginagawa.“Gusto mo bang pumunta sa kanila, anak?”Umayos ako nang tayo nang marinig ang tanong ni Mama. Alam kong ilang beses niya akong nahuli na sumisilip sa labas.Umiling ako.“Hindi naman po ako kailangan doon. Okay lang ako rito, kasama kayo.”Ngumiti si Mama atr binitawan ang baso na kaniyang pinupunasan. Lumapit siya sa akin at hinawakan ako sa braso at marahang hinila patungo sa upuan. Inalalayan niya akong umupo roon.“You’re right. All-boys-talk iyon. And I am sure na kahit pumunta tayo roon, hindi rin nila ipapaalam sa atin kung ano ang kanilang pinag-uusapan. I’m sure that’s more on business.”Ngumiti ako kay Mama at tumango. Yes, most probably it’s all about business o
Hindi nahirapan si Jacob na ipaalam ako sa aking mga pamilya. Tuwang-tuwa pa nga sina Lolo na isasama ako ni Jacob sa Siargao. Even Papa allowed me to come. Gusto ko rin sana isama si Mama sa event. Ang kaso, marami siyang aasikasuhing trabaho sa opisina niya.“Kuhang-kuha mo na talaga ang loob ng pamilya ko ‘no? Hindi na ako magtataka kung sila pa mismo ang magtulak sa akin na pakasalan ka balang araw,” biro ko kay Jacob habang sakay kami ng kotse. Ngumiti naman siya.“Why? If that happens, papayag ka ba sa gusto ng pamilya mo? Do you want to marry me someday?”“Hindi ba dapat ikaw ang tinatanong ko niyan. Do you want to marry me, Jacob?”He smirked.“Hindi na tinatanong iyan. Dahil automatic na oo ang sagot diyan.”I can’t help but to imagine Jacob proposing to me in front of the beach. Wala lang, minsan hindi ko lang talaga mapigilan ang sarili kong mangarap. Bukas ang kasal ng kaniyang Dad at ng Mommy ni Jace pero ngayon kami pupunta ng Siargao dahil nabanggit ni Jacob na birthday
Hindi na ako pinayagan ni Jacob na maligo dahil magdidilim na. Kailangan mauna kami sa dalampasigan bago si Yael. Simpleng t-shirt na cream ang kulay at tokong lang ang suot ko. Mas kumportable talaga ako kapag ganoon lang ang suot ko. Mabuti nalang din at hindi nagre-reklamo si Jacob. Mukhang kahit ano namang suotin ko ay okay sa kaniya.“May tanong ako,” panimula ko habang naglalakad kami patungo sa dagat. Hinayaan kong nakalugay ang aking buhok kaya kapag umiihip ang hangin ay nililipad ang dulong bahagi niyon.Ako na rin ang nag-boluntaryong magdala ng kahon na nakabalot na sa gift wrapper. Samantalang si Jacob ay tahimik lang na naglalakad. Wala siyang kahit ano na hawak. Mukhang inilaan niya talaga ang oras na ito para sa mangyayari mamaya.“Hindi ka ba naiinis kapag ganito lang ang damit na suot ko?”Kunot-noong bumaling siya sa akin.“Bakit naman ako maiinis? You look okay and I think that’s fine with me.”Ngumuso ako.“I mean… sure ako na karamihan sa mga babaeng kilala mo ay
“Kinakaban ako,” mahina kong bulong kay Jacob habang nasa biyahe kami patungong simbahan sa General Luna.Sobrang aga namin nagising kaninang umaga. Kampante pa ako noong paggising ko hanggang sa pagpapalit ng damit. Pero noong paalis na kami ng bahay, bigla akong nakaramdam ng kaba. Hindi dahil may ginawa akong masama o kung ano. Kinakabahan ako dahil ito ang unang beses na haharap ako sa kanila bilang si Gabriella Del Rio.Kung alam na nina Yael ang totoong kuwento tungkol sa pagkatao ko, mas sigurado akong unang kumalat ang balita sa mga mayayamang tao rito sa Siargao. At kabilang na roon ang pamilya ng mga Castillo na kinabibilangan ni Jacob.“You don’t have to be nervous. Hindi naman ako aalis sa tabi mo.”“You will. Later. Once the wedding started. Saka hindi tayo magkatabi sa upuan dahil magkahiwalay ang upuan ng mga lalaki at babae.”He chuckled.“I’m talking figuratively, Gabby.”He held my hand.“Wala kang dapat ikatakot. Luanne was there and all of my other cousins. Hindi b
Dahil lumabas sina Luanne, naiwan ako sa loob mag-isa kasama ng iba niyang kapamilya na medyo malayo sa akin.Pagharap ko sa aking likuran ay bahagya akong napaatras nang makita ang ama ni Jacob na si Marcus Castillo.“Hey, sorry. Nagulat ba kita, hija?” tanong niya.Marahan akong umiling.“Are you with my son, Jacob?”“Opo. Sabay po kaming pumunta rito.”Ngumiti ang ama ni Jacob at mas humakbang pa siya palapit sa akin. Itinaas niya ang kaniyang kamay upang tapikin ang aking balikat.“Honestly, I don’t know what to say now that you’re back in Jacob’s life, Gabriella. But I wish you never leave him. Jacob is a good son to me. And I bet he’s a good boyfriend to you too.”I nodded.“He is.”“Right.” Tumango-tango rin ito.“Now that I’m going to marry Jace’s mother, I’m sure that I don’t have the luxury of time to check on him and Janina. I think Janina will be fine since she already have a family. But Jacob—”“Don’t worry. I will not leave him.” Pinutol ko na ang kung ano pa man ang sa