She didn't do anything wrong, pero ang lakas ng tahip ng kanyang dib-dib habang inihahakbang niya ang kanyang mga paa papasok sa coffee shop na para bang kasalanan ang ginawa niyang pagsama kay Andro.Iwas na iwas niya ang mapadako ang mga mata sa direksyon nito habang papunta siya sa kitchen counter.And while walking, she can feel his dark stare following her."Miss!" Mariin siyang napakagat-labi. Hindi man siya lumingon, alam na niya kung sino ang tumatawag na iyon, at kung sino ang tinatawagan nito.Idinako niya ang mga mata sa counter, sinesenyasan siya ni ma'am Jela sa direksyon ng mesa ni Zeth. Wala si Becky, kaya wala siyang mapapakiusapan na mag-asikaso rito. Malalim muna siyang bumuntong-hininga bago tumalikod at tinungo ang mesa nito."Good morning Sir, welcome to Julie's.. ano po ang order ninyo?" She recited the usual words they said to their customers.Pero imbes na ang order nito ang sabihin, iba ang lumabas sa bibig nito."Saan kayo nagpunta ni Andro?" Madilim niton
Mula sa pagkakapikit ay nagmulat siya ng mga mata at tarantang bumaling sa katabi na noo'y mahigpit pa ring nakapulupot ang mga braso sa kanyang katawan.Her heart is beating loudly against her chest. Sa gulat, sa kaba at sa takot."Z-Zeth..." Nanginginig na sambit niya.Hindi lang boses niya ang nanginginig kundi maging ang kanyang katawan.When she felt him moving and saw him slowly open his eyes, parang bumalik muli ang kaluluwa niya sa kanyang katawan. "Hey.. Drey, are you alright?" Tanong ni Zeth sa kanya sa nag-aalalang boses. Ramdam niya rin ang panginginig ng katawan nito.Nang tumango siya ay tila nakahinga ito ng maluwag."I-I'm fine.." mahinang sabi niya."God.. you scared me to death." He said, still with a trembling voice. His eyes was mixed of worries and gentleness.Umangat ang kanyang tingin, and she swallowed as she realized their position. Malapit na malapit ang mukha nito sa kanya na halos amoy na niya ang hininga nito. His left arm was under her neck, naging prot
Habang nasa daan, hindi niya maiwasan ang hindi ito sulyapan, partikular sa sugat nito sa braso. May mga bahid pa rin iyon ng dugo. She can't help but to feel guilty. Natamo nito iyon dahil sa pagliligtas nito sa kanya.Bukod sa braso ay mas malala ang natamo nitong sugat sa kanang kamay. Marahil tumama iyon sa maliit na bato ng matumba sila. It was the reason why she's infront of that steering wheel driving him home. "A-Ayaw mo ba talagang pumunta muna tayo ng clinic para--"Umiling ito, pagkunwa'y bumahid sa labi ang isang masuyong ngiti. "Ayos lang ako." Maikli nitong sagot. Palihim nalang siyang bumuntong-hininga saka itinuon ang mga mata sa pagmamaneho. Nakakabinging katahimikan na ang sunod na namayani sa pagitan nila. Hindi niya alam kung dapat ba siyang magpasalamat dahil doon. One thing for sure, she feels awkwardly uncomfortable sitting this close with him. Her stomach is turning upside down by the tension she is feeling. "S-Salamat nga pala sa ginawa mo kanina." Mahin
What was that? It was what lingering on her mind while she was walking out from his room door. Kaya ba nito iyon sinabi dahil sa galit nito sa kanya? He will never let her hide or run away because he still want to get even. He still want to see her in misery. Iyon yon di ba? Dahil mas kapani-paniwala iyon para sa kanya. Hindi siya naniniwalang sinabi nito iyon dahil may nararamdaman pa rin ito sa kanya. It was far from the truth, she clearly knew that.Malamang para rito, hindi pa sapat ang lahat ng nakita nitong kamiserablehan niya sa buhay. He wanted her to taste more.She darted her eyes on the door. Naroroon ang kagustuhan niyang takbuhan iyon at lumabas. But will she able to run away from him completely? Alam niyang hindi. And if she'll do that again, mas lalo lang nitong ididiin na tama nga ito. That she's nothing but a coward."Here.." Mula sa likod ay naramdaman niyang may ipinahawak ito sa kanyang kamay. And after doing that, nagpatiuna na itong humakbang papunta sa so
Kitang-kita niya ang biglang pagkawala ng ngiti sa labi ni Marga ng makita siya nito doon sa loob. Kung nagulat siya, alam niyang higit ito. Hindi nga lang pinahalata."May bisita ka pala." Alanganin ang ngiting sabi nito saka muling idinako ang mga mata kay Zeth pagkunwa'y sa hubad nitong dib-dib. Nagtiimbagang ito pagkatapos."You should have called before coming here." Zeth said in a serious tone."I wanted to surprise you. Pero..." Dumako muli ang tingin nito sa kanya. "Ako itong nasorpresa." hilaw nitong sabi. Bago tumayo ay mariin muna siyang napalunok. She licked her lips and tried to plaster a smile."Paalis na ako Marge." Sabi niya bago dinampot ang bag at isinukbit sa kanyang balikat. Hindi na niya kailangan magpaliwanag rito. What for? "Ang sugat mo nalang sa kamay ang hindi ko nalagyan ng gamot. Kaya mo naman na siguro iyon gawin.." or you can asked Marga to do it. Hilaw niyang naisip ng bumaling kay Zeth. "Kailangan ko ng umalis--""A-Anong sugat?" Marga frowned. Kuno
Tunog ng cellphone niya ang gumising sa kanya kinabukasan ng umaga. Nang abutin niya iyon at tingnan ay napasimangot siya ng makita ang numero ng tumatawag sa screen.Numero.. dahil hindi niya pa iyon nilagyan ng pangalan. Minemorize niya lang ang number na iyon. Ang number ni Zeth.Ano na naman ang kailangan nito? Ang aga-aga pa ah!Inis man ay sinagot niya rin iyon."Hindi mo naman siguro nakalimutan ang pinag-usapan natin kagabi, right? We will meet today to talk about your job and I will tour you to the office--""Hindi ko nakalimutan." Agaw niya. "But hell, Zeth.. ang usapan natin, sa hapon na tayo pupunta sa opisina mo.""Yes, I remember it clearly. Pero may obligasyon ka sa akin, nakalimutan mo na ba? Hihintayin kita rito sa condo ko. You will accompany me to the clinic. I didn't had a proper sleep last night dahil kumikirot ang sugat ko."Inis siyang nagpalatak. "That's why I told you to go to the clinic last night, pero ikaw itong may ayaw!""Hindi ko naman akalain na kikirot
Isinantabi niya nalang ang pagkailang na nararamdaman sa nakikitang kahubaran nito. Mas nanaig sa kanya ang pag-aalala sa sitwasyon nito, lalo na ng makita niya na nababalot na ng pulang marka ang bandage sa kamay nito.She immediately cross their distance and help him stand. Pinulot niya rin ang towel sa sahig, but it was completely dripping. "I--I'll get you another towel. Dito ka lang." Sabi niya at nagmamadaling inihakbang ang mga paa papunta sa pinto. She is biting her lip hardly. God, mukhang siya itong lalagnatin ngayon sa nakita niya ah.But wait, he isn't doing that on purpose right? Para pumasok siya sa loob? Ipinilig niya ang ulo. What was she thinking? Naaksidente na nga ito, iyon pa ang naisip niya?Diretso siya sa closet nito at naghanap ng towel doon. But when she darted her eyes on the side, nakita niya ang nakasabit na bathrobe doon. Kaya imbes na tuwalya, ang bathrobe na iyon ang bit-bit niya nang humakbang siya pabalik ng banyo.It was better than a towel. Mas m
Isang malalim na buntong-hininga muna ang kanyang pinakawalan bago inihakbang ang mga paa papasok sa building na iyon. Unang araw niya ngayon sa trabaho bilang sekretarya ni Zeth. Nasa fourth floor ang opisina nito. They already made there a brief visit last Saturday matapos nilang manggaling sa ospital. Nakapag-usap na rin sila ng iilang detalye tungkol sa magiging trabaho niya. This is not her first job as a secretary, kaya alam niyang konting adjustment nalang ang kailangan niyang gawin. Confident naman siya na magagawa niya ng maayos ang kanyang trabaho, ang hindi niya sigurado ay kung magagawa niyang tiisin ang na makita at makaharap si Zeth araw-araw.Sumabay siya sa iilang empleyado sa paghihintay doon sa harap ng elevator. And while waiting, she roam her eyes around. Isa pa sa ikinababahala niya ay ang kaalamang pag-aari ang building na iyon nina Marga. It's their main office. Zeth didn't mention about anything, pero sigurado siya na nagtatrabaho ito para sa pamilya ni Mar