Chapter Sixty Six

"Nandito na ako sa condo."

Walang emosyon ang mga matang initsa niya ang kanyang cellphone sa maliit na mesa sa gilid ng kanyang kama matapos na mabasa ang text na iyon ni Zeth.

Emotionless, she close her eyes. Pinakiramdaman niya ang sariling damdamin, wala na siyang maramdaman. Namanhid na yata ang puso niya sa sobrang sakit. Pati ang mga luha niya ay tila natuyo na sa sobrang dami ng nailuha niya sa loob ng walong taon.

She don't want to think anymore too. Dahil sigurado, mababaliw na siya kapag ipinagpatuloy pa niya ang pag-iisip sa mga nangyari.

"Magandang umaga hija, nag-enjoy ka ba sa dinaluhan ninyong party ni Zeth kagabi?"

Nakangiting bungad sa kanya ni Yaya Rosing ng pumasok siya sa kusina.

Pinilit niyang ngumiti saka tumango. Ngunit kumunot ang noo nito ng mamasdan siya. Bigla siya nitong pinaharap.

"Bakit namamaga yang mga mata mo? Umiyak ka ba?"

Umiling siya.

"D-Dahil lang ito sa puyat 'Ya, madaling araw na kasi kaming umuwi ni Zeth."

Ikiniling nito ang ulo. Tila hin