Nabunutan siya ng tinik nang makita niya ito sa sofa at mahimbing na natutulog. Kaya nilapitan niya ito at hinaplos ang maamong mukha nito, "I'm sorry, Baby." Bulong niya sa puno ng tainga nito at mabilis na hinalikan sa gilid ng leeg nito. Binuhat niya ito ng pa-bridal style at dinala sa silid nila at maayos na pinahiga. Mula ng lumabas ito sa hospital ay madalang na itong makipag-usap sa kanya.Kapag natatagalan naman siya ng uwi, ito ang madadatnan niya. Ganito ang routine nila gabi-gabi. Kahit hindi siya nito kinikibo pero hinihintay parin siya nito hanggang sa makauwi siya.Napapangiti na lang siya sa pagiging moody ngayon ng asawa niya. Kahit galit ito sa kanya magkatabi pa rin sila sa kama at ayaw nito na gigising na wala siya sa tabi nito. Ayaw niyang mag-isip ito ng masama dahil buntis ito baka makasama pa sa kanya.Maingat na nilapag niya ito sa kama at inayos niya ang comforter hanggang sa leeg nito bago niya hinalikan sa noo at sa tiyan, "I'm sorry for hurting you. God
How are you, my sister in law? I heard you are well. Are you ready to see your son?" Nakangising aso ito. Nanlilisik ang mga mata ni Mrs Alfonte nang tingnan ito, "Walang hiya kayo ng kapatid mo! Saan nyo tinago ang anak ko?" "Chill, Relax! Sister in law, I'm not here to your rants. By the way, kahit may edad ka na, maganda ka parin." Humalakhak ito."Ikaw rin kahit matanda ka na at panot! Bastos ka pa rin!" Tumawa siya ng nakakaloko kaya nag-iba ang aura nito. Ang kanina aliw na aliw na pikunin siya. Ngayon naging madilim na.She doesn't care, anyway. Napapangiti siya sa loob-loob niya.Nilapitan siya nito at hinawakan sa panga, "Hoy, baliw huwag na huwag mo akong aasarin kung ayaw mong ilibing kitang buhay dito. Malandi!" Marahas nitong binitiwan ang panga niya.Nang makita niya ang paparating na staff na in-charge sa kanya, umiyak siya at nagsisigaw, "Bad! Bad! Si Panot, bad! Ilayo nyo siya sa akin. Ayoko sa pangit na yan!" Sigaw niya at dinuro-duro ang lalaki."What the!" Sasamp
Hindi maipinta ang mukha ni Reed ng maabutan niya ang kabaong sa harapan ng gate nila, " Itapon nyo ang kabaong na yan, ngayon din!" Dumagundong ang boses niya dahil sa galit. "Sir, nasa underground ang nagdala ng kabaong na yan." Wika ng tauhan niya."Good. Alam nyo na ang gagawin nyo. Iligpit lahat ng kalat! Malinis at walang mantsa!" Sagot niya at iniwan na ang mga ito. Naikuyom niya ang kanyang kamao, at nagpupuyos siya sa galit. Iniiwasan na sana niyang pumatay kung maaari dahil ayaw niyang malaman ni Aliyah ang ganap sa nakaraan niya. His dark past is terrible at hindi niya alam kung matatanggap ito ni Aliyah kung malaman nito. Kaya nga nasaksak siya dahil hindi niya pinatay ang nakasaksak sa kanya. Ngunit dahil inunahan siya nito, wala siyang choice kundi utangin ang buhay nito at muling pumatay.Kinalma niya ang sarili habang pabalik na sa loob ng silid niya. Sumasakit ang batok niya. Ayaw talaga siyang tantanan ng mga kalaban niya.Habang nasa kalagitnaan siya ng hagdan n
Dahan-dahan na minulat niya ang kanyang mga mata. Wala siya sa silid nila at puro puti ang nakikita niya sa apat na sulok ng silid. Ginala niya ang mga mata at hinanap si Reed ngunit wala ito.Nakita niya ang kanyang mga magulang sa sofa na seryosong nag-uusap. Hindi niya naririnig ang pinag-uusapan ng mga ito dahil pabulong lang sila kung magsalita. Pero sa mukha na nakikita niya sa Daddy niya parang may mali. Ang Mommy naman niya ay nagpupunas ng luha sa pisngi habang pinipisil naman ng daddy niya ang kamay nito. Naka- side view ang mga ito sa kanya at hindi siya napansin.Dumako ang mga mata niya sa kabilang side. Nasa isang kama sina Reem at Darlene nakahiga. Mahimbing ang mga ito na natutulog. Pumikit siya ulit dahil naglo-loading pa ang isipan niya. Hindi naman siya napansin ng mga magulang niya na nagising na siya. Nasaan siya? Tanong niya sa isipan.Nakaramdam siya ng pananakit sa puson niya at ramdam niya na may iba sa katawan niya. Sobrang kirot sa pagitan ng mga hita ni
Umabot ng isang linggo sa hospital si Aliyah. Gusto kasi ng mga magulang niya na walang magiging problema sa kalusugan niya at fully recovered siya bago umuwi sa bahay nila.Lahat ng kakilala nila na malapit sa kanilang pamilya ay nakadalaw na sa kanya ngunit ang kaisa-isang taong inaasahan niyang makita at dumamay sa kalungkutan at pighati na nararamdaman niya ay hindi nagparamdam sa kanya. Ang sakit na nararamdaman niya ay domoble. Nawalan na nga siya ng anak, nawalan pa siya ng lalaking pinakamamahal. Last night na niya sa hospital, kinabukasan uuwi na siya sa bahay ng mga magulang niya. Sina Darlene at Reem ang kasama niya ngayon. Tulog na ang mga ito dahil hating-gabi na. Tumulo ang mga luha niya, "Bakit Reed, dito na lang ba talaga matatapos ang lahat sa atin? Kung gaano tayo kadaling nagkagustuhan, ganun din tayo kadaling magkalimutan?" Bulong niya sa isipan. Halos gabi-gabi kapag tulog na ang mga bantay niya, umiiyak siya ng lihim. Labis-labis na ang sakit sa puso niya. An
Nagsisiklab sa galit si Zimmer Alfonte dahil sa katangahan ng tauhan niya, "Itapon sa bangin ang mga ugok na yan!" Utos niya sa mga ito. Bumalik ang kabaong sa hideout nila kasama ang dalawang lalaki na tadtad sa bala ang buong katawan. May note pa na nakapaskil sa loob ng kabaong."Kapag hindi ka pa tumigil sa kakapadala ng kabaong, ikaw na ang isusunod na paglalamayan!" Kinuyumos niya ang papel at tinapon sa kabaong at pabagsak na sinara ito."Mga gago! Kayo ang ibabaon ko sa hukay!" Banta niya at gigil na pumasok sa loob ng hideout niya. "Boss, ang Tito nyo tumatawag." Lumapit ang isang tauhan nito at iniabot ang phone.Nagsalubong ang makakapal na kilay nito, "Tsss! Ano na naman kaya ang sasabihin ng demonyong ito!" Bulong niya sa sarili. Lalo siyang nanggigil sa galit. Humugot siya ng malalim na hininga.Kinuha niya ang phone at sinagot ito, "Hello, Tito, napatawag kayo?" Tanong na bungad niya."Hindi ako natutuwa sa mga pinaggagawa mo, Zimmer! Bakit sunod-sunod ang pag-atake
Ilang araw na din nang makauwi sa bahay nila si Aliyah. Para itong walang buhay sa bawat araw. Nagkukulong lang ito sa kwarto niya at ayaw makipag-usap sa kahit na kanino. Sina Darlene at Reem ay walang magawa dahil hindi naman sila nito pinagbubuksan. Wala rin itong maayos na kain at tulog. She's suffering depression, dahil sa nangyari sa kanya. Kapag sasabihin ng mga magulang niya na magpatingin sila ulit sa doctor ay nagagalit ito at lalong nilalayo ang sarili sa kanila."Ate, hindi pa rin nagbubukas ng pintuan si Ate Aliyah. Baka ano na ang nangyari sa kanya sa loob?" Nag-aalala na si Darlene. Kanina pa kasi ito katok ng katok sa pintuan ni Aliyah ngunit hindi pa rin siya pinagbubuksan ni Aliyah."Baka tulog pa siya?" Patanong na sagot ni Reem. "Hindi ko po alam. Tahimik sa loob ng kwarto niya. Wala man lang sign na may tao." Wika nito at nilagay muna sa tabi ang hawak na tray ng pagkain.Nilapit ni Reem ang tainga sa may pintuan at pinakinggan kung may kaluskos sa loob ngunit w
"Ano ba talaga ang plano mo? Ako na ang pinagbubuntunan ng galit ni Reem dahil sa pag-iwan mo kay Aliyah. Bakit hindi mo siya harapin!' Singhal ni Grey kay Reed. Nasa opisina sila ngayon nito dahil maraming mga nakatambak na paperwork.Walang buhay niya itong tiningnan, "Dude it's better to get hurt than to be with each other na hindi natin nasisiguro ang kaligtasan niya." Patuloy lang ito sa pagpirma at hindi nililingon ang kaibigan."Hindi ko talaga magets ang punto mo. Para kang shunga?! Anong silbi ng mga bodyguards mo!" Tumayo ito at namewang."Huwag mo akong sisisihin kapag dumating ang time na wala ka ng babalikan pa." Umalis ito na nababagot.Hindi niya ito masisisi, siguradong siya ang tinatalakan ni Reem. Knowing Aliyah's cousin. Napahilamos siya sa mukha. Pagod na pagod na siya sa mga pangyayari sa buhay niya. Ang negosyo niya sa Mindanao ang pinag-iinitan ngayon ng mga kakompetensya niya sa negosyo. Gusto niyang malaman, bakit ganun na lang ang ginagawa ng mga kalaban ni