Chapter 35: Lala

 Isang malakas buhos ng tubig ang nagpagasing sa akin. “Gising, Mahal na Prinsesa!” isang galit na boses ang umalingawngaw at nag-eecho sa buong paligid o talagang nahihilo lang ako sa masangsang na amoy na naamoy ko.

“Magandang umaga, Mahal na Prinsesa, Breakfast is served,” saad ng isang babae. Alam kong si Annabelle ito, sinusubukan kong alalahanin ang nangyari; nawalan ako ng malay dahil sa kanyang sakal tapos hindi ko na alam ang sumunod na nangyari. At bigla akong napa-isip kung nasaan na sila Agustus. At si Zek? Nasaan si Zek?

“Anong inisip mo?” nang-iinis na sambit niya.

“Nasaan ba ako?” tanong ko.

Tumawa ito, “Hindi ko alam na ganito pala kahina ang Prinsesa ng Verona,” pang-iinsulto niyang saad. “Patayin na kaya kita?” aniya. Hindi ko pinansin ang kanyang sinabi, pinaikot ko ang aking paningin sa paligid