Chapter 23 Mahal Kita

MARCUS:

NAPAPAILING NA LAMANG ako sa dahilan ni chubs kung bakit nabunot lahat ng buhok sa kilay nito. Kaya naman pala namumula ang mukha niya. Haist. Ang bubuyog na 'yon. Bakit ba siya nagpapaganda? Baka naman para kay Kuya?

"Imposible," napailing ako na muling nag-dive.

Kahit mag-focus ako sa pag-e-ensayo ay hindi mawala-wala sa isip ko ang bubuyog na 'yon sa pinaggagawa sa sarili. Ngayon tuloy nahihiya siya at halos ayaw nang lumabas ng silid nila.

"Nice Marcus! Keep it up, lalo kang lumiliksi," papuri ni coach Rico pagkaahon ko na inabutan ako ng towel.

"Thank you, Coach."

Ngumiti itong tinapik ako sa balikat.

"Malaki ang tiwala ng team na makakasungkit ka ng medalya, Marcus. May isang buwan pa naman tayo para mag-ensayo. Ang mahalaga ay nagi-improve ka araw-araw kaya hwag mong i-pressure ang sarili at katawan mo," paalala pa nitong ikinangiti at tango ko habang naglalakad kami ng hallway patungo sa locker's.

"I will, Coach. Thank you."

MATAPOS KONG makaligo at makabihis ay