“Ihahatid na kita sa Club Rama then I’ll fetch you.”“Alright!”“Bakuran mong mabuti si Sandra, Monarch. Kaiingat ka sa kapatid mo. Matinik ‘yan sa kahit na sinong babaeng matipuhan niya.” babala ni Bulldog ng malaman nitong dumating na ang kapatid.Sa kabila nagpaaalala ng lalaki ay tiwala siya na hindi rin hahayaan ni Sandra na malagay siya sa alanganin. Si Sandra ang mismong nagtungo sa opisina ni Monarch ng kailangan na nitong umalis.“Honey, ihatid mo na ako. Baka naghihintay na si Olivia.” Pangungulit ng babae.Ibinaba ni Monarch ang kanyang salamin at binigyan ng mabilis ng dampi ng labi sa pisngi ng babae.Matapos niyang i-shutdown ang computer ay halos hilahin siya ni Sandra sa baba. Nananadya ang lalaki na bagalan ang kilos kaya naiinis ang babae sa kanya.“I’ll send you a message if everything is okay ha! Don’t be late to fetch me.”“Be careful.”“Yeah! I’ll miss you!” saglit lang silang maghihiwalay ni Monarch ngunit nami-miss niya kaagad ang binata.Nadatnan niyang namumu
Napasuntok sa mesa si Monarch. Hindi niya maipagtatanggol si Sandra. Napayuko siya sa sobrang gigil. Gusto na niyang bumitaw. Unfair ang mga sitwasyon sa kanya kung kailan ilang araw na lang ay ikakasal na sila ng babae. “Magtutuos tayo, Montague! I told you to stop messing up Sandra’s life!” Lumabas sa kuwartong iyon si Olivia. Umupo muna siya sa counter ng bar upang makainom kahit isang shot glass. Takot na takot siya. Hindi niya sigurado kung mapapangatawanan niya ang mga sinabi kay Montague ngunit napaatras siya ng makitang papasok si Sandra sa pinto ng club. Tumalikod siya at napausal ng dasal na huwag sana siyang makita ng babae. “A glass of cold water, please!” Lalong hindi nakaalis kaagad si Olivia. She was thinking what happened back then. Gusto niyang bigyan ng babala ang babae ngunit iba na ang kanyang nakita. Inilalabas ng backdoor si Sandra. Montague was holding her. He took the video and send it to Monarch. Kahit umalis si Monarch ng mga oras na iyon, wala itong magag
Hindi rin sini-seen ni Monarch ang mga mensahe niya. Posibleng wala nang magaganap na kasal. Tahimik siyang kumain ng almusal. Hindi siya inusisa ng ama kung anong nangyari. Hindi rin nito hinanap si Monarch. “Papasok ka ba?” Tumango lang ang babae. Niyakap siya ni Rico bago siya umalis. “Nandito lang kami ni Gibo. Makikinig kami sa iyo kapag kailangan mo.” Doon na bumuhos ang luha niya ngunit tikom ang bibig niya sa nangyari. “Ano bang problema?” Umiling lang si Sandra. Iniwasan niya ang direksyon na puwedeng dumaan si Monarch. Nahihiya siya sa nangyari. Nadaanan niya ang cubicle ng mga staff. “Uy, hindi ba bawal sa malapit nang ikasal ‘yung magbiyahe dahil malapit sila sa disgrasya?” “Ano ka ba? Pamahiin lang iyan. Ang disgrasya nangyayari kahit sa hindi naman ikakasal.” “Siguro nga. Kung talagang sila, sila talaga!” “Bakit ba?” “Kasi nagpakuha ng tiket si Sir Monarch patungong Brazil. Matutuloy pa ba ang kasal nila ni Ma’am Sandra?” “Hindi ba, parang bukas na iyon?” Hin
Natuloy ang kasal nina Monarch at Sandra. Everything was a big surprise despite the fact na may malaking issue silang dapat i-settle.Hindi umalis si Monarch. Nagpabili siya ng ticket ahead of time para sa lol ani Sandra. Kasalukuyang nasa biyahe na ang matanda kasama ang isang caregiver nito. Sina Rico at Gibo ang sumundo sa kanya sa airport.Naging abala noon si Monarch. At hindi naman nagbago ang kanyang desisyon na pakasalan si Sandra. Gusto lang muna niyang manahimik dahil alam niyang baka hindi maganda ang lumabas sa kanyang bibig. Ayaw niyang masaktan si Sandra.Sinermunan siya ng kanyang ina ngunit hindi rin nagsabi si Monarch kung ano talaga ang totoong nangyari.“Hello, little boy. Buti pa itong anak mo, napakaamo ng mukha.” Napawi kaagad ang galit nito ng makita ang bata.Wala siyang balak imbitahin si Montague dahil sa ginawa nito. Wala na siyang magagawa kung sinabi ng ina sa kanya na nabago ang schedule nito.“Anong nangyari sa mukha mo? Hindi mo man lang inisip na ikaka
Natahimik bigla ang mag-asawa habang nasa tubig sila sa pribadong pool nila sa kanilang cottage. Nilapita ni Sandra ang asawa at biglang yumakap sa kanya.“Thank you for bringing Lola here. I never thought to have a grand wedding despite of everything.”“Wala akong hindi kayang ibigay sa iyo, Sandra. I will make you happy for the rest of your life. Hindi ka na iiyak sa piling ko.” Ngunit tumulo pa rin ang luha ni Sandra.“Tears of joy lang,” at ngumiti si Monarch.Ngayon na-realized ni Sandra kung gaano talaga siya kasuwerte kay Monarch. Pag-ahon nila sa tubig ay naupo siya sa long bench. Bigla siyang napailing nang wala sa loob niya.“It can’t be?”“What did you say?” tanong ni Monarch dahil nasa tabi lang niya ito.“Why in the world would she do that?”“What?” muling tanong ni Monarch.“Nothing, Monarch. I was just thinking something.”“What is it? Tell me.” Ginagap ng lalaki ang kamay ng asawa.“I wonder what happened to Olivia and Milo. Hindi sila nakarating sa kasal natin.” Chand
Tinawagan ni Sandra ang ama at ang kapatid para sabihing nakauwi na sila sa Pilipinas. Umalis na rin mag-ama kasama ang kanyang lola pauwi ng Brazil. Pansamantala lang naman ang pagbalik nila doon.“So tired!” Ibinagsak ni Sandra ang pagod na katawan sa kama. Matapos ang isang linggo nilang honeymoon ay haharapin nila ang bagong buhay bilang Mr. and Mrs. Monarch Bluebird.May jetlog pa sina Sandra at Monarch kaya hindi kaagad nagising sa pagod ang huli. Magkayakap na natulog ang dalawa. Pinuntahan ni Sandra si Olivia at Milo upang dalhin ang pasalubong nito ng araw na iyon.“Mon, pupuntahan ko muna si Olivia. Dadalhin ko itong mga pasalubong natin. Can I go alone?” bulong ng lalaki.“Uhm…” sagot ni Monarch. “Balik ka kaagad ha!” Tinitigan muna ni Sandra ang asawa habang nakapikit pa rin ang kanyang mga mata.“Yeah, saglit lang ako.” Nagmadali na si Sandra.Idadaan lang sana niya at wala siyang balak na bumaba at magtagal. Kasambahay ang nakaharap ni Sandra.“Sino po sila?” Napakunot-n
Samantala, naging abala ang Bluebird’s House dahil sa kaarawan ng panganay nina Chandler at Montague.“Gusto kong maging maganda ang birthday ng anak natin. First time niyang mag-birthday dito,” pagmamalaking sabi ni Chandler. Sa kabila nang kaarawan ng bata ay nagawa pa niyang mag-isip ng isang bagay na lalong pagsisimulan ng panibagong away sa pagitan nila ng kakambal.Wala naman siyang pakialam basta’t ang mahalaga ay makita niyang naiinggit ang isa habang masaya siya sa piling ng lalaking pinakamamahal niya at ng batang bubuo sa kanilang pamilya.Hindi kuntento si Chandler. Kailangan niyang mahigitan ang kapatid. Hindi siya magpapadaig.“Magpapa-catering tayo. Imbitahin mo na lang ang mga kakilala at mga kaibigan mong may mga anak na.” Nagkibit-balikat si Chandler. Sino ba naman ang puwede niyang imbitahin? Simula ng maging asawa siya ni Montague ay hindi na siya nakibalita sa kanyang mga kasamahan.“Yeah, come to my son’s birthday. You are invited!” Pangiti-ngiti pa siya habang m
Hindi sinabi ni Sandra kung ano ang kanyang iniiyakan ng datnan siya ni Monarch sa kotse. Titiyakin niyang magsisimula ang kanyang paniningil sa mag-asawang Montague at Chandler.Hindi siya mangingiming gawin ang kahit anong paraan upang masira ang kanilang pagsasama kahit ipain pa niyang muli ang katawan kay Montague. Baliw na baliw pa rin ang lalaki sa kanya.“Drinking wine right now while looking at your beautiful curves, Sandra. You really make me crazy when you sex with Monarch. I like to lick and eat that pussy. I want to hear you shout and moan.”“OMG, what is he talking about?” Kasalukuyang siyang walang damit sa sala. “How does he know what I am doing right now?” sabi niya sa sarili. “Oh, really! Mukhang sabik na sabik ka na, Montague. Hindi na ako magtataka kung anong kaya mong gawin para makapasok sa unit ni Monarch ng hindi naming alam. You are playing dirty with your sex spy cam. You love watching me. Baka lalo kang maglaway.” Nasa harap si Sandra ng telebisyon na may sim