"I betcha!" Isang boses ang humarang sa aming ritwal ng suwerte.
Nakatalikod ang lahat sa isang pares ng senior na may dalang papel. May suot na uniporme ng paaralan, isang piraso ng telang lana na nakasabit sa kanilang kaliwang balikat hanggang sa kanilang mga tuhod. Umupo kami at kumilos. Luminga-linga ako sa paligid nang hindi gumagalaw ang leeg ko. Ang Tisiphone's lined up straight facing the senior's way. Nagmartsa patungo sa direksyon ng nakatatanda, nagsimula silang magbulungan ng mga salita. And then when they reach 1 foot away from the seniors, tumigil sila.
Isang mapula ang buhok na ginoo ang tumayo sa harap at pinagpag ang piraso ng papel sa kanyang kamay. Siya ay umubo, at nagsalita;
"Ngayon ang unang araw ng pasukan, at kaming mga nakatatanda ay magpapakilala ng mga silid na nakalaan para sa tatlong grupo sa CLASS 1- FURIES."
Nagpatuloy ang isa pang senior;
"Walang paligoy-ligoy pa, simulan na natin ang paglilibot sa paligid ng paarala
Iginalaw ko ang ulo ko habang tumatakbo. Lahat ay tila tumatakas sa isa't isa. At ang ilan ay may dala pang kutsilyo. Nakatingin lang sa amin ang mga senior. Hindi man lang nila sinabi sa amin ang tungkol sa halimaw at ang munting larong ito ng kaligtasan. Pagpatay sa iyong mga kaibigan upang magpatuloy sa susunod na yugto ng klase.Nakita ko ang isang buhay na bush sa tabi ng isang patay na puno ng sequoia. Gumapang ako sa bush at nagtago sa loob ng bush. May nararamdaman akong makati sa mga braso ko. pumikit ako. Ang isang sanga, kung saan kinuskos ko ang aking braso, ay may mga ticks na gumagapang mula dito hanggang sa aking mga braso. I shook my arms."Argghh!" Luminga-linga ako sa paligid para maghanap ng ibang ligtas na lugar na mapagtataguan.Isang grupo ng mga patay na puno ang nakatayo ilang dipa ang layo sa kanya. Kinaya niya ang kati. Tumakbo siya sa puno at gumulong sa damuhan. Nang marating niya ang mga ugat ng puno, inihiga niya ang kanyang likod s
Hinatid kami ng mga senior sa first class period namin. Doon daw kami magkikita ng homeroom teacher namin. Walang nagsasalita tungkol sa nangyari sa daan. Ni ang nangyari nitong mga nakaraang araw. Ito ang gumugulo sa aking isipan. Nakaramdam ako ng pagkabalisa sa pamamagitan lamang ng pag-iisip kung ano ang susunod na mangyayari. Ngunit ito ay simula pa lamang ng aking paglalakbay sa akademya. Ang tuktok ng iceberg. Ang first-class period namin ay magaganap sa Damien building. Isang gusali na binubuo ng dalawang palapag na may limang silid-aralan sa bawat palapag. Pero may kakaiba sa mga unang gusaling nakita ko. Ang kulay, at ang mga dekorasyon doon. Isa itong gusaling pininturahan ng dilaw, bagong pintura. Buhay ang mga puno sa paligid nito at namumulaklak pa ito ng mga magagandang bulaklak. Pumasok kami sa hallway ng Damien building. Maroon ang sahig at nakatayo ang mga halaman
Lumipas ang dalawang linggo pagkatapos ng araw na iyon.Naalala ko ang aking sarili na nakatitig sa isang piraso ng papel, ang aking ulo ay abala sa pag-iisip.Gabi na bago ang pagsusulit, kung saan bibigyan kami ng mga guro ng isang formative test at isang maagang summative test.Namuo ang stress at pagkabalisa sa isip ko habang nag-iisip ako ng paraan para makatakas. Nakaligtas ako sa huling pagsusulit sa disiplina na nangyari tatlong araw na ang nakakaraan. Napansin kong seryoso ang mga guro sa pagpaparusa sa amin. Ngunit walang namatay sa amin. may masamang mangyayari sa exam na magaganap bukas.Ako ay isang duwag. Nagkaroon ako ng maraming pagkakataon na makatakas, ngunit ang takot na pagsisihan ay huminto sa aking paraan.I clenched my fist tight while a dipping pen ay nasa kamay ko. Bumuntong hininga ako at saka nagsimulang magsulat."Hic malum meum vadit;" sabi ko habang nagsusulat. Napahinto ako nang maubos ang tinta ng pluma. Inabo
Iniwan ng nurse na bahagyang nakabukas ang pinto.Sumandal ako sa pinto at sumilip sa siwang.Nakita kong lumayo ang nurse, tinutulak ang kartilya."Sundan mo siya." Sabi nito, naka-cross leg position na nakaupo."Bakit ako?" Bumulong ako."Dapat mo." Tinamaan nito ang kaliwang pisngi ko gamit ang mga tauhan nito. "Sumunod ka na lang sa akin.""Oh sige," sabi ni Lily.Pinagmasdan ko ang nurse na nawala sa anino. Imposibleng maglakad-lakad at walang mabangga. At saka, limitado lang ang ilaw namin.Ang pasilyo na ito ay isa sa iba pang mga pasilyo na nakakatugon sa concourse. Kung ikukumpara sa iba, ang pasilyo na ito ay hindi gaanong pabor pagdating sa mga nightwalker. Mga araw na nakalipas, nakilala ko ang isang batang babae na isang nightwalker, pinag-usapan kung gaano kakipot ang pasilyo na ito. I can't relate to her since I have never seen myself na gumagala habang natutulog. Pero eto ako, gumagala kasama
PART ONE OF CHAPTER THIRTEENTH, WHEN CHEATING WAS A CURSETinitigan ko ang mga notes na sinulat ko kagabi. Wala akong maintindihan tungkol dito. Hindi magandang ideya na magsulat ng mga tala sa Latin.Napa-facepalm ako habang bumabagsak ang mga notes sa sahig.Ang pagre-review ay isang masamang bagay. Hindi man lang ako nag-stock ng anumang kaalaman, ano ang dapat kong gawin!?Hindi kapani-paniwalang nakaka-stress. Ano ang mas masahol pa? Hindi ordinaryo ang paaralang ito, ito ay impiyerno. Mas masahol pa sa inaakala ko noong elementary ako. O, hayskul talaga ay ganito.Inalis ko ang mga palad ko sa mukha ko at iniladlad ang palda ko. Iniunat ko ang mga kulubot sa aking itim na uniporme. Mayroon itong naka-bold na pulang highlight, at ang kurbata ay kalahating itim at kalahating checkered. Sa dulo ng aking manggas ay mga puff na may mga butones. Hinawi ko ang itim kong buhok. Hindi ako makapaniwala na hindi ito maplantsa ng diretso. M
PART TWO OF CHAPTER THIRTEENTH, WHEN CHEATING WAS A CURSEItinaas ng lahat ang kanilang natapos na mga test paper sa hangin. Itinaas ko ang sarili ko, kasunod si Ella.Sinulyapan niya ang test paper ng lahat. Nanatili ang maliit niyang ngiti, na nagbigay sa akin ng kaginhawaan.Hinawakan ko ang dibdib ko at huminga ng ilang beses. Napabuntong hininga ako, sumilay sa mukha ko ang nakakatakot na ngiti. Nakatitig sa akin si Ella at sumulyap kay Mr.Byrne. Si Mr. Byrne ay lumabas ng silid, at nagsimulang mag-ingay ang silid. Lumingon si Ella sa kanya, at nagtanong ng bastos na tanong,"Ikaw ba ay isang psychopath?"Lumingon ako sa kanya, nawala yung creepy smile after kong marinig yung comment niya. Kinagat ko ang aking mga ngipin at naikuyom ang aking kamao.Napangiti ako, "Hindi."Ang mga puting ngipin ay ipinakita na may itim na gilagid at perpektong linyang ngipin.Naguguluhang tumingin siya sa akin. Nakataas ang k
Mamaya sa araw na iyon.Alas kwatro na ng hapon.Oras na. Kaninang umaga, nang tuluyan na kaming makalabas ng silid, niyaya ni James ang buong klase na mag-aral. Ikinatuwiran niya na ito ay isang paghahanda para sa susunod na pagsusulit.Ngunit hindi iyon ang dahilan.Ito ay ibang bagay.Umalingawngaw ang mga yabag sa dingding at ang mga bulungan ay pinupuno ang hangin ng nakakagambalang mga ingay. Alam kong hapon na, ngunit kahina-hinala ang katotohanang walang nakikitang liwanag sa mga bintana. Ito ay maaaring sanhi ng panahon o ilang phenomenon. Anuman ito, hindi ko dapat ipagsapalaran ang aking buhay sa pagsisikap na malaman.Naglakad ako sa isang red carpet papunta sa main hall.Huminto ako malapit sa isang foundation at tumingin sa paligid. Ang mga iskolar ay nagkalat sa paligid ng bulwagan, na
Sa loob ng silid-aralan ng mga iskolar, magkaharap na nakaupo sina Tobiah at Lily at may pinag-uusapan. Ito ay ang araw pagkatapos ng pangkatang pag-aaral.Unti-unting lumilipat ang araw habang pinagmamasdan ng dalawa ang pagkawala ng liwanag at ang dapit-hapon na."I guess so," paliwanag ni Tobiah. "Ikaw yung tipo ng tao na hindi mahilig magtago sa school na ito."Napatitig ako sa mukha niya. Tama siya, hindi ako mahilig mag-explore since I knew that danger can be everywhere. Kanina lang, tinanong ko kung dapat ko bang tanggapin ang pagpayag ni Theodore, na tulungan siyang galugarin ang kagubatan upang mahanap ang babaeng iyon, ang babaeng nagpakita kasama ang manika na mayroon ako ngayon."Kailangan niya ako," bumuntong-hininga ako. "Ngunit hindi ganoon kaliwanag ang iniisip ng kabilang panig ko."Lumapit sa akin si Tobiah, at pagkatapos ay binigyan ako ng tinging nag-aalala. Bahagya siyang ngumiti, "Pwede kang pumatay anytime, pwede ba?"Napabuntong-hininga ulit ako. Ibinaba ko ang