(S2) 14. FIFTEEN 3

TRACE

“Gurang!” I called him for the second time at saka siya tumigil sa paghakbang. Binalikan niya ako at masama ang tingin sa akin.

“Sabi ko na at namumukhaan kita. Ikaw 'yong batang kulot.” Hinila niya ang baseball cap na suot ko at natawa siya sa buhok ko. “Tumangkad ka lang pero parehong-pareho pa rin ang buhok mo dati. Uwi na!” utos niya sa akin at pakaldag na inabot sa akin ang cap ko.

Tumalikod siya ulit at hindi ko napigilan ang sarili na sundan siya.

He stopped. “Uwi na. Hindi ka bubuhayin ng lugar na ito at mamalasin ka kapag hindi ka tumigil bumuntot sa akin,” banta niya pero hindi ko pinakinggan at sumunod pa rin ako.

Sa sobrang inis niya ay kinuwelyuhan niya ako at masama ang tingin sa akin. “Kulot, wala ako panahon sa kakulitan mo.”

I smirked. Nakakatuwa pala mang-asar ng tao. “Gurang, hindi Kulot ang pangalan ko. Ako si Trace Dimagiba.”

He released me after a while. Nag-isip. “Dimagiba? Ano mo ang mga Dimagiba sa lugar na ito?”

“Tatay ko ang gobernador, uncle ko si