Thank you for reading. Salamat sa gems. Salamat sa mga comments.
TRACE I heard Paige and Harriet giggling. Nasa harap ko sila at kaya naman sila kinikilig ay dahil wala na akong ginawa kung hindi ang lingunin at sulyapan si Chloe na nasa gitna ng golden couple. Mukhang anghel na bihag ng dalawang demonyo. “Chloe is so lovely!” That was Paige talking to Harriet. “Hindi na naman tuloy mahiwalayan ng tingin ni Kuya Trace,” dagdag pa nito na sinundan ng hagikhikan na naman nila ni Harriet. Hindi ko alam kung sinasadya ba nila na marinig ko sila o baka naman nataon lang talaga na pinagtatawanan nila ako. Muli kong sinulyapan si Chloe. I grinned. Yeah, my wife is so lovely. “Ang sweet nga, eh. Kanina pa ako kinikilig,” Harriet giggled again after saying that. “At sana all kagaya ni Chloe na after ng isang baby ay ganiyan pa rin kaganda at kaseksi.” “Ingay!” saway ko sa kanilang dalawa at napapatingin na lalo sa amin ang mga tao sa ginagawa nila. Nang mapasulyap akong muli kay Chloe ay nakatingin lang siya sa mga ikinakasal. I smiled. Mabuti na
CHLOE I heard the door of the room where I would stay here in Gov's mansion open. I didn't bother to check who it was. For sure it was Yaya Cora, who had left me for a moment to get some clothes I could borrow from Harriet or Paige. I had told them I would sleep in the kids' room, but both boys refused to let me join them. Nagtataka ako sa inaasal ng mga bata pero alam ko na kinakampihan nila ang ama ni ngayon. Obvious na obvious. Kanina pa. Actually, after Papa and Louisiana had left the wedding venue earlier, we went straight here in the mansion because the wedding party will be held here. Tuwang-tuwa na Yaya Cora ang sumalubong sa akin at halos ayaw na akong bitiwan. Na-miss ko rin siya ng sobra pero hindi ako makaganti ng yakap kasi kunwari ay hindi ko nga rin siya naaalala. Ang sinabi kong naaalala ko ay hanggang sa pagdala lang sa akin ni Trace sa isla at dapat ay manatili ako sa gano’ng drama. Dumiretso kami rito sa mansion at hindi sa ospital, para patingnan sana si Killian
TRACE “What you got?” bungad na tanong ko agad kay Nicole nang makita ang pangalan niya sa caller ID na tumatawag. Sinulyapan ko si Chloe na ngayon ay pinapagitnaan na ng mga pasaway na bata na sigeng sulyap sa akin at binabantayan pa yata kung lalapitan ko. Nandito na kami lahat sa party at nasa isang table sila kasama sina Harriet at Paige. Kanina nang maabutan kami ng dalawang pasaway ay itinulak ako agad ni Chloe at nilapitan ang mga ito na parehong masama ang tingin sa akin. Dapat kasi ay ni-lock ko ang pinto para hindi nila napasok agad. Kung bakit kasi nalimutan ko na may mga magugulong anak na nga pala ako, na biglang dumating sa buhay namin ni Chloe, at ngayon ay mas sakit ko pa yata ng ulo kaysa sa mga kumakalaban sa akin at sa Foedus. Maliban sa sakit ng ulo ay sakit pa sa puson. Ang mga loko-loko, walang mga alam na pipahirapan lang nila ako. “Malinis ang record ni Alona,” Nicole stated in the other line na nagbalik sa kaniya sa atensyon ko. May kausap nga pala ako. “M
CHLOE It was twenty minutes past ten in the evening, and I was here in the kitchen. I don't know where Trace is, but it's good that he's occupied with something else. We didn't get to talk earlier because he received a sudden call. It's probably for the best since I know that what happened upstairs earlier might repeat if I let him corner and talk to me alone. The party is not yet over, but I just came from the boy's room. They've already fallen asleep, and I tucked them to bed. Gunner and Killian got tired from playing around, and I left them with their two nannies. I headed straight to the kitchen because I just wanted to drink water before going to sleep. Kung may gustong sabihin si Trace ay mas mabuti na bukas na kami mag-usap. At kakatapos lang din tumawag ni papa. Tumawag para masiguro na nauunawaan ko ang sitwasyon ko at syempre sinisiguro na hindi ako matutukso kay Trace. Papa also informed me that tomorrow, someone would pick me up early to go back to Bulacan and told me t
TRACE Why it’s only Chloe that I want? Sa dami kong babae noon ay ni minsan hindi ko inakala na may isang babae talaga na darating sa buhay ko at bubuo sa lahat ng nawasak na pangarap ko, sa buhay ko na sinadya kong wasakin para lang sa paniniwala na iyon ang paraan para matapatan ko si Papa. Chloe made me who am I today. I am no longer who I was. Before, even Death will hate me for being daredevil. I was consumed with hatred and pain. Now, Chloe is the reason kaya pinipilit kong mabuhay ng tama kahit nauna ko nang napili ang mabuhay sa magulong mundo ng mafia. When Mama chose Papa over Raymundo dahil mahal niya si Papa o dahil gusto niyang iwan ang buhay mafia na kinalakihan niya, ang akala niyang pagsimula niya sa buhay na payapa para sa kaniya at sa magiging mga anak ay isang maling akala. Pinili niyang palakihin kami ni Paige sa buhay na ordinaryo pero ang pagkawala niya ang dahilan kaya pinilit kong gumawa ng paraan para bumalik sa landas na tinalikuran niya. But should I
CHLOE “I love you…” I whispered to Trace's ear and kissed his cheek before I lay myself beside him. I know Trace's getting irritated with me and wants me to confess that I don't have amnesia, but it's not the right time for him to know the truth about me faking it. I'm about to reveal soon. It's not possible now, as it might disrupt my plans. I need to talk to Alguien first about my plans. I have to get Alguien's approval before executing what I have in mind. I can’t go without a plan. And I already considered telling Trace about my plan but still I can’t let him meddle. I know him na hindi papayag sa naiisip ko kaya mas mabuting hindi niya alam ang gagawin ko. At alam kong magkakagulo kami ni Papa kapag nalaman na nakipagkasundo ako kay Trace kaya mabuti na nasa gitna na lang muna ako. Kinuha ko ang phone ko sa headboard at saka nahiga na sa tabi ni Trace. I open it at sunod-sunod na messages ang pumasok. I checked the time, it’s already two in the morning. I read the messages n
TRACE Halos wala akong tulog dahil sa pinangako kong magdamag. And that would be perfect kung wala ang dalawang pasaway na ngayon ay ginigising ako. Gusto ko pa sanang matulog yakap si Chloe pero ayaw tumigil ng dalawa sa kakaingay at kakauyog sa akin. They are only five, pero kahit mahina lang ang mga braso nila uyugin ako para magising ay nakakaistorbo pa rin sila. “It’s too early…” inaantok kong sabi at nilingon ang dalawa. “Mabuti pa ay bumalik kayo sa kuwarto niyo at matulog para lumaki kayo agad!” Pumikit ako ulit para umalis na sana sila. “But, Dad! Mommy’s gone!” Hinila pa ni Gunner ang tainga ko at pasigaw na sinabi iyon. Napadilat na ako at tiningnan sila pareho. Gusto ko manakal ng mga bata kaso mga anak ko pala ang mga ito. “Mommy’s gone?” tanong ko na lang at nakaisip ng paraan para palabasin sila. “She might be playing with the cats, go follow her in the garden,” simpleng pagtataboy ko para makabangon at magbihis. I have no clothes under the sheets. “Nata twarto
CHLOE Pacing the floor is all I could do. I am thinking of what will happen next. I literally screwed everything up by staying here in Gov’s mansion. Ito na nga ang iniiwasan ko dati pa. Alam kong maaring mangyari ito pero naisahan ako ni Killian sa kakadrama na masakit ang tiyan niya kahapon. At kanina habang nagbi-breakfast kami ay tahimik na lang ako na nakikinig sa usapan ng mga kasama ko. Tahimik din si Trace. Mabuti na hindi na rin niya inulit kulitin ako sa kakapilit sabihin na nakakaalala na ako. "Chloe…" I turned to face Mama, who was there at the door. I didn't notice that she had already opened the door because of the many thoughts running through my mind. "Sorry to disturb you but I was knocking and it seems you didn't hear it." I smiled awkwardly. “Yes, Mama. Sorry that I was listening for some music and…” I reason and shrugged. Hindi ko na madugtungan ang sinasabi ko kasi mas marami akong sasabihin ay mas maraming mali. I can’t sell myself that much. "I wanna talk