"She's too young for you Dude." Agad na nagsalubong ang kilay ko ng marinig ko ang nang-iintrigang si William na sinabayan pa ng tawa ng gagong si Villegas.Here they are again! Ang aga pa nambubwesit na naman.Binaling ko ang tingin sa ungas at tama nga ang hinala ko dahil nakangisi ang mga gago habang nakatingin sa akin at pasimple pa silang nagbubulong-bulungan ni Villegas."Don't start Guerrero, it's too early." Masungit kong sabi sa kanya pero nagkibit balikat pa si gago at lalong ngumisi sa akin.Bakit ba kasi sinama pa ni Vin Derick ang mga gagong to dito ngayon sa hacienda Valderama? Lalo na itong si Guerrero.Ayos lang naman sana kapag andito si gago kasi masaya ang tropa yun nga lang sobrang intrigero, chismoso, sipsip at hindi lang yun napaka-ingay pa. Kung ano-ano lang kasi ang pumapasok sa utak ni gago. Daig pa ang babae sa katabilan"Kanina ka pa dyan nakatingin sa batang babae, kala mo hindi namin napapansin?" He said, raising his cup of coffee. Lalo pang ginanahan si g
Today is our last day here in Davao. It's so sad na matatapos na ang bakasyon namin ng hindi ko man lang nakita ulit si baby girl. Gustong-gusto ko ng magtanong kung nasaan siya kaso ayoko namang maging target ng mga tukmol. Baka isipin pa nilang interesado ako sa whereabouts ni baby girl kahit yun naman talaga ang totoo. The last time I'd seen her was that in the green house. Hindi na ito nasundan kahit maaga pa akong nagpunta sa green house kinabukasan. Wala din doon ang tatay na sinasabi niya at mukhang ibang tauhan ang nandun para alagaan ang cauliflower ni baby girl."Brute, here's the box of your veggies." Napasulyap ako sa kahon na sinasabi ni Vin Derick. Naka-tape na ito and if I'm not mistaken ito yung cauliflower at lettuce na sinasabi ni baby girl. So tinotoo niya talaga ang sinabi niyang bibigyan niya ako ng gulay. That's so sweet...I thought ako lang ang may dadalhin but then I stopped when I saw William and Calyx have this annoying smiles in their faces. "Bakit?" mas
"Is this really true?" pabulong kong tanong sa aking sarili habang nakatingin sa mensaheng pinadala ni Castillo sa akin. I still can't believe that I finally found her."I don't think it's just a plain coincidence, it is something that we're destined for."Akalain mo na ang tutor na bestfriend pala ng bunso namin, na inaayawan ko kanina at ang batang babaeng nakilala ko 8 years ago ay iisa lang pala. Such a lucky ass I am, right?My tutor and my baby girl who owned the most beautiful pair of amber eyes is just the same. Kapag sinuwerte ka naman talaga, oo. Paayaw-ayaw pa ako kanina, yun pala ito na ang matagal kong hinihintay. Ang tadhana na ang siyang gumawa ng paraan at naglapit sa amin ni baby girl ko."Please be good to her Kuya, she's my bestfriend. She's the nicest and the best kaya please lang Kuya, don't be so hard on her. I know napipilitan ka lang dahil kay Daddy but please don't be rude with her."mahinahong paalala ng kapatid ko sa akin. I sighed. It's true na napilitan la
This is the last part of Simone's POV. I divided it into four dahil gusto kong e-share kung anong nararamdaman ni Simone Mamon, ang himatay king at isa ding iyakin Brute and soon to be member of team UNDERstanding. Maraming salamat po sa inyong lahat. Thank you for being with Belle and Joe in this wonderful journey. See you in my next story, AVAngers!Amping mong tanan! Labyu All!___________________________________"Are you ready to give up your single life? Dahil kapag ako ang naging asawa mo Joe, madamot ako. I want my husband only for me. Ayoko ng may kahati."After she said those words agad kong tinawagan si Castillo. Siya ang unang pumasok sa utak ko na pwede kong hingan ng tulong at the same pwedeng magtago tungkol dito ayun sa kahilingan ng Belle Marie ko. I can't let this day passed without getting married to my baby girl. It is too early to for me to decide but I'm certain. Siya ang babaeng gusto kong maging asawa at siya ang gusto kong maging ina ng mga anak ko. "Brute!
"What is wrong with you Simone?"I shifted my gaze at my father, Samuel Dela Vega, Filipino-spanish business man, Owner/CEO- Dela Vega Airways, who called me in his office earlier today. Beside him is my mother former beauty queen/model and hotel heiress Beatrice Anderson-Dela Vega.Actually kahapon niya pa ako pinapatawag dahil siguro nabalitaan niya na naman na may nakaaway na naman ako noong nakaraang gabi sa bar ni Dominguez.It's not my fault though, kasalanan ko bang madaming babeng lumalapit sa akin?The fuck with this handsome face with cute dimples!?Alangan naman hayaan ko na lang ang lalaking yun na bugbugin ako. E di malamang magasgasan itong gwapong mukha ko. Lintek lang! I can't allow them to do that to me."I don't have problem dad." I answered boredly.Wala naman talaga akong kasalanan. I didn't know that the girl who's with me that night had a boyfriend, ex-boyfriend or whatever. And as if I fucked her, duh?! We're just flirting and making out in the dance floor. Tha
"Babe, where have you been? I've been calling you kanina pa." malambing na bati sa akin ni Sam sabay punas ng panyo niya sa pawisan kong mukha. Ilalayo ko sana ang mukha ko sa kanya kasi nahihiya but knowing Samantha magtatampo agad ito sa akin.She is my bestfriend. One of the most popular and most beautiful girl in our univeristy. The famous model, Samantha Dela Vega.Sam is the youngest and only daughter of business tycoon Samuel Dela Vega. She has the money, the power, the fame pero never kong naramdaman ang layo ng estado ng buhay niya sa akin. Sabi niya may dalawa siyang Kuya ang isa tapos na ng pag-aaral at nagma-manage na ng business nila at ang isa...never mind na lang daw.Hinihingal akong umupo sa tabi niya dahil lakad takbo ang ginawa ko mula sa gate papunta dito sa classroom namin, pakiramdam ko tuloy nanlalagkit ako sa pawis. Paanong hindi ako tatakbo, five minutes na akong late sa klase namin. Mabuti nga at hindi pa pumasok ang professor kundi talagang late ako."Why
I just read the message and deleted it. Wala namang bago. Im used to that. Hindi ako nagrereply kapag may nagte-text sa akin ng hindi nagpapakilala. Call me snob pero ganun talaga ako. I don't trust people so quickly, mahirap na. Marami din kasing nagte-text sa akin na hindi ko kilala. Hindi ko nga alam kung paano at saan nila nakukuha yung number ko.Sininop ko na ang aking mga libro, pati ang mga notebook ko, Sunod kong inayos ang uniform ko para sa coffee shop bukas. Early shift na naman ako, 5:00 am to 9:00 am ang shift ko, then 10:00 am naman ang first subject ko. It's already 10 in the evening, late na para sa akin. I have to sleep early dahil maaga akong gigising bukas.Nasa bed na ako at handa ng matulog ng biglang tumunog ang phone ko. The same number who texted me 'Hi!' is the one who's calling. I'm hesitant to answer, dahil wala namang tumatawag sa akin ng ganito ka late. Si tatay kapag ganitong oras hindi na ako tinatawagan, nag-iiwan lang ito ng text sa akin dahil alam n
"🎵Letting go is just another way to say I'll always love you soooooo...🎼 We have the right love at the wrong time, maybe we've only just begun, maybe the best is yet to comeeeeeeee🎶 But somewhere down the road I know the heart of yours will come to seee🎵That youuuuu belonggggg with meeeeeMaaga palang pakanta-kanta na ako. This is how I start my morning. Everyday ako ganyan, walang palya. Kahit ano lang ang maisipan kung kantahin pero syempre hindi nawawala ang Somewhere down the road. I know that the meaning of the song is kinda sad but I like the melody, tagos sa puso.After he ended the call last night hindi agad ako nakatulog. Siguro mga 12 or past 12 na ako nakatulog kaya medyo inaantok pa ako.Hindi din mawala-wala sa isip ko ang sinabi ng Kuya ni Sam na susunduin niya ako ngayon. Pero bakit niya naman gagawin 'yon? Ano ba kami?He's just joking right? And speaking of Sam, I sent her message last night asking if siya ba ang nagsabi ng address ko sa Kuya niya pero hindi p