Chapter 29

Danie POV

Gumegewang ang balakang niyang papalapit sa amin. Sumasabay sa hakbang niya ang kanyang mamahaling handbag. Lumalaylay ang scarf nito sa sementadong sahig.

“Dear, kamusta ka na?” Tumayo siya sa harapan namin. Bahagyang sumulyap kila Sita, may pagtatanong sa mga mata niya.

“Lucinda,”

Bineso niya ang Don sa likod ko, dahil nasa harap ako nito, humakbang ako pagilid, iniwasan na matamaan sila. Pinagmasdan ko ang ekpresyon ng Don, walang gulat sa mga mata niya. Takot ang nakikita ko doon— kung tama ako.

“Ah! Nakakapagod ang biyahe dito. Ang init and I can’t breathe properly; para bang may mabaho sa paligid.” Umakto siyang nababahuan. Tinakpan ang ilong niya ng kanyang mga nakatikwas na mga daliri.

Umusog ang dalawa sa tabi ko, pa-simple nilang inamoy ang mga damit at kili-kili nila.

“Hindi ako. Ikaw ‘ata ‘yon.” Ani ni Sita.

“Lucinda, bakit ka nandito?” tanong ng Don pagkahiwalay ng mga pisngi nila.

“Hello! Nice seeing you again ex-husband for— how many years again? 15 years?” U