Chapter Nineteen

“Oh, apo? Avern? Ikaw ba yan?” Ramdam ko ang pagkunot ng noo ni Lola mula dito kung nasa harapan lang ata niya ako ay pipitikan na naman niya ang noo ko. Kaya lumalapad ang noo ko dahil laging may pumipitik. Nakangusong umiling-iling ako nang maalala ang araw ng pag-alis ko, sa lahat ng pwede niyang gawin ay pagpitik ng noo ko ang ginawa niya.

“Opo, Lola. Ako po ito. Kumusta ka po? Ayos na po ba ang pakiramdam niyo?” Maluha-luha kong wika habang nanginginig na nakahawak sa selpon.

“Oo, ayos na ako. Nagka-usap na ba kayo ng Mama mo?” Malumanay na tanong niya, tila ilang segundo akong naging tuod at napatitig sa puting kisame ng opisina para pigilan ang nagbabadyang pagtulo ng mga luha.

“Yes, po. Wala na po bang masakit sa inyo? May mga bagong nireseta ba si Doktora o may bibilhin ba kayo?” I questioned while imagining her reaction.

“Ay naku, hija. Kumalma ka muna baka mapano ka. Huwag kang tumulad sakin, huwag matigas ang ulo,” Natatawang pang-aasar niya sakin, hindi ko namalayan a