“This is Captain Venezia Villagracia; we have landed safely. You may now remove your seatbelt and move around the aircraft. On behalf of all our crew, thank you for choosing AirVil Airlines as your airline today,” Pagkatapos sabihin yun ni Venezia ay pinatay niya ang mikroponong naka-konekta sa aircraft bago ibinaba ang headset sa compartment na kinalalagyan nito.“You should consume your leave, Ven,” Nakangiting sabi ni Helia — her co-pilot and long time friend, isa din ito sa mga taong tinuturi niyang pamilya. “Go for a booze or something, relax and be free,” “O kaya mambabae,” Hirit niya na ikinatawa nito. “Why not?” Natatawang tugon nito at ginulo ang buhok niya. “Sige mauna muna ako, my son is waiting for me. Tatawagan kita mamaya. Ingat!” Kumaway ito at patakbong umalis, tiningnan niya ito hanggang sa mawala na ito sa kanyang paningin. Magpapatuloy na sana siya sa paglalakad nang biglang tumunog ang telepono niya. “Kuya Faustus,” Bungad niya. “Are you available tonight?” Di
Naawang napatingin ako kay Ambrosio, ang sekretarya ko nung nagsimula ako sa pag-take over sa kompanya. Mabait at laging on time ang binata, nilapag ko sa gilid ng table niya ang isang puting sobre. “Take this as my farewell gift, Ambrosio. You've been and always will be the best secretary I have,” Sabi ko at tinapik ang balikat niya. “Naku Sir Cairo huwag na po sapat na po ang naitulong niyo sakin ng kapatid ko,” Kinuha niya ang sobre at ibinalik sakin sapagkat umiling ako. “Sige na. Baka mahuli ka pa sa biyahe,” Tugon ko sa kanya at nginitian siya. Kung hindi lang pumanaw ang ama niya ay hindi niya kakailanganing umalis sa trabaho. “Gamitin mo para mabawi mo ang mga naiwan ng Papa mo, para to sa katapatan at kasipagan mo,” Alanganin siya ngumiti pabalik at tinanggap ang sobre bago nag-iwas ng tingin. “Salamat talaga, Sir Cairo. Tatanungin ko itong utang na loob, hinding-hindi po kita makalimutan,” Aniya at nagmamadaling binitbit ang mga gamit palabas. Nang tuluyan siyang makal
Naawang napatingin ako kay Ambrosio, ang sekretarya ko nung nagsimula ako sa pag-take over sa kompanya. Mabait at laging on time ang binata, nilapag ko sa gilid ng table niya ang isang puting sobre. “Take this as my farewell gift, Ambrosio. You've been and always will be the best secretary I have,” Sabi ko at tinapik ang balikat niya. “Naku Sir Cairo huwag na po sapat na po ang naitulong niyo sakin ng kapatid ko,” Kinuha niya ang sobre at ibinalik sakin sapagkat umiling ako. “Sige na. Baka mahuli ka pa sa biyahe,” Tugon ko sa kanya at nginitian siya. Kung hindi lang pumanaw ang ama niya ay hindi niya kakailanganing umalis sa trabaho. “Gamitin mo para mabawi mo ang mga naiwan ng Papa mo, para to sa katapatan at kasipagan mo,” Alanganin siya ngumiti pabalik at tinanggap ang sobre bago nag-iwas ng tingin. “Salamat talaga, Sir Cairo. Tatanungin ko itong utang na loob, hinding-hindi po kita makalimutan,” Aniya at nagmamadaling binitbit ang mga gamit palabas. Nang tuluyan siyang makal
Year 2011Sa Palasyo ng mga Consolacion ang pagkakaroon ng kada taon na pagtitipon nilang mag-a-anak. At sinabay sa pagpapakilala ng kanilang anak. Kanina pa hinihintay ng lahat ang pagdating Duke. All eyes of them when they arrive to the party.Nagsalita na ang master of the ceremony hudyat na magsisimula ang party..“Announcing the arrival of Duke Sigmund Verona and his wife Signora Alfreda Consolacion - Verona along with their daughter Signorina Roseanne Verona,” Tumaas ang gilid ng labi ni Avern habang nakamasid sa engrandeng pagpapakilala ng pamilya ng ama niya, bakas sa mukha nito ang kasiyahan.“Para kang timang diyan, Avern,” Irap sa kanya ni Farell habang nakatingin sa screen ng laptop nito. “Cameras are off, mukhang plinano nila ng maagi ang pag-kidnap sa pamilya ng Papà mo,” Ramdam niya ang pagngisi ng pinsan niya, kung meron man siyang gustong umalis ay si Farell ang pinakaunang tao sa listahan niya. Her cousin is a lunatic and values fun more than her life, tulad nalang n
“Yes, I'm their daughter. What do I owe you pleasure, miss? Enlighten me,” Feli said softly with a sweet smile as she leaned herself into her small arms around the table. “Mukhang minana niya ang personality mo, Venezia,” Natatawang komento nito. She was about to pinch Feli's but she shook her off like a bug. “What about it then? Is there something wrong with my attitude?” Taas-kilay kong tugon at palihim na siniko si Caldrin sa ilalim ng mesa. “Wala naman. You're as feisty and confident as you were before,” Natatawang tugon nito at bumaling ulit kay Caldrin na mukhang nakabawi na. “Bigla kang natahimik Caldrin, is something wrong?” Yes, you! You're in the wrong place! Gusto ko sanang ibulyaw sa pagmumukha niya pero pinili ko nalang na manataling tahimik, nagkatinginan kami ni Feli at palihim kaming ngumiti sa isa't isa. I cupped his cheeks and made him into my eyes. “Ow, love. You're scorching! I think we need to go home!” Nag-aalalang turan ko at inimphasize ang dalawang diamon
“Dude, have you seen Azalea? The famous model that clinged on you last night?” Davin asked while sipping his whiskey. “What about it?” I asked nonchalantly as walked towards my office. Bumungad ang mga bati ng mga employees samin tanging tango lang ang tugon ko. “What do you mean what about it? Hindi mo talaga alam?” Pangungulit niya at umakbay sakin. Tinapunan ko siya ng masamang tingin pero hindi siya natinag, sanay na ako sa kanya ngunit dapat maging pormal din siya habang nandito kami sa kompanya. Katunayan ibang-iba talaga ang ugali naming magpinsan lalo na siya. Tinugunan ko siya ng ngiting aso. “Hindi kasi ako marites at isa pa I don't bed the same woman twice,” Kibit-balikat kong tugon. “Sa tingin mo di ko alam yun, Cairo? Man, listen. That brat said that you impregnate her during her interview, kung nakita mo lang mukha ng Ate mo habang nakikipag-usap sa babaeng yun matatakot ka talaga. Damn, Ate Quira is scary,” He rubbed his skin, attempting to get rid of goosebumps
Wala sa sariling napatitig siya sa dalaga, nang makabawi ay agad siyang tumalikod. “Sorry,” Aniya at yumuko. Ramdam niya ang pamumula ng mukha at magkabilang tenga niya, tahimik siyang nagpakawala ng malulutong na mura at ihinilamos ang mga palad. Agad niyang isinuyod ang tingin at nang makakita ng nakatuping tuwalya na nakapatong sa sink ay inilahad niya ito sa dalaga. “Here,” Usal niya at nanatiling nakatalikod. “Sorry, Tita told me to put your luggage in your room and I needed to go to the bathroom so I came here, I didn't know you'd be undressing as soon as you arrived,” Pagpapaliwanag niya. Marahas nitong hinablot ang tuwalya at itinapis sa hubad na katawan. “You can turn around now and stop blushing like a damn virgin,” Mariin na sabi nito sabay irap. Awtomatikong sumunod siya sa dalaga at binuksan nito ang pinto akmang maglalakad na pababa nang maalala niyang naiwan niya ang selpon sa side table nito. Kakatok na sana siya sa pinto niya pero naalala niya ang naging reaksyo
"What the heck is wrong with you?! Are you still the Avern Dela Cruz I knew?" Nagdadramang tanong ng pinsan kong si Helia. Inayos ko ang makapal na itim kong eyeglasses. "Hindi ba pwedeng gusto ko lang umuwi sa probinsya." Malamig kong tugon at inayos ang mga gamit sa bag ko. "Kung ayaw mong sumama ayos lang naman sakin na mag-isa akong umuwi kaya ko namang—" Hindi ako nito pinatapos sa pagsasalita at nandududang tumingin. "Aminin mo nga sakin, Av. Dahil ba sa Boss mo yan? That Zapherous Villagracia? Siya ba ang rason kung bakit ka uuwi?" Taas-kilay niyang tanong. Hindi ako sumagot at nagpatuloy sa ginagawa. "Listen. He's not worth it, Av. You're an awesome person. Hindi niya deserve ang dedicated na taong katulad mo. Alam mo naman ata na ikakasal na ang tao." Napakawala ako ng malalim na hininga. "Yun na nga, Hel. Pag-aari na siya ng iba and me staying here is not good. Baka maging sagabal pa ako sa love life nila. I'm going to concede lalo na't alam ko na mahal na mah