"How was the meeting, my princess?""P-Po?"Tumambad sa akin ang nakakunot noong si tatay daddy. Kumurap kurap ako at napakagat sa ibabang labi. Hindi ko pala namalayanan na kanina nya pa ako kinakausap, masyado akong okupado ng mga iniisip ko."I'm asking you how's the meeting earlier?" tanong nya ulit at umupo na sa katapat ko.Pagkauwi ko, nagbihis agad ako ng pambahay at nagpasyang magrelax dahil pakiramdam ko ay stress na stress ako. Nagtungo ako rito sa side pool area, nalunod na naman ako sa mga isipin na parang malalim na tubig na aking natatanaw sa harapan na ultimong pagdating ng aking ama ay hindi ko na napansin.Napatitig ako sa kawalan,"Ayos lang naman po ang meeting," wala sa sarili kong nasabi."That's not what I wanted to hear, my princess. Hindi ako kumbinsido, e. Hmm," nagwiggle ang dalawang kilay nya. Nagpout ako."Okay nga lang po, tay. Magagaling ang hired na architects and engineers, ayos lang sakin ang mga.. makakasama ko sa proyektong 'yon," sinungaling. Sa t
Ang mga langgam na pula ay nagiging hantik na. Mas dumarami pa ang mga ito at mas nakakapanakit, ang pagkakakagat. Tinitiis ko nalang kahit sa totoo lang ay nakakaramdam na ako ng pagkairita."Babe, try this. I baked it for you," panay lang ang pagsalok at subo ko sa garlic rice, panay rin ang pagsubo ni Loriel kay Kelvin ng pagkaing dala nya na ewan ko kung ano at wala akong pake.Kanina pa sila nagsusubuan at naghaharutan dyan, lantaran ang mga hagikhik ng babaeng 'to. Ako ang nahihiya para sa kanya, hindi ba sya nahihiya sa mga nasa harapan nya? Jusko.Tumigil na rin sa pag-uusap sina tatay daddy at nagpokus na lamang sa pagkain ngunit panaka naka parin ang pagtatanong tungkol sa negosyo. Ako nama'y nananatiling nakayuko sa buong minutong may PDA sa harap ko, namin."You want more? Here oh, mac and cheese made by only me!" hindi na ako nakatiis dahil talagang makulit itong ulo ko, inangat ko ang tingin sa kanila.Nakangiti ng malawak si Loriel habang isinubo iyon kay Kelvin na naka
"What happened to you, my princess?" kagat kagat ko ang labing umiling sa aking ama nang itanong nya iyon."Leticia hija----""Uuwi na ako, nay, tay. Uwi na tayo.." hindi ko sinasadyang putulin ang sasabihin ni Tito Jershun pero kapag tumagal pa ako rito ay baka hindi ko na makayanan na humagulhol sa harap nila."What? Why?" naguguluhan ang mukha nya habang nag-aalala. Hindi ko sya sinagot. Hinawakan ako ni nanay sa kamay kaya napatingin ako sa kanya.At alam kong naiintindihan nya ako,"Rustin, umuwi na tayo."Litong-lito syang tumayo, at tumayo na silang lahat. Nakipagkamay sya kay tito."We're going home now, Jershun. Thank you for this wonderful dinner. I'm looking forward for another and for our good partnership." aniya at sumulyap sakin si Tito bago tumugon sa kanya."You and your family are very welcome, Rustin Jeims Belleza." tapos ay bumaling ulit sya sakin,"I hope you're okay hija, though you should be. I just want you to know that I'm happy that you're at this shoes, heir of
Lumabas ako sa Mercedes, sumunod si tatay daddy na tumabi kaagad sa akin. Umangat ang paningin ko sa matayog na building na nasa harapan namin.Belleza Incorporated. 'Yan ang nakalagay sa itaas pacurve style and kulay skyblue na may white sa gilid. Mas maganda ito para sa akin, syempre kami ang may ari, e.Dalawang araw na ang nakakaraan ngunit hindi parin ako tuluyang napapalagay ang loob. Iyong nangyari sa dinner ay nasa isip ko pa, lalo na naman yung sa restaurant. Nakatatak parin sa aking isip at sistema ang eksenang 'yon, detalyado kaya minsan ay natutulala na lamang ako kapag aksidente ko iyong naalala.Ang problema rito ay kahit anong gawin kong paglilibang ay hindi ko iyon magawang kalimutan. Ganito ako eh, kapag may pangyayaring mabigat sa pakiramdam ko ay umuukit sa akin nang husto."My princess, this will be your soon to be office." Nakalahad ang kanyang kamay sa nakabukas na pintuan. Humakbang ako para pumasok at inilibot ang paningin doon. Clean white and cream ang tema,
Dinala ko ang monoblock chair sa pwestong tinatalikuran ang lounge kung saan naroon ang dalawang architect at isa pang engineer at kasama si Kelvin na syang rason kung bakit ganito ako ngayon."Ms. Leticia? Bakit hindi ka lumipat rito sa tabi ko?" puna ni Architect Ramos pagkaupo ko.Kaharap ko sya samantalang sa magkabilang gilid namin ay si Engr. Marquez at Engr. Samonte. May silong naman kaya inalis ko na ang red hat ko pero yung coat ay hindi pa, ewan ko para kasing may pumipigil sakin."'Di. Okay na ako dito, mas komportable ako." tumango tango na lamang sya at humalukipkip.Maganda si Architect Aviene Ramos. Mahaba ang kanyang buhok, mga hanggang bewang nya tapos wavy kaya bumabagay sa maputi ngunit mamula mula nyang kutis. Yung mukha nya parang kahit hindi mo na lagyan ng make up ay nakakahalina parin."Ang tagal ng delivery," biglang tingin ni Engr. Samonte sa kanyang wristwatch. Umubo ng bahagya si Engr. Marquez at sumulyap muna sa akin bago nagsalita."Hindi naman ikaw ang
"Saan ba tayo pupunta?" tanong ko habang umaandar na ang sasakyan.Sumulyap sya sakin saglit,"On my penthouse," at tumingin ulit sa daan.Kumunot ang noo ko."Bakit? Paano silang mga nasa site? Baka sabihin bigla nalang tayong nawala?" Sunod-sunod kong tanong.Hindi nagbago ang ekspresyon nya, seryoso parin nakapokus sa pagmamaneho. Ang gwapo nya lalo kapag ganiyan, magkasalubong ang mga kilay tapos kitang kita ko ang perpektong pagkakahulma ng kanyang panga at matangos nyang ilong. Hollywood-like-greek god!"I want you with me. Ako na ang bahala sa kanila, don't you worry." aniya nang hindi lumilingon."Okie. Eh.. kasama mo naman na ako, ah? Anong sinasabi mo dyan na you want me with you?" Huminto ang kotse dahil traffic kaya malaya niya akong nabalingan at nagawa nya pang ilapit ang bibig sa tenga ko."Alone, Leticia. I want you alone," Nakagat ko ang labi dahil pinaglandas nya ang dila roon.Napapanguso ako kapag napapasulyap sa magkasiklop naming mga kamay. Nakalapag ito sa hita
"Thank you, ate Agnes." pagpapasalamat ko kay ate Agnes na nag abot sa akin ng iced tea.Pumasok kami sa loob ng mansyon pagkatapos ng pangyayari. Nakaupo kaming tatlo nina Tito Jershun at Kelvin sa sofa set. Bumalik ang pakiramdam ko 8 months ago, nananiriwa ang mga alaalang naiwan ko rito sa mansyon nila.. pero this time ay wala nang halong pait at sakit pa.Bakit nga ba ganun ano? Kapag magmomove on ka, napakahirap. Kapag nandyan yung sanhi ng pagmomove on mo, napakadaling balikan.. pero masakit. Pero kapag marupok ka, ayos lang masaktan basta magkabalikan kayo. Mahal mo, e, 'di ba?Hayyy, lintik na pag-ibig.. "Dad, what was she doing here? You should've not let that psychotic bitch enter the mansion!" Bakas ang inis sa mukha ni Kelvin. Hinawakan ko ang kamay nya para sya'y pakalmahin."I didn't know you two was not in good terms. Although, she's not the woman you love you should still respect her as a woman. Respect, son." Pangaral niya sa anak at sumimsim sa champagne.Agad nag
Totoo nga ang sabi nila na 'Love is sweeter the second time around'. 'Love is better after the pain'. Chos, gawa gawa ko lang yung pangalawang sentence pero naniniwala ako doon. Kasi matapos ng lahat ng pinagdaanan ko, namin ni Kelvin ay heto at kami paring dalawa. "Omygosh! Omygosh! I can't believe it! You're already get engaged, freny!" Natawa ako sa reaksyon ni Ericka. Nanlalaki ang mata nya pati bibig na nakatingin sa singsing ko.'Yung reaksyon niya, parang siya pa yung ikakasal. Natigil ang tawa ko nang mapansin na walang reaksyon ang mukha ng kapatid niya sa kanyang tabi. Tumungo ako, naramdaman na hinawakan ni Kelvin na katabi ko ang aking kamay sa ilalim ng mesa."What's the matter?" bulong niya sa akin habang naghihisterya parin si Ericka. Napansin niya yatang nawala ang ngiti ko.Umiling ako,"Wala, Kier. Hinihintay ko lang matigil muna si freny, mukhang nabigla talaga sya sa nalaman," sabi ko nalang."Omygee! Congratulations, freny! Ninang ako, ah? Gosh! Until now hindi