KABANATA 23
PAIN
I keep on sighing and biting my lips. This feeling is so foreign to me. Why do I feel irritated? And so what if they are together? So what if they are dating?
Maybe I'm not just used to this. Na hindi sya yung nakasama ko papunta dito. Yung hindi sya yung kasama ko sa pag uwi. And if they are really in a relationship then he has no time to drive me home. He will prioritize his girlfriend. Iyon naman dapat diba? Bakit niya uunahin ang iba kaysa sa girlfriend niya?
Nakaramdam ako ng pait sa tiyan ko sa isiping mawawalan ito ng oras sa akin. Ramdam ko din ang tila asido sa lalamunan ko. Tuluyang kumalat hanggang sa tiyan ko. Hindi ko kaya ang ganitong pakiramdam. Naguguluhan ako kung bakit ko ito nararamdaman. Yes, I have a crush on him. Pero ang makaramdam ng g
KABANATA 24HIS GIRLFRIENDI'm still speechless. I can't still process everything that happened. I can't comprehend even a single word. I'm happy that she is now with me. But there are a lot of questions running inside my head. At dahil sa sobrang dami, hindi ko alam kung paano ito isa isahing itanong sa kanya.I was shocked. I have the urge to asked her but my mouth won't still open. Pakiramdam ko ay naputulan ako ng dila ng makita ko siya kanina sa harap ng classroom namin. I thought I was just hallucinating. Nakatayo lang ako doon habang tulala."So you will stay here for good?" Bella asked Donna. We are walking our way to our home. Naisipan nilang ihatid ako sa mansyon at dahil nga nag aala
KABANATA 25WOKEN UPNapabuntong hininga ako at kahit papaano ay nabawasan ang bigat ng dibdib ko. Tanaw ko ang ganda ng falls habang napapalibutan ito ng magagandang bulaklak. The view infront of me is enough to ease my pain.Kasalukuyan ako ngayong nasa falls kung saan ako dinala ng lalaking may berdeng mga mata. Naging saksi din ito kung paano kunin ng lalaking iyon ang una kong halik. Ang lalaking estranghero ngunit may kakayahang pabilisin ang tibok ng puso ko.Napahawak ako sa dibdib ko at pinikit ang mga mata.I like him.I just like him but why this hurts so much? Kung gusto ko lamang sya ay bakit sobra sobra itong sakit na nararamdaman
KABANATA 26CHILDISHNESSI woke up early in the morning, and I prepare myself after that. Bella and Donna want me to go with them today. It is the weekend, and they decided to unwind, and I agree to come with them. At first, I was hesitant to go with them because I still have work on weekends, but they are so persistent. Kaya naman nag paalam ako kina tiyang na umabsent muna kahit ngayong araw lang at para makapag cope up na rin kami ni donna sa mga araw na hindi kami nagkasama. Pinayagan nya naman akong umalis kaya naman heto ako ngayon at naghahanda na para sa lakad namin.Simpleng gray V-neck t-shirt na pinaresan ko ng faded jeans at white sneakers ang suot ko. Komportable akong lumabas at dumeretso sa kusina. Bumati sa akin ang nakangiting mukha ni Tiyang Arlanda na naghahanda siguro ng agahan para
KABANATA 27ALONE TIMENaalimpungatan ako ng makarinig ako ng hampas ng tubig. I slowly open my eyes at agad nanuot sa ilong ko ang amoy ng dagat."You're awake."Binaling ko ang tingin ko sa kanan at nakita ko si Sir Braeden na nakamasid sa akin. Umayos ako ng upo at binalingan ang labas.I creased my forehead. We are at the beach. Ano kayang lugar ito? May beach ba sa sangrelia? Sa pagkakaalam ko kasi ay wala eh. Sa pagkakaalala ko kasi ay walang araw doon kaya useless lang din. Ang tanging naalala ko ay ang daungan noon sa arlumbi.Nasa Arlumbi ba kami? Pero mukhang hindi naman dahil wala akong nakitang iba maliban sa amin. And there is no boat.
KABANATA 28WARNING: THIS CHAPTER IS RATED 18.SKYA smile slowly crawled on my face as I witnessed the beautiful sunset. I love how the orange-ish light touch the sea. This view is so satisfying to watch! It lightens my chest, and I can't help but drown in it again and again."So beautiful." I muttered. A warm hand slowly snaked on my waist. Mas lalong lumapad ang ngiti ko bago ako bumuga ng hangin at nilingon ito.Mas lalong gumaan ang pakiramdam ko habang pinagmamasdan ang maaliwalas nitong mukha. Nakakagaan ng pakiramdam habang masid ako sa kanya na nakangiti. Iyong ngiti niya na ngayon ko lang nasilayan.I want us to stay like this. This is just so per
KABANATA 29UNDER THE MOONWARNING: THIS CHAPTER IS RATED 18.He holds my hand and we both enter the house. Isang abbacca house ang nasa itaas ng cliff at sabi nya dito kami matutulog.Nasa mundo kami ng mga tao kaya bukas nalang daw kami uuwi. Nakapagpaalam na sya kay tiyang na bukas nya ako iuuwi. Yes, he already planned this and I appreciatte his effort."What do you want to eat baby?" Tanong nito habang nasa kusina ito. Tumayo ako mula sa pag kakaupo sa sofa at pinuntahan sya sa ku
KABANATA 30SHE IS HURT"Dalaga na sya." Tukso nila. Napaiwas ako ng tingin at rinig ko ang paghalakhak nila na syang dahilan ng paglingon ng mga tao sa cafeteria.Hiyang hiya ako at kahit alam kong wala silang alam sa nangyari ay para bang mahuhuli nila ako. Iyong paraan ng pagtitig nila sa akin ay nanunukso at kahit ba hindi ko sinabi ay para bang nalaman nila basi na din sa mga titig na binibigay nila sa akin ngayon.Last night, he took me under the moon and stars. We became one for the first time, and I didn't regret what happened. I will treasure it forever. That is one of my best memory. It is not because of how we do it but because of the feelings. It seems magical."Namumula pa sya eh no."
KABANATA 31GUILTYNag iwas agad ako ng tingin ng makaramdam ako ng hiya. I heard him sighed then he held my hand. Pinisil niya ang mga kamay ko bago ako malamlam na tinignan. Nakonsensya naman ako dahil sa nakikita kong emosyon sa mga mata niya."Are you jealous?" He asked me. Nilingon ko sya at kinagat ang ibabang labi.I was so shy because of how I acted a while ago. I was eaten of jealousy that is why my behavior earlier was awful.He sighed then squeeze my hand again. "You don't have to be jealous baby." Iyong tono niya ay nagsusumamo. Ang puso ko naman ay parang pinilipit ng marinig ang pagsusumamo nito."I'm sorry." Mahinang anas ko.