NAPA-HINGA NG malalim si Rosa habang nakatitig ng mataman sa matiim na titig ni Patrick sa kaniya. Kanina pa sila gumagawa ng kanilang book report at naiilang na siya dahil sa klase ng titig nito sa kaniya.
Hindi niya alam kung iiwas ba siya sa tingin nito, o sasalubungin na lamang niya?
Kapag iiwas siya, makakahinga na siya ng maluwag, pero kung sasalubungin niya ang titig nito sa kaniya. Hindi siya makaka-hinga ng maayos. Parang hinihigit nito ang buo niyang lakas. Ngunit, nakaka-ramdam naman siya ng kakaibang kiliti at saya sa kaniyang puso.
"Ano ang magandang desenyo na pwede nating i-apply para sa book report natin?" Tanong na lamang niya rito upang maiwasan na niya ang titig nito sa kaniya.
Parang bigla naman itong nahimasmasan. "Ah, may plano na ako diyan, my love. Huwag kang mag-alala." Sagot nito sa kaniya, sabay kindat.
Napatanga siya sa dito. Ba
PARANG itunulos sa kinatatayuan niya si Patrick, habang pinagmamasdan si Rosa na papa-alis sa kaniyang harapan. Hindi niya alam kung anong mali ang nagawa niya at umiiyak ito sa harapan niya kanina.Siguro nabigla ito sa pag-higit niya rito kanina. Kung saan na sana naging close na sila ni Rosa doon pa nasira ang lahat.Hinayaan na lamang niya itong maka-layo sa kaniya.Napa-sandal siya sa hood ng kaniyang kotse saka napapikit ng mariin. Ano nga ba ang dapat niyang gawin para maging okay na talaga sila ni Rosa? Hindi niya maintindihan kung bakit ito, ganoon sa kaniya.Bakit ito mailap sa isang tulad niya? Iyon ang dapat niyang alamin sa mga oras na ito.Papasok na sana siya ng kaniyang kotse nang biglang may tumawag sa pangalan niya. Paglingon niya'y, ang kaniyang pinsan na si Keely."Insan, pauwi ka na ba? Pasabay na lang, pwede?" Salubong agad nito sa ka
NAGISING si Patrick na naka-gapos sa isang malaking puno. Nasa gitna siya ng ka-gubatan. Nakita niya ang dalawang lalaki na nag-huhukay ng lupa.Napa-ngiwi siya, nang maramdaman niya na sumasakit ang kaniyang likuran. Siguro sa impact ng pagkaka-hampas ng matigas na bagay sa kaniya kanina.Umuulan pa naman at kumikidlat, halos basa na ang kaniyang damit.Hindi siya napansin ng dalawang lalaki na gising na siya. Busy ito sa pag-hukay ng lupa. Mukhang alam na niya ang binabalak ng mga ito. Napa-ngiwi siya. Mukhang kailangan na niyang gumawa ng kilos, kung ayaw niyang mai-libing na buhay sa hukay."Bilisan natin dito, pare. Baka malagot, tayo kay Demetri, kapag hindi pa natin nagagawa ang kaniyang iniuutos." Biglang narinig niya ang wika ng isang lalaki.Tumigil ang mga ito sa pag-huhukay. Nang akma nang titingin ang dalawa sa kaniyang pwesto ay agad siyang nag-kunwari na wal
"IYON PALA ANG dahilan kung bakit galit na galit ka sa akin?" Ngiting-ngiting tanong sa kaniya ni Patrick.Tumango-tango naman siya bilang sagot dito. Sinabi niya rito ang lahat ng kaniyang nakaraan, at pasalamat siya hindi siya nito hinusgahan. Pasalamat siya sa Diyos at andito parin si Patrick sa kaniyang tabi.Minamahal parin siya sa kabila nang nangyari sa kaniya noon.Andito sila ngayon sa kanilang class room. "Oo, kaya, sorry sa mga ka-malditahan kong ipinapakita sa iyo, noon. Sadyang, takot lang kasi ako sa mga tulad mong nanliligaw sa akin. Sorry, rin sa mga masasakit na salitang sinabi ko sa'yo. Alam kong nasaktan kita dahil doon, pero sana mapatawad mo ako. Sorry, my love." Sensero niyang hingi ng pa-umanhin dito.Nginitian siya ni Patrick at hinawakan siya nito sa kaniyang pisngi. "Wala kang dapat na ihingi ng tawad sa akin, my love. Naiintindihan ko iyo
"Micaella Hydio, you need to accept it, asap. Ayaw ko ang nag-hihintay. Alam mo iyan. Kaya't bukas na bukas sana masagot mo na ang offer ko para sa iyo." Tumango ako sa sinabi na iyon ni Edelyn na isa sa amo ko sa business administration. Nagta trabaho kasi ako sa kaniya bilang isang employee. Sa Peter Lacson Company na pag-aari niya. "Bigyan niyo po sana ako ng dalawang araw para magka-pag-isip. I need to think hard about it. Bago, ako sumulong sa isang geyra." Agad siyang napa tango sa aking sinabi. "Okay, basta tawagan mo agad ako kapag naka-pag isip ka na." "Yes, ma'am. By the way, tita Edelyn." Sabi ko saka ko siya nginitian at kinindatan. Yes, she's my auntie. Ang mommy ko at siya ay mag-kapatid. Kaya't hindi kami nalalayo sa isa't isa. Dito ako nag-tatrabaho sa kompanya niya, upang ako'y mahubog sa pagpapatakbo ng isang kompanya bago sa akin ipasa ang aming kompa
Nag-mamadali akong pumunta sa building ng Tyron companies. Kung saan nagta-trabaho ang lalaking, pinaka ayaw ko nang makita sa balat ng lupa. Pero kailangan, dahil parte ito ng trabaho ko, at kailangan ko naring maka hingi ng kapatawaran sa kaniya.Papasok na sana ako sa main door ng Tyron building, nang bigla akong harangan ng isang guard. Napa irap na lamang ako sa hangin."Excuse me, ma'am. May ID po ba kayo?" Tanong nito sa akin na siyang aking ikina-inis."Kailangan po pa ba, iyon manong?" Nag-ti-timpi kong tanong kay manong guard.Napa kamot siya sa kaniyang batok, bago sumagot sa akin. "Opo, ma'am. Mahigpit po iyong i-pinag-bilin sa amin ni boss."Nahihiya nitong sabi sa akin. Napa ngiti na ako't nawala ang inis, nang mapag-tanto ko na mukhang mabait naman, si manong guard."Ah, ganun po ba. Hindi niyo naman po agad sinabi, ito po ang ID ko." Naka ngit
"Hindi, talaga ako maka-paniwala na siya, iyon!" Inis na inis kong wika sa harapan ni Delia. Naka upo siya sa sofa na nasa aking harapan."Alam, mo. Kanina pa ako takang-taka sa sinasabi mo. Paulit-ulit ka ha! Ano bang ibig mong sabihin, diyan?" Naiinis na nitong bulalas habang naka kunot ang kaniyang noo."Basta, hindi talaga ako makapaniwala na siya talaga iyon! Hindi siya, iyon eh! Hindi talaga!" Patuloy ko paring wika, at hindi na pinansin pa ang sinabi ni Delia sa akin."Isa pa, Micaella! Sabihin mo pa ulit iyan! Maka-ka-tikim ka na ng batok sa akin!" Na-i-inis na nitong sambit habang naka kunot na ang noo niya dahil sa inis."Eh, friend... Iba na siya, eh! Ibang-iba na talaga! Hindi na siya, geek!" Bulalas ko. Saka maasim ang mukha kong napa cross arm."Ano? Loser parin? Hindi na geek? Pero loser, parin? Ang gulo mo, ha?" Gulong-gulo na tanong sa akin ni Delia. 
"NOW SHOW ME, what you do, for the sake of my approval?!" Hamon nito sa akin nang maupo ako sa sofa. Kaharap ng sofang kinauupuan niya.Napa-isip ako at napa-labi. Ano nga ba ang gagawin ko? Do I need to do this para lang sa proposal ni tita? Kailangan ko nga bang pababain ang dignidad ko para lang sa kompanya? O ginagawa ko ito para sa puso ko?"Kailangan ko ba talagang gawin ang nais ko, para lang makuha ang approval mo?" Tanong ko sa kaniya. Na siyang dahilan kung bakit siya napatingin sa akin ng masama.Nilunok ko ang sarili kong laway habang naka masid sa kaniya ng mataman. Bakit, parang pinapatay na niya ako sa klase ng titig niya sa akin? Kailangan ko na bang tumakbo para lang maka-iwas sa kaniyang mabalasik na tingin?"Do I repeat myself to you, miss Micaella Hydio? I thought you're desperate in my approval so, why are you asking that, do you need to proved some things about your tita's compa
NAPATINGIN AKO KAY Delia nang makita ko siyang nakatayo sa labas ng silid ko. Ang sama ng tingin niya sa akin, habang naka-cross arm. Napa iling ako. Kahit kailan talaga, ang taray niya at ang maldita. Bakit ba kasi naging kaibigan ko ang isang 'to? Sa gayong ang layo ng ugali namin sa isa't isa?Bigla siyang pumasok sa silid ko habang ang sama parin ng tingin niya sa akin. "Bakit andiyan ka parin?! Hindi ka ba parin tatayo diyan? Mag-trabaho ka na! Isang linggo ka na ditong naka kulong sa silid mo! Huwag mong sabihin na masama parin ang pakiramdam mo?" Taas kilay nitong sigaw sa akin habang nakatitig sa akin ng matalim."Masama pa ang paki---""Tumigil ka! Hindi masama ang paki ramdam mo! Sigurado akong, ang puso mo talaga ang masakit! Ano na tauhan ka na?! Hindi ka na nga mahal di ba?! Kaya't tanggapin mo! Kasalanan mo rin naman kasi!"Bakit ba kasi straight to the point itong si Deli