Chapter 3- The Dream Life

"Ang dami mong oras ngayon ah" saad ni Raven pagpasok niya dito sa condo ko 

Yes, I am living alone kaysa naman nandoon ako sa mansyon tapos para lang naman akong isang ligaw na kaluluwa. Walang nakakapansin, Walang kumakausap. Walang nais makita o kahit huminga ako siguro baka ayaw na nila. 

Hindi ako umuwi noong nagkaroon ng welcome party si Meriam. Bukod sa ang daming work na itinuturo ko sa bagong visor ay tinatamad din akong makita siya at maiinggit kung paano siya tingnan at hangaan ni Mom. 

"May gumagawa na ng trabaho ko" Simpleng sagot ko 

"Bakit hindi ka umuwi sa mansyon niyo, di mo ba sila namimiss?" sunod sunod niyang tanong 

"Di naman nila ako naalala, Bakit ko sila aalahanin" Sagot ko at kinuha na lang ang phone ko at nagcheck ng updates 

Lumipas ang maghapon na nakatmabay lamang kami dito sa condo ko. 

"Hoy. Bobitaaa" sigaw ni Raven sabay bato sa akin ng unan. 

"Whaaaat?" iritableng sigaw ko 

"Your smiling while texting on your phone who's your talking? Do you have a boyfriend ?" Sigaw niya sa akin sabay lapit sa akin 

Kaso sa gulat ko bigla kong naiiwas ang cellphone ko. 

"Wooow- Your hiding someone to me now Aira Jen" Pagtaas ng kilay niya habang nakapamewang sa harapan ko 

"It's nothing.Don't overthink. Si Yelo lang iyon nag update at  may kinukwento. " sagot ko 

"Yello? as in Ice? who's that?" Laking pagtataka niyang tanong 

"The supervisor" simpleng sagot ko

"Ilang months na kayong magkausap?" curious niyang tanong 

"Syempre matagal na 3 months? 2 Months? I dont know" wala sa isip kong sagot

"So your talking night and day ? out of work hour?" Nakapamewang niya muling tanong 

"Yeah" simpleng sagot 

"So you inlove with him? " sunod na tanong niya 

"Ye-hmm noo. Ofcourse not!" Depensa ko 

"Okaaaay,  sabi mo eh" simpleng sagot niya 

Pinagpatuloy ko  lang pag scroll ko sa socmed. Minsan lang naman ito mangyari kaya susulitin ko na. 

About them? 

Madaming beses naman tumawag si Dad pero wala akong balak sagutin sa ngayon. Tulad ng nga kapatid ko ayoko ng atensyon galing sa socmed. Kaliwa't kanan na comparison sa aming magkakapatid. 

Hindi rin nasabi ni raven kailan sila babalik ng U.S pero wala din naman akong balak alamin. Sa ngayon focus muna ako sa sarili ko at sa mga business na ipupundar ko. 

"Hi, Tapos na trabaho. San ka? " basa ko sa text ng aking supervisor 

"Condo with Raven" simple reply ko 

Simula nagtrabaho si Ice sa Company naging mas magaan sa aking ang lahat. Nagkaroon ako ng maraming time sa sarili at sa ibang bagay. Noong mag-isa akong nagpapatakbo ng company kaliwa't kanan ang stress na natatanggap ko. 

Hindi ko naman tinuring na iba ang mga empleyado ko. May tatlong employedo ako sa store at isa naman Head manager na siyang nagpapasahod, humahawak at nagbabudget ng financial states ng company. 

Kailangan ko naman ng supervisor para may hahawak ng iba't ibang supplier, designs and magcheck ng locations and materials ng iba pang branch na kailangan kong itayo.

"Kailangan ko ng umalis." Sabi ni Raven out of nowhere

Nag 'bye na lang ako sa kanya at nagsimula maglinis at mag-asikaso ng sarili 

'riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing

My phone rang that's why i stop what i am doing and pick up the phone.

"Yes?" sagot ko sa phone without seeing who's calling 

"Sabi mo lalabas tayo ngayon after work, pero hindi ka nagrereply. What's wrong? " Pabebe niyang sabi sa phone 

"I'm sorry i forgot. Give me 30 minutes to fix myself and i'll be there in our favorite spot. Sorry na. I love you" Nagmamadali kong sabi at binaba ang phone. 

Hindi ko na hinintay ang sagot niya. 

Kilala ko naman siya. 

Sa isang buwan naming mag 'on' hindi ko maramdaman na kakaiba ako. Pinili niya ako kahit malayo ang agwat namin sa buhay. Isa rin ito sa dahilan kung bakit ayoko umuwi sa amin dahil di ko pa nasasabi sa kaniya anong pamilya meron ako. 

Alam ko naman na darating ang araw na iyon pero kailangan ko lang ng kaunting panahon para sabihin sa kaniya ang lahat. 

Sumakay na ako ng taxi, Hindi na ako nagdala ng kotse dahil pag magkasama kami hindi ako mayaman, hindi ako CEO. Sa kaniya ang ko naranasan ang tunay na buhay sa labas ng gintong pader ng palasyo. Ito ang buhay na gusto ko, ito ang buhay na pinangarap ko. 

Walang masyadong nangingialam. Walang mga matang mapanghusga na nakatingin. Sariling pagkakamali ko, sariling solusyon ko.

Dumating ako sa favorite spot namin pero wala siya. Kahit anino niya hindi ko makita. Kahit anong maglelead na nanggaling siya dito ay wala akong makita. 

Sinubukan ko siyang tawagan pero walang sagot. Sinubukan kong magtext pero wala akong reply na nakuha. Naghintay pa ako ng ilang minuto 

Ang dami ng tumatakbo sa isip ko na mga bagay bagay. Ang daming bagay ang dahilan at mga rason pero mananatili akong kampanti. Kilala ako siya alam kong may dahilan siya

Pero paano kung nakilala niya na buong pamilya ko. 

Paano kung di niya tanggap ang nakaraan ko 

Paano kung - SHUTUP SELFFFFF!! 

Sigaw ko sa sarili ko at humagolhul na ako ng malakas kasabay ng malakas na ulan at unti-unting nababasa buong katawan at pakiramdam ko unti-unto din nitong sinisira pagkatao ko.