PAGSAPIT NG TANGHALI ay naabutan niyang hawak ni Lucia ang baked macaroni na pinaghirapan niyang gawin ngunit hindi man lang natikman ni Noah.
“M-Manang Lucia!” tawag niya habang nakatitig sa hawak ng ginang. “Saan niyo po dadalhin 'yan?"“Ibibigay ko na sana—““’Wag na lang po!” pigil niya agad.Parang biglang nagbago ang isip nito nang makaramdam siya ng konting kirot sa dibdib habang nakatingin sa pagkaing pinaghirapan niyang gawin.“Akin na po, para sana ‘to kay Noah. Kumuha na lang po kayo ng dalawang tub ng ice cream sa fridge para maging dessert ninyong lahat.”“Gano’n ba? Pero hindi naman mahilig si Sir Noah sa mga mamantikang pagkain,” saad pa ng katulong.Alam niya naman iyon kaya nga sinigurado niyang katamtaman lamang at hindi nakakaumay ang timpla nang hinanda niyang baked macaroni. Sinadya nga nitong olive oil ang gamitin dahil gusto nitong ma-appreciate ng asawa ang niluto niya at hindi ito maumay mula sa sobrang mantika.“Kakainin niyo pong mag-isa lahat, Ma’am? Pero hindi niyo mauubos ‘yan,” hindi makapaniwalang tanong ni Lucia.“Kaya ko po,” ani Nicole.“Kung ibigay na lang kaya natin ang kalahati sa iba, Ma'am?” agap pa nito.“Ayoko po!" mabilis niyang sagot.Wala itong nagawa kung hindi ibigay sa kaniya ang hawak kahit mahahalata sa mukha ng ginang ang pag-aalala. Mas pinili rin nitong huwag na lamang umimik hanggang makabalik siya sa kwarto nilang mag-asawa.“‘Yung pagbibigyan ko nga mapupunta na sa iba pati ba naman ‘tong baked macaroni na pinaghirapan ko ipapamigay rin?” litanya niya saka hinayaang lumandas sa mga pisngi ang luha.Nilapag niya sa table ang hawak at inumpisahan iyong kainin. Uubusin niya ito kahit na anong mangyari, kahit siya iyong tipo ng taong mabilis mabusog kahit sa tubig lamang.“’Wag ka sanang maging iyakin tulad ko, baby,” kausap niya sa anak. "Dapat maging strong ka kahit na anong mangyari dahil hindi na natin makakasama ang daddy mo oras na lumabas ka,” hikbi pa niya kahit punong-puno na ang bibig ng pagkain.Sinubukan niyang lunukin ang laman ng bibig ngunit bigla siyang naubo. Nagmamadali itong pumanhik at nagtungo sa banyo para sumuka.Nawala sa isipan nitong may allergy siya sa dairy products tulad ng cheese. Imbes na kumalma ay mas lalo tuloy siyang naiyak sa sinapit.Buti na lang talaga at handa siya sa ganitong bagay. Nakapagpa-konsulta na siya nang maaga sa doctor kung anong gamot ang pwede niyang inumin na hindi makakaapekto sa batang dinadala.Matapos bumuti ang pakiramdam ay minabuti niyang lumabas muna para magpahangin. Ramdam nitong kailangang-kailangan niya ng oras para mapag-isa dahil numero unong ipinagbawal ng doctor sa kaniya ang stress.Hindi naman pwedeng madamay ang batang dinadala niya sa kung ano mang pinagdadaanan nilang dalawa ni Noah, lalo na't ito na lamang ang nag-iisang kayamanang mayroon siya.Ayaw na nitong abalahin ang family driver kaya mas pinili niyang magmaneho na lamang. Nagawa na nitong mapuntahan lahat ng mga kilalang cafe malapit sa tinutuluyan nilang mag-asawa kaya minabuti niyang puntahan ang sweet korean cafe na trending ngayon sa social media.Hindi inabot ng isang oras ang biyahe at narating niya ang destinasyon. Bahagya pa siyang napangiti matapos maiparada ang sasakyan sa hindi kalayuan.Ngunit hindi pa man ito nakakapasok sa cafe ay bigla na lamang itong nasemento sa kinatatayuan."Noah?"Sinubukan niyang pakalmahin ang sarili ngunit mas lalo lamang gumuho ang mundo niya nang makita ang asawang nakangiti na para bang may hinahanap.Mabigat ang mga yapak siyang bumalik ng sasakyan hanggang sa napaluha na lamang siya.Bakit kailangan nitong magsinungaling?Bakit nagkunwari pa itong may business conference ngayong makikipagkita lang naman pala ito sa dating nobya?MINABUTI niyang bumalik ng mansyon dahil alam nitong mas lalo lamang siyang masasaktan oras na makita nitong magkasama ang asawa at ang babaeng minahal nito ng mahabang panahon.'The one that got away,' Iyon pa nga ang tawag ni Noah kay Ella noon.“Nakabalik na nga talaga siya,” mapait na lamang siyang napangiti saka napabuntong-hininga.Minsan niya lang itong nakita ngunit hindi na kailan man naalis sa alaala niya ang babae.Dahil sa hitsura at social status pa lang ay wala na siyang panama. Iyon rin siguro ang dahilan kung bakit sumuko na lamang siyang ipaglaban ang dalawang taong pinagsamahan nilang dalawa ni Noah.Ano nga ba namang laban niya kay Ella?Siya nga ang asawa pero hindi naman siya ang mahal.Mas mainam na rin sigurong hindi nito nasabing buntis siya at baka mas lalo lamang siyang masaktan kung ito pa rin ang pipiliin ni Noah kahit magkaka-anak na silang dalawa.Hindi nagtagal ay muli na naman siyang naiyak. Epekto marahil ng pagbubuntis kaya lagi siyang emosyonal.Paano niya kaya maiiwasan ang stress kung ito naman ang habol nang habol sa kaniya?Nang mapagod sa pag-iyak ay naligo siya para maalis ang panlalagkit ng katawan. Pagkatapos matuyo ang buhok ay agad siyang ginambala ng isang phone call.Tiningnan niya kung sino ang caller at nagtaka kung bakit tumatawag si Miguel, ang matalik na kaibigan ni Noah.“Hello?”“Hello, Nicole. Pwede ka bang bumaba dito sa sala? Si Noah kasi lasing na lasing. Ayoko namang isama sa pauwi dahil hindi naman siya chicks. Tutulungan na lang kitang dalhin siya sa kwarto ninyong mag-asawa.”Nagmamadali siyang bumaba kahit nagtataka pa rin kung bakit ang dalawa ang magkasama sa halip na si Ella.Impossible naman yatang sa isang sweet Korean cafe nagkita ang mga ito dahil kung pagbabasehan ang tamis ng ngiti ng asawa, alam niyang hindi iyon magagawa ni Noah para sa isang kaibigan lamang.Ilang pulgada pa ang layo nito sa dalawa ngunit nananakit na ang kaniyang ilong mula sa pinaghalong amoy ng alak at sigarilyo.Sa paglapit ay tinaasan pa siya ng kilay ni Miguel. “Look at how wasted he is, Nicole. Makakalbo yata ako nang wala sa oras dahil sa asawa mo!"Binalewala niya ito at tiningnan ang natutulog na asawa. Nakahalukipkip ito at de-kwatrong upo sa sofa.Mukha pa ring matinong tingnan si Noah kahit lasing. Kung pwede niya nga lang i-describe ang itsura nito ay isa lang ang masasabi niya… perfect.“Ano bang nangyari at nag-inuman kayong dalawa? Saka, nasaan si Ella? Hindi ba't silang dalawa ang magkasama ni Noah kanina?” sunod-sunod na tanong niya kay Miguel.KUMUNOT ang noo ni Miguel na para bang wala itong ideya sa mga salitang lumalabas ngayon sa kaniyang bibig. Para siyang nakikipag-usap ngayon sa isang batang walang muwang na gusto lamang magsauli ng bote ng soft drinks sa tindahan.“Alam mong may ibang kasamang babae ang asawa mo tapos okay lang sa’yo? Mapapalampas pa sana kung kaibigan, pero ex-girlfriend niya ‘yon, Nicole! Nahihibang ka na ba talaga o nagbubulag-bulagan ka lang?”Biglang naguluhan si Nicole sa kaniyang narinig. “Ako lang ba ang nakapansin o concern ka lang sa akin?”Marahas itong napabuntong-hininga saka matiim siyang tinitigan.“Hindi rin…ang akin lang ay ikaw ang asawa. May karapatan kang kontrolin kung ano mang pinaggagagawa nitong si Noah. Maliban na lang kung gusto mong masaktan sa huli at mapunta siya sa iba?"“Parang nagbago yata ang ihip ng hangin at bigla kang bumait, Miguel? Dati-rati naman ay ayaw mo sa'kin para kay Noah.”Lumalim bigla ang gatla nito sa noo. “Kasi hindi pa naman kita gaanong kilala noon
SA KABILA nang magiging presensya ni Ella sa birthday party ng lolo ng kaniyang asawa ay pinaunlakan pa rin nito ang paanyaya ni Noah na magkasama silang bibili ng regalo para rito.Kung noon ay walang mapagsidlan ang tuwa niya sa tuwing sabay silang naglalakad sa harapan ng maraming tao, ngayon naman ay sinasadya nitong magpahuli.Mag-asawa man sila kung ituring ngunit malinaw na sa kaniya ang kasalukuyan nitong posisyon sa puso ni Noah.Hindi naman siya tanga upang ipagsiksikan ang sarili."Why don't we look for a watch?" ani Noah kaya natigilan ito sa paglalakad.Muntik pa siyang masubsob sa likod ng asawa dahil para siyang buntot na nakasunod dito magmula kanina.Bilang at maingat kasi ang bawat hakbang na ginagawa niya mapanatili lamang ang ilang pulgadang distansya sa pagitan nilang dalawa."Hmm. Sure," sagot niya saka napatango na lamang.Hindi materialistic ang lolo ni Noah kaya alam niyang matutuwa ito kahit hindi imported at mamahaling relos ang bibilhin nila para rito, but
NANATILI ang katahimikan ni Nicole hanggang muli nilang marating ang kinaroroonan ng asawa. Mas pinili nitong huwag na lamang sumagot kay Ella at baka magmukha lamang siyang masama kapag nakuha nito ang atensyon ng mga taong pumapasok ng rest room.Maliban sa bahagya nang umiinit ang tainga niya sa takbo ng usapan ay pansin nitong unti-unti na rin siyang pinagtataasan ng boses ng kausap. Iyon din ang dahilan kung bakit mas pinili niyang huwag na lamang itong patulan."Sa tingin mo ba magugustuhan ito ni Lolo?" ani Noah habang nakatingin sa kaniyang direksyon.Ibubuka pa lamang sana ni Nicole ang labi upang sagutin ang tanong nito ngunit naunahan siya ng masiglang sagot ni Ella."Oo naman, Love. Mukhang mamahalin at classy ang design, I'm sure babagay ang relong 'yan sa kahit anong soutin ng lolo mo."'Love?'Muntik na siyang masamid ng sariling laway dahil sa narinig.Nagmukha tuloy hangin ang presensya niya dahil sa lakas ng loob nitong tawaging 'love' si Noah sa mismong harapan niya
SINUBUKAN nitong pakalmahin ang sarili ngunit nanatiling mabigat ang mga yapak ni Nicole habang naglalakad sa tabi ng asawa.Ramdam niya ang mga matang nakapako sa kanilang dalawa habang papasok sa mansyon ng mga Saavedra ngunit binalewala niya iyon. Walang ibang laman ang isipan ni Nicole kung hindi ang kagustuhan nitong maibigay ang regalong hawak bago pa man siya maunahan ni Ella."Nicole? What's wrong?" tanong ni Noah pagkatapos siyang lingunin.Umiling lamang ito saka mas hinigpitan ang pagkakahawak sa braso ng asawa."Ha? Wala naman, Noah. Hindi ko lang inasahang mas marami palang bisita ang Lolo Arman ngayong birthday niya."Kimi siyang ngumiti para kumbinsihin itong 'yon lamang ang dahilan sa likod nang pagiging balisa niya, kahit ang totoong dahilan sa likod n'yon ay ang mga bagay na paulit-ulit na gumugulo sa kaniyang isipan."Is it my fault?" mahina nitong tanong saka bumuntong-hininga. "Dahil ba sa ginawa kong pagha—" Mabilis siyang umiling para huwag nang matapos ni Noah
Napailing si Noah at napabuntong-hininga. Kapagkuwan ay napasulyap ito sa kaniyang direksyon na tila ba may gusto itong sabihin."What do you mean, Ella?" ani Lolo Arman saka nagpalipat-lipat ang tingin sa dalawa.Lihim siyang napahugot ng malalim na hininga. Maari bang magpaalam muna siya papuntang rest room nang sa gano'n ay tapos na ang usapan sa pagbalik niya?Ayaw na nitong dagdagan pa ang bigat na nararamdaman sa kaniyang dibdib at baka mamaya ay higit pa sa luhang pinakawalan ni Noah ang kumawala sa kaniyang mga mata. Wala rin naman itong balak na magmukhang kawawa sa harapan ng mga bisita ni Lolo Arman kapag sinabi na ng asawa ang malungkot na balita tungkol sa kanilang magiging annulment.Ramdam nitong sinusubukang itago ni Ella ang tuwa ngunit mahahalata pa rin 'yon sa kinang ng mga mata nito. Para bang may balak pa itong gawan siya ng mahabang farewell message oras na malaman ng mga Saavedra ang malungkot na balita."Let's talk about it some other time, Grandpa. It's your b
Huminga siya nang malalim saka mabigat ang kalooban na nagtungo sa dessert section pagkatapos makatanggap ng mahabang katahimikan mula kay Noah. Inasahan niyang may sasabihin man lang ito sa naging tanong niya ngunit ilang minuto lamang silang nagkatitigan. 'Ano ba talaga ang nangyayari, Noah?' bulong niya habang nasa harapan ng chocolate fountain. Hindi nito malaman ang dahilan kung bakit nangingilid ang luha sa mga mata habang iniisip ang mga sekretong tinatago ng asawa magmula nang bumalik ang dati nitong kasintahan. Ang dahilan sa pagkakalumpo ni Ella, ang gaganaping physical therapy at marami pang iba. Hindi naman siguro masamang malaman niya ang mga bagay na 'yon bago siya maglaho na parang bula sa buhay nito, hindi ba? Humigpit ang pagkakahawak niya sa puting ceramic plate na hawak saka mariing ipinikit ang mga mata. Gusto niyang balewalain na lamang ang nalaman at pilitin ang sariling huwag nang manghimasok sa buhay ng asawa ngunit kaagad din siyang napamulat nang
"Are you okay, Nicole?" untag ni Noah na tuluyan nang binasag ang katahimikan sa pagitan nilang dalawa.Gustuhin man nitong sagutin nang maayos ang asawa ngunit awtomatiko siyang natahimik pagkatapos makitang lumapit ang wheelchair ni Ella sa kinatatayuan ni Noah.Parang kanina lang iniwan niya ito sa loob ng restroom kasama ang binitiwan nitong tanong tungkol sa kaniyang ipinagbubuntis. Mabuti na lang at napansin niyang kasama pala nito ang caregiver habang nakasandal ang wheelchair na kinaroroonan nito sa isang cubicle."Ayos lang ako, Noah. May nakain lang siguro akong nakapagpabaliktad ng sikmura ko," pagsisinungaling niya.Matiim itong tumitig sa kaniya saka napabuga ng marahas na hininga. "Kailangan mong maging maingat sa mga kinakain mo, okay? Last time allergy, ngayon naman sumama ang sikmura mo. Huwag na nating hintaying mas malala pa."Imbes na mainis ay napangiti lamang siya sa mahaba nitong sermon.Sinong mag-aakalang magagawang ipakita ni Noah ang concern na nararamdaman
Dahan-dahang iminulat ni Nicole ang mga mata ngunit bumungad sa kaniya ang kulay puting kisame na mas pinatingkad pa ng liwanag na nagmumula sa ilaw na nasa kaniyang uluhan.Kasabay nang pagmulat ng mga mata nito ay nasilayan niya ang imahe ni Noah sa kaniyang harapan."Thanks goodness, you're awake!" sambit ng asawa na para bang nabunutan ng tinik nang makitang nasa maayos na siyang kalagayan.Sinubukan niyang bumangon sa kinahihigaan ngunit natigilan na lamang nang makita ang swero sa kanang kamay.Lalo lamang lumapit sa kinahihigaan niya ang asawa habang maaaninag na ang pangamba sa mga mata nito."Kumusta na ang pakiramdam mo, Nicole? May masakit ba sa'yo?"Tulala niya itong tinitigan."Anong nangyari, Noah?"Gumala ang paningin nito sa paligid at nakumpirmang nakahiga nga siya sa kwarto nilang mag-asawa. Mabilis tuloy nitong nahigit ang hininga dahil sa antisipasyong nararamdaman.Hindi siya dinala ng asawa sa hospital ngunit sapat na ang swerong nakakabit sa kaniyang kamay upang