CHAPTER 11-Unexpected Visitor

“Tita, saan po punta mo?” Bihis na bihis si tita Remi at may dalang mga masasarap na pagkain.

“Uh nakalimutan mo ba hija?” itinigil ko ang pagbabasa ng libro at tumingin sa kanya.

“Ang alin po?” she shook her head and forced a smile.

“H’wag mo na lang pansinin hija,” pero dahil curious ako umupo ako sa kaharap niyang sofa at nagtanong ulit.

“Seriously tita? Anong meron ngayon?” she looked at me from head to toe at nawalan ng emosyon ang mukha niya.

“I’m gonna visit her,” aniya. Natigilan ako at sumeryoso ang mukha ko.

“Oh okay,” balewalang sagot ko.

I heard her took a deep breath pero bumalik ako sa harap ng mesa ko at pinagpatuloy ang pagbabasa.

“Hija, gusto ka niyang makita.” I clicked my tongue at umiling, hindi na muling humarap sa kanya.

Narinig ko na lang ang paghinga niya ulit ng malalim kapagkuwan ay kinuha niya na ang paper bag na nasa coffee table.

“I have to go, medyo matatagalan akong makauwi. I cooked your food na, just call me when something happened