Chapter 23

Kaagad na tumalima si manang. Ako naman ay hindi alam kung ano itong nararamdaman ko. Nang tingnan ko ang oras ay alas singko na. Hindi ko namalayan ang oras dahil sa pag-iisip. Sumunod ako kay manang sa kusina.

"Manang, magluluto pa po kaya ako ng hapunan natin? marami pa kasing natira nong mga iniluto ko kanina."

Nakatingin ako kay manang habang kumukuha ng mga beer. Napanguso ako, bakit pakiramdam ko nagkasala ako kay Rozzean dahil sa mga tingin niya.

"Hindi na, natanong ko na rin kanina si sir, ang sabi niya ay huwag na daw."

Tumango-tango ako.

Nang maibaba ni manang sa lamesa ang tatlong beer ay naisip ko na ako na ang magdala sa silid ni Rozzean.

"Manang, ako na lang magdala niyan sa room ni sir?" tanong ko habang nakangiti.

Ngunit bago pa makasagot si manang ay narinig namin ang boses ng aming amo sa speaker.

"Manang Selya, ikaw ang magdala sa silid ko ng beer. Pakisamahan na rin ng yelo at isang baso."

What the?

Ayaw niya talaga!

"May ginawa ka ba kanina sa gazebo, Tali?