Hindi na ako halos makahinga ng normal. Hawak ako ni Rozzean sa aking kanang kamay at si Luther naman ay sa aking kaliwang kamay. Masama ang tinginan nilang magkapatid habang ako ay nakagitna sa kanila."Ang sabi ko ay bitawan mo si Thaliana, Cyron. Ano ba hindi mo maintindihan doon--""I said no. Ano rin ba ang hindi mo maintindihan sa sinabi ko, Luther?"Pabalik-balik ang tingin ko sa kanilang dalawa. Pero nagtagal kay Rozzean ang mga mata ko nang mahuli niya ang aking tingin. Hindi ko alam kung bakit niya ito ginagawa, hindi ba at ayaw na niya sa akin? hindi niya na ako gustong makita?Sa bahay pa lang niya ay marami na siyang sinabi na dapat tumigil na ako sa paghingi ko ng pagpapatawad niya pero ano ang ginagawa niya dito ngayon? kung kailan nakapag-decide na ako na kalimutan siya ay saka siya babalik at biglang magpaparamdam na parang importante talaga ako sa kaniya na may pagmamahal pa rin siya.Pagkatapos ano?"You are done with her, right? ano pa ang palabas na ito, Rozzean?
Nang matapos ang hapunan at makapag-usap-usap ay nagpaalam na ang aking mga magulang na uuwi na sila. Ako naman ay nanatili pa dahil umiiyak si Taki at ayaw pa akong pauwiin. Sinabi naman ni Luther sa mga magulang ko na ihahatid ako sa aking bahay but Tita Cynthia said that I can stay here for tonight. Mukhang wala rin balak si Taki na bitawan ako.Umiiyak siya kapag lumalayo ako at talagang tinatawag niya akong mommy."I don't know why... but this is the first time I saw him act like this, Thaliana. I am really sorry, ha? nangangawit ka na ba?"Bumaba ang tingin ko kay Taki, nandito kami sa living room at nakakapit sa aking mga kamay ang bata. Natutulog na ito. Kanina lang ay naglalaro ng puzzle pero ilang sandali lang rin ay nakatulog na.Ang isip ko ay nasa mga alaga ko, but they're fine I think. Dati kasi ay two days pa akong nawala, maaga na lang akong uuwi bukas dahil maggagayak pa ako ng gamit ko. Maaga rin ang alis namin bukas ni Luther pero anong oras na ay umiinom pa rin siy
Napahikbi ako. Masakit naman talaga na makita si Rozzean at si Klari na magkasama pero iyon na ang senyales para idiretso ko ang planong pagkalimot sa kaniya. Ilang beses niya akong tiningnan kanina kahit nasa tabi niya ang babaeng iyon pero hindi ko bibigyan ng malisya."Kahit pa sinabi mong I m-miss you s-so much! hmmp! hindi ako maniniwala!"Tumayo ako at pumunta sa cr nang makaramdam ng pagsusuka.Naparami talaga ang inom ko dahil sa mga naganap ngayong gabi. Klari was also testing my patience. Kanina ay binuksan niya ang topic tungkol sa katulong ni Rozzean--that was me. I saw Tito Royce changed his expression. Malamang mag-iiba dahil alam niya na na-in love ang anak niya sa katulong nito--and that was me, again."Hmmm..."Nagmumog ako sa sink pagkatapos kong sumuka. Nang mapatingin ako sa salamin ay pipikit-dilat ang mga mata ko. Umiikot ang paningin ko sa kalasingan. Hindi ko na rin masyadong makita ang paligid.Damn. I was so drunk. Ngayon lang ako ulit nalasing ng ganito.Luma
Hindi ako makagalaw, nais kong magsalita pero walang lumabas sa aking bibig nang bumuka iyon. Naramdaman ko ang pag-iinit ng aking mukha nang marinig ang sinabi ni Luther. He heard us, he... fckng heard us! did I moan so loud? what did I say?Damn! nakakahiya!"Thaliana--""I-I am sorry! h-hindi--"Hinawakan niya ako sa aking mga braso. Nagulat ako nang bumunghalit siya ng tawa. Napalayo siya sa akin sandali at pagkatapos ay tumingin. Napahinto siya pero muli ulit tumawa ng malakas. Napasinghap ako at nakaramdam ng matindi pang pagkakapahiya."L-Luther...""Your reaction! I was just kidding, Thaliana!"W-What...Nang mapagtanto ko ang sinabi niya ay pinalo ko siya ng ilang ulit."A-Aw! a-aray ko naman! stop it! masakit!"Naiinis ako! akala ko ay totoong narinig niya! sa aking ala-ala ay grabe ang naging pag-ungkol ko dahil sa ginawa namin ni Rozzean. Of course! we are at their house! at their fckng house at narito ang mga magulang nila!Kahit na nasa ikalawang palapag ang silid ng mga
"Thank you so much guys for today. Satisfied ako sa naging ayos natin!" sabi ko sa aking team."Thaliana, take a rest, mukhang okay na at tapos na kayo."Nilapitan ako ni Luther at sinabi iyon. Naka-check in na rin naman ako at ang ibang mga guest ay nasa kani-kanilang mga hotel rooms na."I am okay, Luther, titingnan ko pa kung may nakalagpas sa mga mata ko na kailangan ayusin," sabi ko.Nang maramdaman ko na siniko ako ni Riza ay napalingon ako sa kaniya. Isa siya sa mga employees ko."Ma'am, ang gwapo, siya ba iyong fiance mo?" tanong niya.Hindi ako nagsalita at napangiti lang ako. Luther looked around the venue. Mukhang tinitingnan niya kung ano pa ang kulang. Maayos na rin naman ang decorations sa may pool area."Luther!"Napalingon kami nang marinig ang boses na iyon. Nakita ko ang isang lalake at babae. Napako ang mga mata ko sa babae dahil sa ganda nito!"Hey, Hector..."Palapit sa amin ang tumawag kay Luther."The cakes are here, also the cupcakes. Saan ba ilalagay?" tanong
Hindi ko nasagot ang tanong ni Rozzean nang biglang mag-ring ang cellphone na hawak ko. Nakita ko ang pangalan ni Thes."H-Hello?""Nandito na ako sa third floor, Tangi, I am near. Naku, tiyak nandito si Rozzean mamaya. Kapag nakita ko talaga ang lalakeng iyon ay mata lang niya ang walang kalmot!"Bigla akong napatingin kay Rozzean na nasa harapan ko nang marinig ko ang sinabi ni Thes."S-Sandali lang, Thes!" sabi ko at pinatay ko ang tawag. Hinila ko sa kamay si Rozzean at mabilis na isinarado ang pinto ng aking silid."Thaliana--"Tumingkayad ako at tinakpan ko ang bibig ni Rozzean nang magsalita siya."Keep quiet!" sabi ko sa mahinang boses. Naghanap ako ng maaaring taguan niya habang hindi pa dumarating si Thes.Ngunit wala akong makita! maliit iyong closet at hindi siya kasya doon!Nang makarinig ako ng katok sa pinto at nang marinig ko ang boses ng kaibigan ko ay napasinghap ako. Saan ko itatago si Rozzean?!"Tangi! I am here na!" sabi ni Thes sa tapat ng pinto. Dinig na dinig k
My lips parted.Nalaglag ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan. Pinalis ko ang mga iyon at malakas ko siyang itinulak. Tinitigan ko siya ng masama."I hate you.""I will forget you. Everything about you. Tama si Thes may makakatagpo pa ako na ibang lalake na makikita ang halaga ko. Hindi katulad mo na mas--hmmp!"Tinawid niya ang distansya namin at marahas niya akong hinalikan sa aking mga labi. Sinusubukan ko siyang itulak pero mahigpit niya akong muli na hinapit sa aking baywang at ang isang kamay niya ay nakahawak sa aking batok.Galit ang mga mata niya habang nakatingin sa akin. Nang lumayo ang mga labi niya ay nagsalita siya."You can't forget me. You love me. Mahal na mahal mo ako at hindi mo ako makakalimutan," matigas niyang sabi sa akin.His breath touches my face. Sobrang lapit ng mukha namin sa isa't-isa."No! kaya ko! kaya kitang kalimutan!" sigaw ko sa kaniya. Sinamaan ko siya ng tingin. Tama ako, he was doing all of this because of my Dad."You are mine, sa akin lang,
"Dad..."I remembered what happened earlier."Hindi... hindi mo naman pinapahirapan si Rozzean sa kumpanya niya, hindi ba?"Narinig ko ang pagbuntong hininga ng aking ama. Gumalaw ang mga labi niya at pagkatapos ay napakamot sa batok."Did he talk to you?"Hindi ako nagsalita. Muli kong narinig ang pagbuntong hininga niya."I know that you still love him, anak, nakikita ko sa mga mata mo ang pagmamahal kay Rozzean, nakikita ko rin ang sakit at iyon ang hindi ko kayang tiisin. Nag-iisa kang anak ko na babae, Tangi.""Sinabi ba niya sa 'yo na kinausap ko siya na huwag kang lalapitan at kakausapin hangga't hindi ka tumatalikod sa engagement ninyo ni Luther? I am really sorry, anak."Doon ako nagulat.The time suddenly stopped when I heard what my father said."P-Po?""D-Daddy, a-ano po ang sinabi mo?"Hindi na nakapagsalita ang aking ama dahil nag-signal na ang emcee na naroon na sila Tito Royce at Tita Cynthia. Luther called me, at kahit gusto ko pa na makausap ang aking ama dahil sa na