Tumalikod ako at pumunta sa aking silid. Nang makapasok ay ibinuhos ko ang galit na nararamdaman ko sa mga bagay na nasa loob."Ahhh!!"Ibinalibag ko ang lahat ng makikita ko.Mababaliw na ako kahahanap kay Tali tapos ngayon malalaman ko na kalokohan lang pala lahat? na wala talagang Tali Dela Cruz dahil siya ay si Thaliana Tangi Dela Vezca?"Putngina!!""Mahal na mahal kita! m-mahal na mahal kita, eh, p-pero bakit?! bakit!!"Pumasok sa isipan ko ang mukha ni Thaliana na umiiyak. While she was saying sorry. Ilang beses siyang humingi ng tawad.Dahan-dahan akong napaupo sa kama. Napayuko ako at nasalo ko ang aking ulo. Nang masalat ko ang aking mukha ay saka ko lang nalaman na lumuluha na pala ako."I l-love you... I love y-you... b-but why? Why did you fool me?"Nakatulala ako nang pumasok si manang sa aking silid. Umiiyak siya habang tahimik na nililinis ang mga ikinalat ko. Sa pagod at nararamdaman ay hindi ko na namalayan kung anong oras akong nakatulog. Kinabukasan nang magising a
"Manang..."May hawak nang panlinis si manang nang pumasok siya sa silid. Dahan-dahan akong naglakad sa mga pagkain na nasa sahig. Nakatingin lamang ako doon."You can leave me now, manang, and... don't throw away the food she cooked for me.""S-Sir... nagsisisi na po si Tali... nakikita ko po na mahal na mahal niya talaga kayo. Sana ay magkaayos na po kayo."Iyon ang mga salitang binitawan ni manang bago niya ako iniwan sa aking silid.N-Narito pa rin naman ang pagmamahal.Mahal na mahal ko pa rin siya kahit na nalaman ko na ang totoo pero ang galit sa puso ko ay hindi mawala-wala. Iba kapag nakaharap ko siya. Hindi ko makontrol ang galit ko. Mas nangingibabaw ngayon ang galit dahil sa nalaman kong panloloko niya sa akin.Napaluhod ako sa harap ng natapon na pagkain. Binitawan ko ang crutch at pagkatapos ay naupo, kinuha ko ang isang piraso ng hita ng manok na nasa sahig at kumagat doon. Kinuha ko ang kutsara na nasa gilid lang rin at pagkatapos ay kumuha ng sisig na natapon.Mayroon
Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Luther ay hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon. Kaagad kong tinungo ang kumpanya ni George Dela Vezca--ang ama ni Thaliana. Hindi na ako nagpa-set ng appointment at kaagad na pumunta na lang sa kaniyang opisina."Mr. Velleje, may susunod na meeting pa po si Mr. Dela Vezca sa--""Lynda, let him."Nang makapasok ako ay sinalubong ako ng seryosong tingin ni George Dela Vezca. Tumayo siya at pagkatapos ay lumapit sa akin. Ang mga kamay niya ay nasa magkabilang bulsa."My daughter got into an accident, Rozzean.""Sir--"Umigkas ang kamao niya at tumama iyon sa aking mukha. Nawalan ako ng balanse ngunit hindi ako tumumba.I deserve that punch. I know I deserve it."Baka magising ka.""Nagkamali ang anak ko, takot iyon sa commitment kaya niya nagawa na lokohin ka. Pero alam ko na ang mali ay mali kaya hinayaan ko na humingi ng tawad sa 'yo pero ano ito, Rozzean? does she need to put her life at risk para lang mapatawad mo? kaisa-isang anak ko na babae si Tha
"H-Hello, Mr. Dela Vezca?""Rozzean. I heard what happened in the bar. Nagkausap kami ng anak ko."Sht."I-I am sorry if I lose my--""Thank you for saving my daughter."Napahinto ako sa pagsasalita dahil sa kaniyang sinabi sa akin. Sa totoo lang ay ilang beses ko nang nais na lapitan ang anak niya, gustong-gusto ko nang yakapin si Thaliana, kausapin at sabihin sa kaniya na hindi na ako galit. Nais kong humingi ng tawad sa mga nasabi ko pero hindi ko magawa dahil nais kong tumupad sa usapan."Nandito na siya sa bahay and she's safe. Thank you, Rozzean.""That's the only thing I can do for her, Mr. Dela Vezca. P-Pero hindi ko siya nilapitan o kinausap. When I heard her call my name I went out of the bar immediately. Tutuparin ko pa rin po ang pinag-usapan natin."Hanggang ngayon ay wala pa ring usapang na nagaganap tungkol sa engagement ni Luther at Thaliana. Kahit isa sa kanila ay walang tumatalikod. Hindi ko alam kung hanggang kailan pa ako makakapaghintay."George, si Rozzean ba iya
Nanatili ako sa restaurant. Pinapanood ko siya na nag-aayos ng mga bulaklak. That explains why Tali was so good in arranging the flowers that day in my house. Sanay na sanay dahil ito pala ang kaniyang trabaho at negosyo.When I saw Thaliana left her flower shop ay umalis na rin ako nang makita ang oras. We have dinner later at nangako ako sa aking ina. Umuwi ako sa aking bahay at inihanda ang aking sarili. Nang makagayak ako ay tinungo ko ang labas ngunit biglang dumating si Klari."May balak ka bang iwan ako?" tanong niya.Hindi ko siya pinansin at kinuha ko na lang ang sasakyan ko. Ramdam ko na nakasunod siya. Binuksan ko ang aking sasakyan at pumasok na rin siya. Tahimik ako hanggang sa makaalis ng bahay.Klari was talking to me but I didn't talk back. Nang makuha niya na wala talaga akong balak na magsalita ay tumahimik siya hanggang sa makarating kami sa bahay ng mga magulang ko."I will just greet your parents, Rozzean," sabi sa akin ni Klari.Ako naman ay hindi sumunod sa kani
Ang aming usapan ay napunta sa magaganap na surprise birthday bukas kay Mama. Nalaman ko rin na isa si Thaliana sa nag-asikaso non."Rozz..."Napalingon ako kay Klari nang tawagin ako nito. Napabuntong hininga ako, muntik ko nang makalimutan na kasama ko pala siya. Kanina ay halos hindi siya umaalis sa tabi ko pero nang kausapin ako ng Dad at pumunta dito ay nanatili lang siya sa kubo.Nagpaalam na ako kay Luther at Dad na uuwi na."Mag-iingat ka, anak, bukas, ha? dito ka dumiretso bago ka pumunta sa venue.""Yes, Dad."Tumayo si Luther at nilapitan ako. He did a man hug."Thaliana will stay tonight here tonight, brother..." he whispered. Ang tono ng boses niya ay mapang-asar.What the hell?"Bye, ingat ka, Cyron!" sabi niya nang lumayo sa akin.He's fckng testing my patience!Kaya't nang magpaalam kami kay Mama ay hindi ako dumiretso sa Tagaytay. Ibinaba ko si Klari sa may bus station."R-Rozz..."Hinintay ko na may dumating na bus at nang may huminto ay nilingon ko si Klari."Get in
Thaliana Tangi Dela Vezca"I will not listen to you! kay Dad ako makikinig!" sigaw ko sa kaniya.Kabado ako. Malayo na kami sa daungan. Hindi ko na 'yon malalangoy at baka mamatay pa ako! ano ba itong nais ni Rozzean? kung gusto niya pala na mag-usap ay bakit dito pa at kaming dalawa lang?Umalis siya sa aking harapan at pumasok sa loob ng yacht. Naramdaman ko na tumigil ang sinasakyan namin sa pag-andar."Don't make it hard for the both of us, Thaliana," sabi niya nang makabalik."Hindi kita ibabalik hangga't hindi tayo nakakapag-usap.""This is kidnapping! I will sue you!"Nakangiti lang siya kanina pa habang nakatingin."Then sue me."Naglakad siya palapit at ako naman ay napaatras. Kay Dad ko gustong marinig kung ano ang mga nangyari dahil maaaring magsinungaling sa akin si Rozzean. Isa pa, Klari was always with him!"Listen to me--""No! hindi ako makikinig!" sigaw ko at tinakpan ko ang aking mga tainga. Nahulog ang cellphone ko ngunit hindi ko iyon binigyan ng pansin. Nakita kon
Akala ko ay wala nang pag-asa na maayos pa ang relasyon namin ni Rozzean dahil sa mga nangyari. Sobra akong nasaktan. Hindi na rin ako masyadong umasa dahil kay Klari. Pero isa talaga siyang desperadang btch na akala mo may pag-asa na mapansin ni Rozzean."S-Sandali..."Nandito kami ngayon sa cabin. Madilim na rin sa labas.Tumingin sa akin si Rozzean. Pagkatapos kong maligo ay hinila niya ako at pinaupo sa kaniyang kandungan. We are just both wearing bathrobes. Akala ko ay nagpalit na siya ng damit."Bakit hindi ka pa rin nabubuntis?"Nanlaki ang mga mata ko sa tanong niya."We did it three times... I put all of it inside of you. Let's go to the doctor, baka may laman na ito," sabi niya at hinawakan ang aking puson.Ganoon siya kasigurado? pero... nawala sa isip ko. Hindi pa nga ako nagkakaroon..."Sandali lang muna..."Sinubukan ko na tumayo ngunit hindi niya ako hinayaan. May mga nais pa akong itanong sa kaniya!"Hindi ba at mag-uusap tayo?" nilingon ko siya.Nakasandal ang ulo niy