THIRTY FIVE

“Why don’t you go ahead and take a rest first?”

I was pulled out of my own reverie upon hearing Dylan’s words. Nag-angat ako ng tingin sa kaniya na ngayon ay abala na sa paghuhugas ng mga pinagkainan namin.

Wala sa sarili akong napalunok habang nakatingin sa kaniya. Mula nang sinabi niya kanina ang plano niya ngayong gabi, hindi na ako nakagalaw sa aking kinauupuan. Am I afraid? Certainly no. Am I looking forward to it? Maybe.

Malakas akong bumuntong hininga bago tuluyang tumayo mula sa aking kinauupuan. I awkwardly cleared my throat. “Pupunta na ako sa kuwarto mo,” I trailed off as I bite my lips out of embarrassment. “Sumunod ka nalang.”

I heard him let out a soft chuckle that’s why I immediately turned my back on him and went straight to the staircase. Dali-dali akong umakyat sa second floor at agad na dumiretso sa kuwarto niya.

Hindi ko mapigilang maghabol ng hininga nang makapasok ako sa kuwarto ni Dylan dahil halos lakad-takb