Chapter 6
HINDI ko alam kung anong oras na 'nong nagising ako. Bumangon ako mula sa pagkakahiga sa tabi ni France at tiningnan ang batang lalaki na mahimbing na natutulog.Tingingnan ko ang table at nakita doon ang alarm clock na may penguin na design. Alas kwatro na ng umaga. Naghihikab ako na binaba ang mga paa sa sahig at tumayo.Sa gabi na 'yon hindi ako nagising sa pagi-sleepwalk ni France. Mukhang effective iyong paglalakad-lakad namin tuwing gabi bago matulog.Inayos ko muna ng higa ang bata at aalis ako nang may maliit na kamay ng humawak sa daliri ko. Paglingon ko nakita ko si France na gising na."Mommy," inaantok na sambit ni France. Napatakip ako ng bibig dahil sa sobrang cute ni France.Ayaw ni France na umalis ako kaya sinama ko na ito sa kusina. Buhat ko ang bata habang nagpi-prepare ako ng breakfast."Manager, lower your voice. Tulog na mga tao dito."Napatigil ako 'nong makarinig ako ng pagbukas ng pinto at mga boses sa living room.Nagpababa si France at tumawag ng daddy. Hinayaan ko na ito umalis dahil alam ko ma dumating na si Fabian. Katulad ng sinabi ni Fabian kahapon ay late ito uuwi at maaga na kami matulog ni France.Mukhang may iba pa na kasama si Fabian kaya hindi na ako nagtangka pa lumabas para salubungin ang boss ko.Pinagpatuloy ko ang pagluluto ng bacon. Maya-maya may narinig ako mahinang katok.Napalingon ako at nakita ko si Fabian. May nakalapag na paper bag sa lamesa."Sir Fabian," ani ko at nahihiya pinunas ang kamay ko sa suot ko na apron."Pasensya na sir Fabian. Nagluluto kasi ako tapos hindi ko alam na may darating na bisita at—""Ha?"Napatigil ako dahil halatang wala si Fabian idea sa sinasabi ko. Mas lalo ako nahiya. Tumawa lang ito sinabi na mukhang na misunderstand ko siya."Ipagpatuloy mo pagluluto mo. Huwag mo alalahanin manager ko. Sinabi ko na ang about sa iyo actually gusto ka niya makita kaya nandito siya. Pumunta ako dito para i-inform at mag-sorru dahil hindi ko nahingi permiso mo. It's just lagi talaga siya nito at ini-inform ko siya beforehand dahil baka ma-shock siya kapag nakita na may kasama akong babae dito at may tinatawag na mommy si France," explain ni Fabian. Hindi ko alam kung ano sasabihin ko at magiging reaksiyon. Tumango-tango lang ako."Anyway, may pinamigay na damit sponsor agency ko. Nag-model ako sa kanila at pinamili nila ako ng damit. Here, i think babagay sa iyo mga 'yan," ani ni Fabian na kinalaki ng mata ko. Inaabot niya sa akin mga paper bag."A—Akin po ito?"Kinuha ko mga 'yon at sinilip ang laman. Mga dress iyon at ilang sikat na designs. Tumawa ang lalaki."Nakita mo naman dress 'yan? Mukha ba sa akin 'yan or kay France?"Agad ako namula sa tanong ni Fabian. Ano ba naisip ko at nagtanong pa ako ulit."Aakyat na ako ah. Shower lang ako. After mo diyan kausapin mo manager ko. Mabait iyon at natutuwa nga siya 'nong marinig na nandito ka. If ma-offend ka niya or something— wag ka magdadalawang isip na layasan siya and isumbong sa akin," ani ni Fabian after umayos ng tayo. Kinindatan ako nito bago naglakad palabas ng kusina. Sinundan ko siya ng tingin."Ah!"Lumingon si Fabian sa akin at nag-request ng coffee. Sinabi nito na kahit late na ito ibigay sa kaniya since magsha-shower pa siya."Okay sir."Hanggang ngayon nako-curious pa din ako bakit sobrang bait ni Fabian sa akin like kapag nakakasalubong naman kami sa mga event masyado ito indifferent.Umiling-iling ako. Ano ba iniisip ko? Mabuting tao lang talaga si Fabian— wala na dapat ako isipin pa kahit ang rason 'non.Pinagpatuloy ko ang pagluluto ko ng breakfast for France, sa bisita ni Fabian at kay Fabian.Nilagyan ko ng mga cute na design ang pancake ni France before iyon ilagay sa isang plate at tawagin si France para kumain."France," tawag ko. Agad naman ako nakarinig ng maliliit na yabag palapit sa kusina. Sumilip si France at agad naman ako ngumiti."Mommy!"Natatawa na lumapit ako at binuhat siya. Binilinan ko ito kumain muna doon. Magdadala ako ng pagkain para sa manager ng daddy niya at kausapin na din ito."Gusto ko din kumain sa living room. Sabay na tayo mommy!"Wala ako nagawa. Wala naman sinabi si Fabian na bawal kumain sa living room kaya pinagbigyan ko na si France. Behave naman si France kaya sigurado ako na hindi ito makaka-distract sa kanila ng manager or—Not, napasapo ako sa noo habang tinitingnan si France na nilalaruan iyong jam na binigay ko sa kaniya kanina para ilagay sa pancake."France," tawag ko. Napatigil ang bata at lumingon sa akin."Pwede ba mag-request si mommy?" tanong ko. Agad naman niya binaba ang jam at tumango-tango na parang tuta.Ramdam ko ang tingin ng manager ni Fabian. Kanina pa talaga kami doon hindi lang kami makapag-usap gawa ni France."Come here baby. Dito ka na kumain at tigilan mo paglalaro ng jam."Kalmado na sambit ko. Agad naman lumapit si France at sumampa sa hita ko. Agad ko naman siya binuhat at niyakap. Kumuha ako ng tissue at pinunasan ang kamay ng bata. Sa ganitong edad karaniwan na sa mga bata ang pagiging naughty kaya naman hindi ko magawa pagalitan si France kung minsan nagiging makulit ito.Naging tahimik na si France 'non at sinubuan ko na lang siya.Narinig ko tumikhim ang manager kaya napatingin ako. Mukha magsasalita na siya. Medyo worried ako— nalaman ko kasi kay Fabian na minsan ako nito ni-recruit maging artist ng manager na iyon kasama si Fabian at ni-reject ko nga daw.Kung totoo 'yon imposible ko iyon tanggihan lalo na at— malaking opportunity iyon sa akin."Nagulat ako 'nong nalaman ko kay Fabian ang nangyari sa iyo after mo mawala ng ilang years. Mas nagulat pa nga ako doon kaysa sa news na nandito ka," ani ng manager. Napababa ang tingin ko. Biglaan ang pagkawala ko 'non sa entertainment industry. Wala siya idea kung paano na-handle ng mga Valencia ang biglang pagkawala ko at aksidente na nangyari."Anyway, hindi ako nandito para maghalungkat pa sa past mo since binilin sa akin ni Fabian na wag na ungkatin iyon dahil masyado ka sensitive sa topic na 'yon kahit medyo curious ako ng kaunti," ani ng manager at tumawa. Napakamot ako sa pisngi at alanganin na tumawa. Almost pareho sila ng personality ni Fabian pero kahit ganoon randam ko naman na mabait sila at mapagkakatiwalaan."Gusto lang talaga kita makita tapos ma-confirmed. Don't worry wala makakalabas about sa iyo. Kung meron ako na bahala as manager ni Fabian at employee ka niya responsibilidad ko na din i-keep identity mo," ani ng manager. Bahagya ako nakahinga after 'non. Actually medyo worried ako na makasira ako sa image ni Fabian at sa career nila. Imposible hindi maging bighit once na marami makaalam na nandito ako at kasama ni Fabian."Maraming salamat," bulong ko. Ngumiti lang ang manager ni Fabian at formal na nagpakilala."Ako pala si Jomari Tuazon. Pwede mo ako tawagin na manager Jomar," ani ng lalaki. Nahihiya na inulit ko ang manager Romar at nagpakilala ako as Sonia Salazar."Ang sarap sa tenga. Sayang lang talaga hindi kita na-recruit dati. Gustong-gusto ko din tinatawag mo ako manager," ani Jomar habang hawak ang pisngi at nakasimangot."Anyway, may balak ka pa naman bumalik sa industry diba? Sabihin mo meron! Ako na bahala sila. Meron ka agad position sa agency ko!"Hinawakan niya ang kamay ko. Medyo nagulat ako ngunit mas nagulat ako 'nong hampasin ni France ng kutsara ang kamay ng manager."Dont touch my mommy!""France," shock na tawag ko at niyakap ang bata. Natatawa ang manager na sinabi na ayos lang. Para na siyang tunay na uncle ni France.Hindi ko nasagot ang tanong ni Jomar dahil may isa akong sagot nais malaman. May tanong ako."About sa sinasabi mo na nag-offer ka ng contract sa akin? Kailan iyon at sino nakausap mo?"Chapter 07NAKATAYO ako ngayon sa harap ng pintuan ng room ni Fabian. Kumatok ako sa pinto at noong marinig ko ang boses ni Fabian ay binuksan ko iyon dala ang tray. Nakita ko siya na nakaupo sa gilid ng kama, may suot na salamin nakapantulog at mukhang nagbabasa ng script. "Sir Fabian," tawag ko. Napatigil si Fabian at napatingin sa akin. Sinabi nito na ibaba na lang sa coffee table 'yong tray. "Kumain na ba kayo ng dinner sir?" tanong ko after ko ilapag ang tray. Sinabi ni Fabian na nag-lunch siya ng kaunti kanina. Nilipat nito ang script at mukhang nahihirapan mag-focus. "Anyway, busy ka ba Sonia? Pwede mo ba ako tulungan sa script ko? Kung hindi naman nakakahiya sa iyo," ani ni Fabian at bumuga ng hangin. Sinabi nito na nahihirapan siya sa new project niya. Nakatingin lang ako kaya napatingin siya then sinabi na dadagdagan niya sweldo ko."Papayag ako sir sa isang kondisyon," ani ko. Biglang nagkaroon ng hope sa expression nito at hindi ko maiwasan matawa dahil kamukhang- kam
Chapter 08Lumabas kami ng room ni France. Sinabi ni Fabian na secretly nagpapa-check up si France sa psycharatist at under ito sa treatment. Gusto ko magtanong kung bakit nagkakaganoon si France ngunit— napahawak ako sa isang braso ko at tahimik na lang bumaba ng hagdan. Sinundan ko si Fabian. Wala ako sa lugar para magtanong pa. Nanny lang ako ni France at sigurado na kung dapat ko malaman ang reason hindi magdadalawang isip si Fabian sabihin sa akin iyon. "Magiging ayos lang si France hindi ba?" tanong ko. Umupo si Fabian sa sofa sinabi na maya-maya pagkagising ni France ayos na ito. "Mostly sa nangyayari nakakalimutan niya."Sa reaksyon ni Fabian mukhang hindi iyon ang unang pagkakataon. Hindi ko alam kung wala ito pake, kampante or talagang wala lang ito magawa kung hindi maging kalmado. Tinanong ni Fabian kung pwede na sila mag-proceed ulit sa scene nila. Napatigil ako at tinanong si Fabian kung maglalagay pa ba ako ng benda. Mukha kasi siya hindi komportable kanina 'nong
Chapter 09Dinampot ko ang newspaper na nasa pinto lang ng mansion at pumasok ulit sa loob. Sinara ko ang pinto at tumungo sa dining table para ilagay iyon sa lamesa katabi ng cup of coffee ni Fabian. Tuwing umaga kasi habang naguumagahan ay nakikita ko nagbabasa si Fabian ng newspaper kaya naman ako na kumukuha 'non sa labas at inilalagay iyon sa table. Hindi naman ako mahilig sa mga news at gossips kaya naman hindi ko inabala silipin iyon ngunit— nahagip ng mga mata ko ang litato ng husband at bestfriend ko. Nasa front page iyon. Nanlamig ako after mabasa ang about sa engagement ni Victor at Themarie. Hindi ko pa napipirmahan ang divorce paper at wala pa isang buwan 'nong pinalayas nila ako sa mansion. Biglang nawalan ng lakas ang tuhod ko at bago pa ako bumagsak may humawak sa braso ko. Napalingon ako at nakita ko si Fabian. Agad niya na nabawi ang kamay niya at kinuha ang hawak ko na newspaper. "A-alam mo ang about dito?" nanginginig na tanong ko. Biglang sumikip ang dibdib k
Chapter 10"Masama magsayang ng pagkain. Ako na kakain."Kinuha ko ang mga nasunog na bacon. Dapat chineck ko ang kawali. Nakalimutan ko. Sayang ang pagkain. Napatigil ako 'nong kuhanin ni Fabian ang plato na hawak ko. "Ako na kakain. Ako nagsalang nito kanina at dapat pala sinabi ko sa iyo," ani ni Fabian. Pareho kami natawa ni Fabian after ma-realize na napaka-useless ng Pinag-aagawan namin na dalawa. "Nasaan na 'yong bacon?"Napatingin ako sa plato na nasa harapan ni Fabian. Nawala 'yong sunog na bacon. Sabay kami lumingon kay France na kasalukuyang may nilalantakan. "Stop fighting. I already eat them," ani ni France at ngumiti ng malapad. Napatigil kami pareho ni Fabian. "Baby, nasunog 'yon. Masyado matapang ang lasa," ani ko na nanlalaki ang mata at hinawakan ang panga ni France. Hinawakan ni France ang wrist ko then tumawa. "Lagi sunog ang luto ni daddy. Sanay na ako mommy!"Napalingon ako kay Fabian. Agad nito tinaas ang kamay sinabi na hindi talaga siya marunong magluto.
Chapter 11"Sir Fa—Fabian," mas lalo ako naiyak after makita si Fabian na agad binitawan ang hawak na payong. Walang pagdadalawang isip nito na ibinalot ako sa malaki niya na coat at binuhat na lang ako. Pareho kami basa na ngayon ay naglalakad palayo sa mansion. Hindi ko na nagawa pa maka-react. Hindi ko nga alam kung paano nakauwi ako dahil nakita ko na lang sarili ko na nasa ibabaw ng kama at nakaupo. Inaabutan ako ni Fabian ng maiinom. Dahan-dahan ko iyon kinuha at ikinulong ko iyon sa mga palad ko. Ang lakas ng loob ko na pumunta doon at mataas ang confidence ko na hindi nila ako makikita na umiyak ngunit— lahat yata ng tapang ko parang bula na nawala after ko makita ang anak ko. Bilang ina nakakadurog ng puso makita ang anak mo na umiiyak at tinawag ka. Muli ko naramdaman ang mga luha galing sa mata at pumatak iyon sa likod ng palad ko. "Hindi ko maintindihan sir Fabian. Ano ba nagawa ko mali sa kanila para gawin ito sa akin?""Iyong bestfriend ko na since highschool na p
Chapter 12"How about i-start mo na tawagin ako na Fabian? Sir ka ng sir," ani ni Fabian. Magkaharap kami ngayon sa dining table. Nahihiya na umiling ako. "Hindi pa ako komportable," ani ko na ngayon ay nakayuko. In some reason bigla tumawa si Fabian. "Nahihiya ka pa din? After the we share a kiss and—"Nagulat ako at mabilis na tinakpan ang bibig ni Fabian. Namumula ang mukha na sinabihan ko ito na huwag maingay. Tiningnan ko si France na katabi ang manager. Sinusubukan ng manager si France at mukhang mga wala naman narinig. Hinawakan ni Fabian ang wrist ko at bahagya binaba iyon. "Muntikan mo na matabig ang mug."Napatigil ako then napatingin sa lamesa. Hawak ni Fabian ang mug na nasa harapan ko. Sakto kasi na pag-uklo ko mukhang matatabig ko 'yong mug. "Nagbibiro lang ako. Umupo ka na," ani ni Fabian. Nahihiya na umupo ako— tiningnan ko si Fabian na bigla na lang sumeryoso ang mukha. Gusto ko magtanong kung may split personality ba ito. Pinanood ko lang si Fabian na kumuha n
Chapter 13Hindi ko na napansin ang oras dahil sa energy ni France at Fabian na parang hindi mga napapagod. Wala naman sila ginawa maghapon kung hindi bumili ng mga accessories, bags at shoes ko. Noong pare-pareho na kami nakaramdam ng gutom pumunta kami sa isang restaurant. Agad kami nakakuha ng table dahil nagpa-reserved na nga doon si Fabian 2 hours ago. Malapit kami sa glasswall tapos kitang-kita ko doon ang ibaba ng shop. Nasa third floor kami at base sa pagkakarinig ko vip area ang floor na 'yon at may napakaganda na view. Masyado napalalim ang pag-iisip ko at narinig ko na nago-order si Fabian. Iyong part na walang beans lang narinig ko. Napatingin ako kay Fabian. "Gusto mo ba ng wine?" tanong ni Fabian sa akin. Agad ako na umiling. Nag-order na lang si Fabian ng juice. Ilan sa mga babae na nandoon ay nakatitig kay Fabian na parang nasa isang fashion show. Pretenteng nakaupo ang lalak, naka-cross arm at cross leg habang tinatanaw ang labas. Sino ba hindi mapapatitig sa lal
Chapter 14"Mommy!"Bumaba sa upuan si France at tumakbo palapit sa akin. Agad ko naman Binuhat si France na yumakap sa leeg ko. "Uwi na tayo?" tanong ni Fabian na hawak ang slim bag ko at nakatingin sa amin ni France. Tumango lang ako bilang sagot at hinawakan si Fabian sa braso. Bigla yata nawala lahat ng energy ko after ko makita ang dalawa. Nawala na din ako sa mood. Noong makalabas kami sa restaurant dumiretso na kami sa parking lot. Hawak ko si France— una ni Fabian binuksan ang backseat para isakay si France na agad naman pumasok sa loob. Noong sinara ni Fabian ang pinto ay binuksan naman nito ang passenger seat. Sasakay ako nang may humawak sa braso ko na kinalingon ko. "Ano ibig sabihin nito, Sonia? Fiancee mo ang lalaki na 'yan? Hindi pa tayo divorce!"Agad ko nahila ang kamay ko at pinigilan si Fabian 'nong mukha napikon na ito at aatakihin si Victor na bahagya napaatras. Coward. "Nakakatawa ka, Victor. Nagrereklamo ka ba dahil nagkaroon na ako ng fiancee after ko mag