Warning SPGNakaidlip sila Hope at Yuan..Nagising lamang sila sa katok ng mga bata sa may pintuan."Dad! Mom!" sabay na tawag ni Dryce at Yohann. Agad nagmulat ng mata si Yuan at Hope. Mabilis silang kumilos at nagtungo sa CR. Sabay na silang naligo. Sinabon ni Yuan si Hope at ganoon rin ang ginawa ni Hope kay Yuan.Halos mag init nanaman ang kanilang pakiramdam dahil sa kanilang ginagawa pero dahil naalala nila ang dalawang batang halos mapaos na katatawag sa kanila sa kabilang pinto ay minabuti na nilang magmadali.Mabilis na nag bihis sila Yuan at Hope saka tumalima palabas ng Hotel Room. Bumungad ang dalawang batang nakasimangot. Natawa naman sila Hope at Yuan saka hinalikan sila Dryce at Yohann sa noo at pisngi."What took you so long? Pareho pa po kayo ni Dad." nakasimangot na sabi ni Dryce."Naligo lang kami. Medyo na late kami ng gising ngayon e." katwiran ni Hope."Ano po iyang pula sa leeg niyo? Kagat ng lamok?" kuryosong tanong ni Yohann. Namula si Hope sa narinig saka sin
Natapos ang bakasyon nila Yuan at Hope kasama ng kambal na anak ni Yuan. Sabay sabay silang bumalik ng China. Mas gusto ni Yuan na doon mag bagong taon. Marami kasing pasaya ang mga intsik tuwing Lunar Year. Mayroon silang ipinag diriwang na mga Sayawang leon, sayawang dragon, paputok, pagtitipon ng pamilya, kainang pamilya, pagbibisita sa mga kaibigan at kamaganak, pagbibigay ng mga ampaw, pagpapalamuti ng mga koplang chunlian. Ayon sa kanilang paniniwala, ipinagdiriwang ang Bagong taon para sa kapistahan. Upang igalang ang kanilang Bathala at mga ninuno. Kapag naman sumapit ang gabi bago ang Araw ng Bagong Taon ay madalas na itinuturing na okasyon upang magtipun-tipon ang mga pamilyang Tsino para sa taunang hapunang reunyon. Isang tradisyon din sa bawat pamilya ang masusing paglilinis ng bahay, upang paalisin ang anumang kamalasan at makapasok ang kaswertehan. Isa pang kauglian ang paglalagay sa mga bintana at pintuan ng mga pulang palamuting papel at kopla. Kabilang sa mga sikat
Alam mo yung pinaka nakakainis sa lahat? Iyong nagsisimula palang yung Love story niyo pero may asungot na agad.Maagang pumasok si Yuan sa trabaho. Sinama niya si Hope para maging substitute secretary pansamantala. "Ayos lang ba sa iyo?" tanong ni Yuan na tinanguan ni Hope."Yes. Sanay naman ako sa ganito, hindi ba?" nakangiting sabi ni Hope."May meeting ako mamaya sa Lunar Company. Kaya gusto kitang isama." seryosong sabi ni Yuan."Fine with me. Huwag kang mag alala. Hindi ka mapapahiya sa'kin.." nakangiting tugon ni Hope na pinaniwalaan naman ni Yuan. Alam niyang kayang kaya nga ni Hope ipaliwanag ang business proposal niya. Kaya ito ang isinama niya. Dumiretso muna sila sa Company at nag check lang si Yuan ng mga reports at pumirma ng Dokumento. Bago nag survey sa mga area ng kompanya. Saka sila nag handa ni Hope para sa pag punta sa Lunar Company. Isa iyong Investment Company na may 20% share si Yuan. Pag aari iyon ng Pamilya ni Eunice Lunar isang Chinese-American na sanay m
Hope Point Of ViewHindi ko talaga maintindihan ang sarili ko sa mga oras na ito. Ang sarap lang talagang kumuha ng kutsilyo at saksakin ang babaeng iyon. Kilala ko na siya, siya si Eunice Lunar ang heiress ng Lunar Company.Naikuyom ko ang aking kamao habang bumababa sa hagdan. Isang plastic na ngiti ang iginawad ko rito pero inirapan lang ako."Good morning, Miss Eunice." panimulang bati ko. Hindi siya kumibo at pilit isinusubsob kay Yuan ang kanyang malaking dibdib."Can you please move away? Nasu-suffocate na ako sayo, Eunice." salubong ang kilay na sabi ni Yuan. Pero para sa'kin kunwari pa ito. Kung hindi lang ako dumating baka pinatulan na niya si Eunice. Yuan looks at me with curious eyes. Hindi ko naman siya tiningnan ng matagal."Anong sadya mo rito?" malamig kong tugon."I want to invite, Mr. Guerrero to be my date on Bvlgari Fashion Week in France." malanding sambit ni Eunice."Bakit si Yuan pa? Wala ka bang ibang pwedeng yakagin?" salubong na ang kilay kong tanong rito. Ku
Tumango si Luigi at hinayaan akong umalis. May pupuntahan pa rin daw siya. Siya na daw bahalang magpa-deliver ng pinamili niya sa Mansion para sa'kin.I nodded. Saka dumiretso palabas ng store. Nakalayo na ako kay Luigi nang may makabanggaan ako."K-Kisaki?" hindi makapaniwalang sabi ko."Hope, babe. Finally, I found you." malanding sambit nito. Halos masuka naman ako roon."Why?" malamig kong tugon."Let's make up. I am sorry for what I did before.. Please forgive me. I promise, this time.. I will never betray and disappoint you." seryosong sambit ni Kisaki. Kisaki is one of the most handsome Japanese Actor in Japan. Maraming nakakakilala sa kanya sa iba't ibang sulok ng mundo. Lahat sila nagkakandarapa kay Kisaki kaya nga nagagawa ako nitong gaguhin dahil alam niyang malakas ang charms niya sa mga babae. Kahit pa alam nilang may kasintahan ang hudyong kaharap ko. Hahawakan sana ako nito nang dumating si Yuan. Hindi na nito kasama si Eunice. Mas lalo lang akong nabanas nang makita a
Nagising ako sa napakahabang pagkakatulog. Sobrang sakit ng ulo ko dahil sa matinding hang over. Napabuntong hininga nalang ako pagkabangon ko. Sapo ko ang aking ulo at hinilot ang aking sentido. Nanakit rin ang aking tiyan. Ina-acidic na yata ako sa sobrang daming alak na nainom. "Uminom ka muna ng gamot after mo higupin itong chicken soup." napalingon ako sa nag salita. Nakita ko si Yuan na nakaupo sa gilid ng kama namin habang hinihipan iyong spoon na may lamang soup. Biglang kumalam ang sikmura ko. Himala yata? hindi ako nag suka.Kahit na naiinis sa kanya ay tinanggap ko ang pag subo nito sa'kin ng soup. "Masakit ba ang ulo mo?" tanong niya. Hindi ako kumibo at inagaw ang kutsara. Ayaw niya pa sanang ibigay para pag silbihan ako kaya lang ayoko talagang mag pasubo. Naalala ko yung nakita ko kahapon."Hindi ka ba ina-acid?" dugtong niya pa. "Huwag mo kong intindihin, ang intindihin mo ay ang pagka-cancel ng engagement. Ikaw ang mag sabi sa lahat na ayaw mo na. To save your ego
Sana tuloy tuloy na ito. Napangiti ako sa sinabi niya. At napansin niya iyon.. Yumakap siya sa'kin ng mahigpit. Tumayo ako at niyakap siya pabalik."Yuan, kahit isang taon lang.. Seryosohin mo ako para maramdaman ko yung pakiramdam ng sineseryoso." I said."Seryoso lang? Ayaw mong maranasang mahalin ko at alagaan?" nakataas ang kilay niyang tanong. Napangiti ako."Syempre gusto. Sino ba namang may ayaw ng ganoon." nakangiti kong sagot."No need to worry. Hindi lang isang taon. Do you want to be with me, for real?" seryoso at may lambing ang boses niyang sabi."Sino ba namang hindi gusto noon? syempre gusto ko." nakangiti kong tugon. "Engagement and wedding for real? Hindi na deal lang?" nakangising tanong ni Yuan. Tumango ako bilang pagsang-ayon."Let's go! Gusto ko yun!" masaya kong sambit. Tumango siya.Nag tungo kami sa may kusina at nag luto ng tanghalian para sa mga bata. Tuwang tuwa naman sila Yohann at Dryce dahil makakaranas sila ng Lutong bahay. Mismong luto ng mga magulang
Warning SPG"Kahit pa. Mas mahalaga pa rin na mag tira ka para sa sarili mo." pangaral ko. Nag simula na siyang mag suka, mabuti nalang at nasa kwarto na kami. Mabilis akong kumuha ng basahan at planggana. Pati face towel na basa para punasan siya.Panay ang duwak niya at ubo. Kumuha ako ng tubig para ipainom sa kanya. Hang over malala siya nito bukas. Haynako! "Sabi kasing huwag makipag sabayan at mag pasobra kasi hindi ka naman palainom e." sabi ko. "Paano mo nalaman? noong ma-comatose lang si Hershey yung huling inom ko ng sobra na halos walang pahinga." aniya at pinaka-titigan ako ng seryoso. Tumaas ang kilay ni Yuan habang pinag mamasdan ako. Tila kinikilatis ang aking katauhan."Ano ka ba? Halata naman sayo na hindi kana sanay sa pag iinom. Nakaka tatlong bote palang kayo sobrang pula mo na." seryoso kong sabi. Tumango nalang siya at sumandal sa kama. "Do I look attractive to you?" biglaan niyang tanong. Habang hinuhubad ang puting polo. Oh my God! Sobrang guwapo talaga! Halo