SINENYASAN ni Grey si John na sagutin na ang kaniyang tanong. "Sa tuwing may mamatay na hayop sa kanilang farm ay may kumakalat na balitang kami ang may gawa. Maging ang maligno na nakikita umano ng kanyang tauhan ay sa amin pinaparatang bilang paninira sa kanilang pamilya. Ang isa sa tauhan ko ay pinatay ng hindi pa kilalang tao. Pinagbintangan nila na ito ang may gawa ng lahat sa farm. Dahil sa sunod-sunod na banta sa aking pamilya ay nagpasya akong kumuha ng private detective upang imbistigahan ang anumalya. Ngunit sa kasamaang palad ay hindi ko lubos naisip na maaring masilaw sa pera ang taong na hired ko upang mag imbistiga sana.""Narito ba ngayon ang taong tinutukoy mo?" tanong ni Grey kay John. Nang sumagot itong wala ay inilabas niya ang isang larawan. "Siya ba ang tinutukoy mo?""Yes!"Naipilig ni Micko sa kaliwa't kanan ang ulo nang iharap ni Grey sa lahat ang larawan ni Wigo."Hindi ko siya kilala." Mariin na tanggi ni Julian kay Micko sa mahinang tinig lamang."I know, ju
"Your honor, narito ang record ng transaction ng aming ahensya kay Mr. Trinedad kaya nakarating dito si Mr. Wigo Alcantara. Hindi totoong nasilaw sa pera ang aking kliyente tulad sa ipinararatang sa kaniya. Bawat detalye sa pag-iimbistiga ay ipinapasa niya sa amin kaya alam ko ang resulta sa imbistigasyon. Maging ang pagkamatay ng isa sa tauhan nila sa hospital at ang autopsy ng hayop. Lahat nang ito ay pinagtagni ni Mr. Alcantara kaya nagkahinala siya na ang tunay na salarin ay nasa loob lang ng hacienda.Bagsak ang mga balikat ni Grey habang nakikinig sa salaysay ni Cloud. Pagtingin niya kay John ay pinagpapawisan na ito ng malapot.Tumikhim muna ng mahina si Cloud bago nagpatuloy muli sa pagbigay ng statement. "Maging ang biodata ng biktimang namatay ay hindi rin magkatugma sa tunay nitong pagkatao. At si Mang Kanor na isa sa tumatayong witness na nagpapatunay na sinaksak ni Mr. Julian si Ms. Mishelle ay tiyuhin ni Mr. Trinedad. Kung mayroon man dapat magsampa ng kaso rito ay ang a
"TANGGAPIN mo na ang alok ni Tito Max." Payo ni Dexter kay Wigo nang bisitahin niya ito."Wala na bang ibang trabaho? Ang boring naman na panuurin ko lang ang isang tao at buntutan upang masiguro na hindi tatakas?" nababagot na tanong ni Wigo dito habang nag-e-exercise ng mabagal. Hindi na masakit ang kanyang likod ngunit hindi pa iyon pwedeng pwersahin. Muli siyang yumukod at ibinaba ang dalawang kamay hanggang sahig at marahang itinuwid muli ang katawan. "Bawal ka pa makipaghabulan sa kriminal at makipagsuntokan. Take this job or manatili ka pa rito ng tatlong buwan?" Napabuntong hininga si Wigo habang pinupunasan ang sariling pawis sa leeg at braso. "Alam mong hindi ako sanay na walang ginagawa.""So, I will arrange your appointment now with your new employer. I assure you na hindi mo pagsisihan ang trabahong ito." Makahulogang turan ni Dexter bago iniwan ang huli.Napaisip si Wigo habang sinusundan ang pagtalikod ni Dexter. Hindi nakaligtas sa kanyang matalas na paningin ang kai
"Maari kang pumasok sa loob or sa kahit saan at mamasyal kung mainip ka dito." Bilin ni Josh kay Wigo nang mai-park na ang sasakyan sa harap ng kompanya."I'll be ok here, Sir. Don't worry about me." Sinadya niyang iharang ang katawan sa pintuan na lalabasan ni Rovelyn upang hindi agad ito makalabas. Matapos maisara ang pinto sa front ay ang pinto naman sa back ang binuksan. Bahagya siyang yumukod upang iabot ang kamay sa dalaga. Inirapan lang ng dalaga ang binata at hindi tinanggap ang alok nitong alalayan siya. "Thanks but I can manage." Ngumiti siya nang makitang nangunot ang noo ng ama."Dito lang po ako sa labas upang masiguro na hindi ako matakasan ng binabantayan ko." Pabiro na tugon ni Wigo sa suhistyon ng ama ng dalaga kanina. Napangisi siya nang pukulin siya nito nang masamang tingin at nagbabanta na huwag na magsalita."Ikaw ang bahala, Hijo. Papasok na kami sa loob." "Ahm, Sir?" tawag ni Wigo sa ginoo bago pa makalayo ang mga ito. "May kilala po ba kayong pangalan na Oda?
NAGPUPUYOS sa galit ang kalooban pero hindi alam kung ano ang dapat gawin matapos siyang nakawan ng halik ni Wigo. Halos dumugo na ang loob ng kaniyang labi dahil sa diin ng pagkalapat niyon. Naiinis din siya sa sarili dahil hinahayaan ang binata na gawan siya ng labag sa kaniyanv kalooban. Gusto niya itong suntokin sa mukha ngunit hindi naman maiangat ang kamay. Never siya natakot sa banta kahit lalaki pa ito, pero ngayon—at sa bodyguard pa niya? Parang ang sarili na lang niya ngayon ang gusto niyang suntokin upang gisingin ang sarili. At bakit ba natatakot siyang parusahan nito kapag gumawa pa siya ng hindi nito magustohan? Ei, kaya naman niya itong gantihan o ipaglaban ang sarili. Siya ang dehado rito at hindi ang antipatikong lalaking ito. "Do you want to punch my face?" tanong ni Wigo habang nasa daan ang tingin."Moron!" pabulong niyang sagot dito.Ngumisi si Wigo at binagalan ang pagpatakbo ng saskayan. Pinasadahan ng dila ang sariling bibig. Ninamnam muli ang halik na iginawa
"Thingking of me?" mapanuksong tanong muli ni Wigo sa dalaga. "In your dream!" Inirapan niya ito at tinalikuran ngunit mabilis itong humarang sa kanyang daraanan.Napangiti si Wigo sa inaaktong dalaga. Wala na ang ugali nitong Pulis Patola. "Don't worry Hal, the feeling is mutual!" bulong niya habang marahang humakbang palapit sa dalaga.Nahigit niya ang hininga nang ga-dangkal na lang ang layo sa kanya ng lalaki. "Anong Hal pinagsasabi mo riyan?" Tinulak niya ito palayo sa kanya at humakbang paurong nang hindi manlang ito natinag sa kinatayuan. "Short for Mahal." Nakangisi niyang paliwang sa dalaga."Pwede ba, hindi bagay sa iyo iyang kakornihan mo!" Tinulak niyang muli ang binata nang lumapit sa kanya. Nayakap niya bigla ang sarili nang humangin."Stop!" Pinahaba niya ang kanyang kamay upang abutin ang dalaga ngunit lalo lamang itong nataranta at humakbang paurong. Mabilis ang kilos at tinakbo ito upang pigilan sana ang tuluyang pagkahulog nito sa tubig. Ngunit nawalan din siya n
PARANG mga magnanakaw ang dalawa na maingat sa paghakbang papasok sa loob ng bahay. Hindi siya pwede makalikha ng ingay at makikita ang hitsura niya. Todo hila ni Rovelyn ang laylayan ng suot na t-shirt sa takot na masilipan siya ni Wigo. She felt embarrassed at nakakahiyang isiping naglalakad siyang walang suot panloob. Mabagal pa ang kaniyang hakbang dahil bukod sa takot makalikha ng ingay, mahapdi ang nasa pagitan ng kaniyang mga hita.Kung siya lang ang masusunod ay bubuhatin na niya ang dalaga. Ngunit ma pride ito, ayaw niyang dagdagan ang pagkailang nito sa sitwasyon nilang dalawa."Pwede ka nang umalis." Pabulong niyang pagtataboy kay Wigo pagkatapat sa pintuan.Nagdadalawang isip si Wigo habang tinitignan ang dalaga. Nasa first floor ang kaniyang silid at ito naman ay nasa second floor. "Gusto kong masiguro na okay ka lang at pag-usapan ang nangyari sa atin.""Wigo, please, gusto ko munang mapag-isa." Tonong napapagod na pakiusap niya sa binata.Napilitang iwan na niya ang da
KANINA pa hindi mapakali si Rovelyn sa loob ng kanyang opisina. Ang totoo ay pinilit lamang niya ang sarili na pumasok kahit hindi maganda ang pakiramdam niya. Umandar na naman ang pride niya at ayaw ipakita kay Wigo ang kahinaan. Disappointed siya sa tinakbo ng pag-uusap nila after na may mangyari sa kanilang dalawa kagabi."Wala manlang katamis-tamis sa katawan," padabog siyang umupo sa kanyang upuan. "Ouch!" Daing niya nang masaktan dahil binigla ang pag-upo. Hanggang ngayon ay ramdam pa niya ang sakit sa pagitan ng kanyang hita, maging ang buong katawan. "Ang laki kasi ng gagong iyon!" maktol niyang kausap sa kanyang sarili. Natigil lamang ang pagsisinti niya nang may kumatok."Ma'am, narito ang inyong personal bodyguard." "Pakisabi na hindi pa oras ng uwi ko." Nakasimangot niyang utos sa kanyang Secretary. "Ei, ma'am," may pag-alinlangan nitong tawag sa pangalan ng among dalaga. "Nakapasok na po siya." Ngumiti ito ng hilaw habang tinuturo si Wigo na nakatayo sa bukana ng pintu