KABANATA 31

I felt like I am experiencing paralysis. I couldn't move my body. Nanatili lang ang mga mata ko sa kanya. Pilit ko mang igalaw ang mga daliri ko ay hindi ko pa rin maigagalaw ang katawan ko. Sabi kasi nila, when you experience paralysis while you're lying down, igalaw mo ang mga daliri sa paa o sa kamay. I never know that I can also experience it in my state right now.

I shook my head inside my thought. This isn't paralysis. I was intimidated by his aura. Pakiramdam ko ay isa akong daga sa harap ng isang leon.

Nakahinga ako nang maluwag nang lagpasan ako ng dad ni Art. Pumasok na ito sa loob ng kanyang kotse. I shouldn't let him get away. What should I do? Kailangan ko siyang kausapin.

Inilibot ko ang paningin sa paligid. Madilim na. Kapag umalis ako ng bahay ngayong oras ng gabi, baka maggising si nanay at maghahanap iyon sa 'kin. O baka naman ay hindi ako makakauwi kahit na dumating na ang umaga. Mag-aalala pa si nanay. Pero ayokong makatakas ulit si tito. Bak