Share
KABANATA 39
Sinusundan ko na lang ng tingin si Art habang papasok ito sa kanilang mansyon. I can imagine what he truly feels right now as he step inside that house. Nararamdaman ko ang lungkot at pag-iisa niya. Hindi ko alam kung ano na ang nangyari sa kanila ng dad niya, pero pakiramdam ko ay hindi pa rin sila nagkaayos. Kung bati na sila, edi sana magkasama na sila ngayon diyan sa mansyon. And Arthur wouldn't have to feel lonely. Gusto kong tanungin sa kanya kung ano na ang nangyari, kung kumusta na sila ni tito. I wanted to know.
Bigla ko na lang naalala ang nakaraan, no'ng hindi pa dumating si tito sa buhay nila, no'ng buhay pa si tita. Araw-araw akong pumapasok sa mansyon nila. Arthur and I always play inside. Minsan nga e nakatulog pa ako diyan. Magkatabi pa kami ni Arthur noon. But before, we didn't feel any awkwardness at all. Hindi pa kami nahihiya sa isa't-isa. We were so innocent then, mga isip-bata pa kami. Iba talaga ang nagagawa ng puberty sa buhay ng tao.
Pagkapasok
Related chapters
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 40
Hindi ko maintindihan kung bakit gano'n si Arthur. I mean, he's just weird. He always annoy me, walang araw talaga na hindi siya nagpapapansin sa akin. Hindi pa rin ako makapaniwalang nagawa niyang ibrainwash si nanay. Even if he would try to explain himself, hindi ko naman siya pinapakinggan. Kapag si nanay naman ang tinatanong ko, wala naman akong matinong nakukuha sa kanya. She told me that I should just listen to Arthur. Kaya sa huli, hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung bakit.Justin, on the other hand, seemed so busy. Hindi na niya ako nilalapitan. Kapag nakikita niya ako, iiwas lang siya. I would try to reach out to him, but he really don't want to see me. May mga itatanong pa sana ako sa kanya."Tara na?" Salubong ni Arthur pagbaba ko pa lang ng hagdan. He's wearing a polo na nakainsert sa pants niya. Nakablack shoes naman siya sa pang-ibaba. His sparkling earring hangs on his other ear. Mukhang pormal na pormal siya ngayon
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 41
"Merry Christmas sa inyo, mahal! Anak!" Binati kami ni tatay sa messenger. Nagta-trabaho siya sa Saudi Arabia at matagal-tagal na ring hindi siya umuwi dito sa Pilipinas. I can see how excited and happy he is even though online lang kami nagce-celebrate ng Pasko."Tay naman, two days pa nga bago magPasko. Excited ka naman masyado.""E baka kasi hindi na ako makaabot sa Pasko." He joked making me frown. Agad rin naman niyang binawi at sinabing joke lang iyon."Kailan ka ba uuwi dito, mahal? Miss na kita—ay este, miss ka na ng anak mo."Tiningnan ko si nanay nang may pang-aasar kaya binatukan niya ako. Hinimas-himas ko na lang ang sariling batok habang nakanguso. Bakit hindi pa niya aminin na miss na niya ang makipaglambingan kay tatay?"Nga pala, nasaan si Anastacio?" Pag-iba ni tatay ng topic dahilan para matigilan kami ni nanay. His question brought tranquilness on both worlds. Like an angel just passed by."Oh, ang tahimik niyo ata."
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 42
I opened my eyes and the ceiling was the first thing I discern. Napapansin ko ring puro puti ang paligid ko kaya nalaman ko kaagad na andito ako sa isang ospital. Dahan-dahan kong tiningnan ang taong nakaupo sa gilid ko. And when she saw me woke up, there is relief and happiness in her eyes."Mabuti naman at gising ka na." Nakangiting sabi ni nanay. I tried to remember what happened and my eyes widened when I did. Mabilis akong bumangon mula sa pagkakahiga at inilibot ang paningin sa loob ng kwarto para hanapin si Art. But he's nowhere inside. Kami lang ni nanay ang andito."Kung hinahanap mo si Arthur, kanina pa sila nakaalis. Hinatid ka lang nila dito tsaka umalis rin kalaunan. Ayaw nilang magtagal dahil may kailangan pa daw silang asikasuhin." Pagpapatuloy ni nanay. Napahawak ako sa gilid ko dahil may kakaiba akong nararamdaman dito. I slowly pulled up the hospital gown and I saw a bandage. Oo nga pala. Nasaksak pala ako."Nay, ano pong ginawa nina Art sa mga
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 43
I missed him so much. Parang ayoko na tuloy siyang bitiwan. I missed his presence, his hugs, his advices, all about my father. And now, I never thought na nahahawakan ko na siya ngayon."Merry Christmas sa inyo!" He greeted kaya napakalas ako sa yakap at pinahiran ang luhang umagos na pala mula sa mga mata ko."Tay, ba't di mo sinabing uuwi ka pala?" Tanong ko dito."Ay, hindi na iyon magiging surprise. Ikaw talaga, nak." Ginulo niya ang buhok ko. I pouted. Tama rin naman siya. Kapag sinabi niya, hindi na iyon magiging surprise, magiging scripted na, char.Hinayaan ko muna sina nanay at tatay na mag-usap. I know they missed each other so much. Pumunta na lang ako sa dining table at nagsimulang kumain habang paminsan-minsan ay sinusulyapan sila na magkaharap na nag-uusap sa sala. Nakaupo sila pareho sa may sofa. Bigla na lang akong napaubo habang sinusubo ang munchkin nang makitang hawak-hawak pa rin ni nan
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 44
"Hoy, Xander! Bakit mo ako kinidnap?! May gagawin kang masama sa akin noh?!" Pinagtututuro ko siya. Tiningnan ko pa ang driver niya para malaman kung sino iyon na kakampi pa niya. Hindi ko naman kilala kaya ibinalik ko ulit ang tingin kay Xander. I just realized something. Hindi ba't driver si Xander? Aba, himala't nagbihis amo siya!My forehead knotted when this guy laughed. Umusod ako palayo sa kanya dahil baka mahawa ako sa pagiging baliw niya."Nakakatawa ka talaga, ma'am! Kalma lang. Ako lang 'to, si Xander. Ang gwapong Xander na driver ni Sir Justin! Kaya lang ako nagbihis amo dahil hindi naman ako pinagbabawalan ni Sir! Parang magkapatid na kaya kami!" Pagmamayabang pa niya. I looked at him with a poker face. Wow, ang lakas ng loob ng katulad niyang magbihis amo dahil kampante siyang hindi magagalit ang amo niya. Mas matatanggap ko pa na si Justin mismo ang nag-utos sa kanya. Ang lakas talaga ng loob e, noh? He isn't wearing the appropriate attire that fit
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 45
"Bakit ka nga pala natulog doon sa bench?" Tanong ni Xander sa gitna ng biyahe. Siya na ngayon ang nagmamaneho at nakaupo ako sa front seat. Ayokong sabihin sa kanyang pinalayas ako dahil ayokong kaawaan niya ako."Trip ko lang." Kalma kong sagot habang nakatingin lang sa labas ng bintana ng sasakyan."Seryoso ka? E paano kung ibang tao ang nakakita sa 'yo at ipinasok ka sa isang sasakyan? Hindi ka pa naman nagigising kapag binubuhat. Ang himbing ng tulog mo e.""Hindi kaya ako nakatulog kahit isang oras kasi hinintay naming mag Pasko at nagcelebrate lang kami." I pouted. Tama rin naman siya. Hindi ako nagising kahit binuhat na ako. Paano kung ibang tao na iyon? Paano kung masama ang intensyon ng taong iyon?"Nagcelebrate pala kayo pero ando'n ka sa bench sa isang public place. Ang labo mo."Nilingon ko siya at sinamaan ng tingin. He just shrugged and focused on driving again. Binaba niya ako sa lugar kung saan niya ako nakita. Mabuti na lang at hi
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 46
Hindi ako makapaniwalang si Diego ang pinaghihinalaan ni Art. Hindi na nga ito nagpapakita sa akin, hindi na rin ito nagpaparamdam. Pero, paano kung tama nga si Art?Tinanong ko pa siya kung bakit posible na si Diego. He told me that the man who was with tito Alvin before, doon sa isang abandunadong building, that man was Diego's dad. He is an old friend of tito Alvin. Art didn't explain much further. Basta sinabihan lang niya ako na huwag akong lalapit kina Justin at pati na rin kapag nakita ko si Diego. I should stay away from them."Merry Christmas!!!"My jaw dropped when I saw Irina and Johnson when Art and I went out the hotel. Pareho silang naka white tshirt na may nakasulat na 'Merry Christmas! December 25, 2021 is our first Christmas as bestfriends!' Kumunot ang noo ko. Magkaibigan pa ba sila? Hindi ba't may relasyon na silang dalawa?"Paano niyo nalamang andito ako?" Tanong ko sa kanila.
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 47
Kinikilig ako. Dahil lang doon sa sinabi ni Art, parang naging malambot ang puso ko. This is what it feels to be really in love with the person. Kasalukuyan akong nagluluto ng para sa hapunan namin ni Art. Umalis lang siya saglit dahil may pupuntahan daw siya kaya ako na mag-isa dito sa mansyon. Kaming dalawa lang ang andito kaya talagang para kaming mag-asawa. My cheeks started burning. Stop daydreaming, self!Ang niluluto ko na mga ulam ay hotdog, fried egg, beef loaf, longganisa. Wala na kasi akong nakikitang pwedeng lutuin dito e. Ganito lang siguro ang kinakain ni Art simula no'ng mawala ang mommy niya. Masarap naman kasi talagang magluto si tita e.May biglang nagdoorbell kaya tinigil ko muna ang pagluluto at in-off ang stove. Naglakad ako palabas para tingnan kung sino iyon. Si Art na kaya ang dumating?I opened the gate and my eyes widened when I saw nanay."N-nay?""Anak." Ngumiti siya na parang naiiyak rin. Agad ko siyang niyakap nang mah
Latest chapter
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] AUTHOR'S NOTE
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] WAKAS
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 106
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 105
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 104
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 103
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 102
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 101
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 100
