Share

KABANATA 43

I missed him so much. Parang ayoko na tuloy siyang bitiwan. I missed his presence, his hugs, his advices, all about my father. And now, I never thought na nahahawakan ko na siya ngayon.

"Merry Christmas sa inyo!" He greeted kaya napakalas ako sa yakap at pinahiran ang luhang umagos na pala mula sa mga mata ko.

"Tay, ba't di mo sinabing uuwi ka pala?" Tanong ko dito.

"Ay, hindi na iyon magiging surprise. Ikaw talaga, nak." Ginulo niya ang buhok ko. I pouted. Tama rin naman siya. Kapag sinabi niya, hindi na iyon magiging surprise, magiging scripted na, char.

Hinayaan ko muna sina nanay at tatay na mag-usap. I know they missed each other so much. Pumunta na lang ako sa dining table at nagsimulang kumain habang paminsan-minsan ay sinusulyapan sila na magkaharap na nag-uusap sa sala. Nakaupo sila pareho sa may sofa. Bigla na lang akong napaubo habang sinusubo ang munchkin nang makitang hawak-hawak pa rin ni nan

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status