Share
KABANATA 50
"Ror..."
"Rora..."
"Tumahimik kayong dalawa. Umalis na kayo, please. Naglilinis kami dito. Maraming CR dito sa campus, doon kayo sa iba pumunta. Tiisin niyo hanggang sa makarating kayo doon." Pinagpatuloy namin ang paglilinis dito. Conscious ako dahil pinapanood nila kami na para bang mga amo namin sila. Bahala na.
Napansin kong umalis na sila. Nakahinga ako nang maluwag. Mabuti na lang din at hindi sila nagpupumilit na dito mag-CR. Ano sila, sira? Ang swerte naman nila para pumasok sila dito at dumihan ulit ito.
Pagbalik ni Irina ay nilinis na namin ang mga toilet bowl dito. Natapos namin ang paglilinis sa loob ng isa't kalahating oras. Three hours naman ang Chemistry namin kaya hindi nagamit ang oras namin sa ibang subjects. Grabe naman si prof kung aabsent kami sa ibang subjects para lang malinis ang CR na hindi naman kami ang gumagamit. Well, this isn't from a CTE building. CR ito ng mga CBAS, dapat sila ang naglilinis dito at hindi kami! Nakakainis!<
Related chapters
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 51
I was left with my knees down. I felt like my heart's being crushed. Ang sakit-sakit makitang ganito ang maabutan ko. Lumapit ako sa kanila pero pinigilan ako ng mga pulis."Mga magulang ko sila, padaanin niyo ako!!!" I shouted at them but they still won't let me go. I wanted to hug my parents even for the last time.I screamed with all my might. I don't care how bad I look right now. I wanted to let it all out. Lahat ng sakit."Sir, maawa po kayo. Gusto ko po silang mayakap. Pakiusap po. Nagmamakaawa ako sa inyo. Kahit ngayon lang po." Pagmamakaawa ko kay mamang pulis. Kita sa mukha niyang naaawa siya sa itsura ko ngayon. May biglang lumapit na isang pulis na mukhang mas nakatataas sa kanila. Hinayaan ako nitong makalapit sa mga magulang ko. Mabilis akong tumakbo papunta kina tatay at nanay. I cried loud and hugged both of them so tight.Maraming mga taong nakakaalam sa paghihinagpis ko kaya maraming nais na tumulong sa akin sa pagpapalibing sa kanila.
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 52
Kanina ko pa tinitingnan nang masama si Dustin. Nakaupo siya ngayon sa harapan ko habang nakangiti. He looked so calm. Ang terror Chemistry prof naman namin ay nakaupo sa kanyang desk. Seconds have passed, but none of us decided to speak. Hindi ko talaga inaalis ang mga mata sa lalaki. Hindi ko na rin nga pala siya nakausap, matagal-tagal na rin. At hindi ko pa nga na-confirm sa kanya kung ano ang relasyon niya kayprof. Magkapareho sila ng apelyido kaya malamang magkadugo sila."Alam mo, iha. Matutunaw ang anak ko sa ginagawa mo."Nanlalaki ang mga mata ko sa narinig. Inilipat ko ang tingin kay prof. She was smiling. Ibang klaseng ngiti na ang nakikita ko. Hindi na iyong threatening smile o killer smile. But a pure, bright aspect."Anak niyo po si Dustin?" Paninigurado ko."Do I have to repeat myself?" Bigla na lang nanlilisik ang mga mata niya. I faked a smile and looked at Dustin. Kaloka ang lalaking ito, hindi man lang sinabi sa akin na mommy pal
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 53
"How could that happen?" Tanong ko sa kanila. Hindi ako makapaniwala. Si Art ang tunay na anak ni nanay? Napasabunot ulit ako ng sariling buhok. Nalilito na ako. Hindi ko na naiintindihan ang nangyayari ngayon."Si Arthur Cameron ang unang anak ni Abigail. Alam kong itatanong mo sa akin kung paano napunta sa mga Cameron ang bata, kaya pangungunahan na kita. You may not believe this. But Alvin Cameron, Arthur's dad, and Abigail, were once lovers."Kumunot ang noo ko. Si tito at si nanay? Naging magkasintahan noon? Pero mukha namang hindi sila magkakilala no'ng lumipat ang mga Cameron sa kapitbahay namin."Sadyang malupit ang tadhana. Pinaglayo talaga ang dalawa. They were so in love. I even cheered for them." Pagpapatuloy niya. Naging interesado ako sa kwento kaya nanahimik lang ako at nakinig sa kanya. She seemed to enjoy the story-telling as well."Andrew Augustus was a ruthless gangster. He was so obsses
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 54
"Sumama ka sa 'kin, Rora. Itatago kita." Aniya at hinila ako pero hindi ako nagpadala sa kanya. Tiningnan niya ako nang kunot ang noo."Hindi ako sasama sa 'yo!" Seryoso kong sabi sa kanya. I can't just follow him. Hindi ko dapat siya pagkatiwalaan. Baka ang totoo ay magkakampi talaga sila ng dad niya and they're just setting a trap para makuha nila ako at mapatay."Rora, kailangan na nating umalis sa lugar na ito! I have to take you somewhere safe! Sa labas tayo!""Ayoko sabi e! Hindi ka mapagkakatiwalaan!" Pwersa kong binawi ang kamay ko dahilan para mabitawan niya ako."Umalis ka na rito! Iwan mo ako! Hindi ko kailangan ng tulong ng kahit sino! Not even from you! Hindi ko na alam kung sino ang pagkakatiwalaan ko!" Sigaw ko sa kanya. Andito pala kami sa loob ng men's CR. Mabuti na lang at walang tao rito."Hindi kita pwedeng iwan dito! Please, Rora! Wag nang matigas ang ulo!" Pagpupumilit niya at parang hahawakan niya ulit ang kamay ko. Ngunit in
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 55
Lumipas na ang ilang segundo pero hindi pa rin ako sinasagot ni Diego. Inalis na niya ang tingin sa akin at ibinaling na lang ito sa dagat."Actually..." Mukhang nagdadalawang-isip siyang sagutin ang tanong ko so I chuckled as I faced him. Napansin niyang hinarap ko siya kaya napalingon na rin siya sa akin."Joke lang iyon. Ikaw naman. Masyado kang seryoso." I chuckled again."E bakit mo ba kasi naisipang itanong iyan?" He pouted. Naalala ko lang kasi si Art. He is willing to kill his dad, maipaghiganti lang ang mom niya. Pero namatayan rin ako. Namatay ang mga magulang ko pero kailanman ay hindi sumagip sa isipan kong ipaghiganti sila. Galit na galit ako sa mga pumatay sa kanila pero hindi ko magawang isumpa man lang ang mga ito sa kamatayan.I formed my hands into fists. Ang bumabagabag pa rin hanggang ngayon sa isip ko ay kung sino ang pumatay kina nanay. Posible ba talaga na si Art? Kahit na ayokong paniwalaan iyon ay hindi ko pa rin maalis sa isipan
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 56
I woke up gasping for air. May tubig din na lumabas mula sa bibig ko. Biglaan ang paggising ko. Like I was really forced to wake up. I was forced to going back to reality."She's awake!" Rinig kong boses ng isang babae.I looked above and saw the bright blue sky. My back felt different. Parang ang gaspang at ang tigas ng hinihigaan ko. This is when I realized, nakahiga pala ako sa buhangin."Rora! Anong nararamdaman mo? Okay ka lang ba? May masakit ba sa 'yo?" I can see in Diego's eyes that he is worried about me. Nasa gilid ko siya at parang siya ang gumagawa ng paraan para mabuhay ako. He's the one who performed CPR just to save me! Nakapalibot naman sa amin ang mga foreigners, kasali na doon ang limang babaeng lumapit sa akin kanina."Thank God you're awake! You had us worried back then." Sabi ni Shan. I don't like this girl. Maihahalintulad siya sa mga taong plastic at mapagkunwari. She and her friends almost killed me tapos aarte silang parang hindi
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 57
Matapos niyang sabihin iyon ay tumawa siya nang malakas na para bang inaasar lang niya ako. Here I am, still confused, hindi ko alam kung totoo bang inaamin na niya o sadyang trip lang niya kaya niya sa sinasabi iyon.Pagkalipas ng ilang segundo ay tumigil siya sa kakatawa. His face became dead serious."Now, I want you to come with me." Nanlalaki ang mga mata ko nang hatakin niya ako. We went to the direction that is not to Diego's place. He's taking me to the opposite side. Naiwan na namin sina Shan doon na nakatulala."Bitiwan mo nga ako! Ano bang kailangan mo sa akin?!""Tumahimik ka!" He just said and continued to drag me."Ano ba, Sebastian!!""Sabing tumahimik ka na e!! Or else...""Ano?! Anong gagawin mo?!"Napapansin kami ng mga taong nadadaanan namin. Para silang nanonood ng pagtatalo ng mag-asawa at talagang wala silang balak na pigilan man lang ang lalaking kasama ko. They just think this is a simple quarrel of husb
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 58
"Paano mo nalamang andito ako?" Tanong ko kay Diego. Andito na kami sa tabi ng kalsada. Pareho kaming nakaupo dito matapos ang muntik na disgrasya. Nagawa pang tumigil ng sasakyan na muntik na sumagasa sa akin. Lumabas doon ang isang lalaking may edad na, mukhang businessman, pero halatang hindi siya iyong klase ng tao na iiwan lang sa ere ang biktima. He is not the kind of man na may bokabularyong hit and run. He worriedly asked us kung okay lang ba kami at wala bang nasaktan sa amin."Okay lang po, kuya." Sagot ko dito. He let out a sigh of relief and apologized na para bang siya ang may kasalanan."You don't have to apologize. Ang importante, okay na si Rora." Diego said and tapped my back. I looked at him who's beside me and smiled."Thank you for saving my life, Diego.""I can't bear losing you, you know. I must save you. Even if it includes risking my own life." He smiled genuinely. Ang bait-bait ni Diego, no traces of impure expressions on his face
Latest chapter
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] AUTHOR'S NOTE
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] WAKAS
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 106
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 105
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 104
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 103
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 102
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 101
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 100
