Share

KABANATA 58

"Paano mo nalamang andito ako?" Tanong ko kay Diego. Andito na kami sa tabi ng kalsada. Pareho kaming nakaupo dito matapos ang muntik na disgrasya. Nagawa pang tumigil ng sasakyan na muntik na sumagasa sa akin. Lumabas doon ang isang lalaking may edad na, mukhang businessman, pero halatang hindi siya iyong klase ng tao na iiwan lang sa ere ang biktima. He is not the kind of man na may bokabularyong hit and run. He worriedly asked us kung okay lang ba kami at wala bang nasaktan sa amin.

"Okay lang po, kuya." Sagot ko dito. He let out a sigh of relief and apologized na para bang siya ang may kasalanan.

"You don't have to apologize. Ang importante, okay na si Rora." Diego said and tapped my back. I looked at him who's beside me and smiled.

"Thank you for saving my life, Diego."

"I can't bear losing you, you know. I must save you. Even if it includes risking my own life." He smiled genuinely. Ang bait-bait ni Diego, no traces of impure expressions on his face

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status