Share
KABANATA 88
"It is obviously a ring. Itatapon ko iyan." Kukunin sana ni Diego ang box na hawak ko ngunit iniiwas ko iyon. Kumunot naman ang noo niya dahil sa ginawa ko.
"Wag. Susuotin ko pa 'to e."
"Really? Bibili tayo ng bago kaya itatapon ko na iyan. Cheap lang iyan kumpara sa singsing na bibilhin ko." He tried to reach for the box again ngunit as inilayo ko pa ito sa kanya. Napatayo na nga ako mula sa inuupuan ko at ganoon din siya. He's really desperate to throw this thing away.
"Rora, isa." He started to count. Ngunit hindi pa rin ako nagpadala. Bahala siya. Mahal kaya ang singsing na ito tapos itatapon lang? Sayang din noh?
"Dalawa." Ako na ang nagsalita ng kasunod na bilang. Anong akala niya? Hindi ako marunong magbilang?
"Dalawa." He glared at me.
"Hoy, tatlo na dapat. Anong dalawa? Marunong ka ba talagang magbilang?" Pang-aasar ko sa kanya. Minsan, ang sarap palang asarin nitong lalaking ito kasi madaling mapikon. I shook my head inside my thou
Related chapters
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 89
"So, anong naramdaman mo no'ng makita mo siya?" Napalingon ako kay Diego na nagmamaneho ng kotse. Nag-eye contact lang kami ni Art kanina, but we never utter any word. Hinatak na ako ni Diego paalis sa Simbahan. Mag-isa lang si Art na nagsimba. Ano kaya ang pumasok sa isip niya at nagsimba na siya? Did he decided to live a new life? Narealize na ba niyang hindi revenge ang solusyon sa galit niya? Or maybe he really succeeded in his revenge at ngayon ay naisipan na niyang magbagong-buhay? He has the guts to do that kahit na alam niyang kasalanan iyon in the first place?"What do you mean?" I asked Diego, na hindi pa rin inaalis ang tingin sa harapan."You know what I mean."I sighed and looked in my front. Maybe he meant about my feelings for Art. Maybe he noticed that I have taking a liking to the guy, which is totoo naman. I loved Art. And seeing him now after months, sa totoo lang ay namiss ko ang lalaki. I missed the old us. Katulad noong dati, noong mga bata
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 90
"Anong ginagawa ninyo pareho dito?" Tanong ko sa dalawa. Actually, alam ko namang gusto nila akong bisitahin. Parang ako lang ata ang employee na halos araw-araw ay may bumibisita. Kapag nakikita naman kami ni Mr. Ochoa ay parang wala lang para dito. Mukha ngang masaya ito na may nakakahalubilo ako habang nasa trabaho ako. Ang weird, hindi ba?"Tinatanong pa ba iyan, Aurora? Siyempre miss na kita!" Lumapit sa akin si Irina. Ngumiti ako sa kanya. Mabuti naman at unti-unti na ring bumabalik talaga sa dati ang una kong kaibigan. She experienced a very traumatic situation, still, she managed to survive and won the battle she has to overcome."Ako naman, trip ko lang." Singit naman ni Felicity na nagkrus pa ng braso sa harap ng kanyang dibdib. "Anyways, may dala akong—"Hindi natuloy ang sasabihin ni Felicity dahil biglang sumingit si Irina."Aurora, I brought lunch for you." She handed me a lunchbox, making my eyes sparkle in delight. Agad ko rin naman
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 91
Nararamdaman ko ang panginginig ng buo kong katawan. I would try to move but I'm left stuck. I felt my heart pounding fast against my chest. Hindi pa rin naaalis ang mga mata ko sa lalaking naka-bonnet na nakatayong pinagmamasdan ang nakahandusay na si Sebastian. Mas bumilis ang tibok ng puso ko nang ilipat sa direksyon ko ang tingin ng lalaki. I don't think he saw me inside since the car is tinted, however, hindi pa rin maalis sa isipan kong posibleng lapitan niya ako at kapag nakita niyang andito ako sa loob, baka patayin din niya ako. But that thought of possibility was set aside when I looked at the body of Sebastian. Nawala ang takot ko. Napapalitan iyon ng galit. Now, I don't care what happens to me. I don't care kung mamamatay ako. All I wanted now, ay maipaghiganti si Sebastian.My face that was filled with fear earlier changed to a face filled with hatred and revenge. I was about to open the door of the front seat pero biglang tinawag ito ng driver ng kotseng sinasak
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 92
Hindi ako nagsalita at niyakap agad si Diego nang mahigpit. Nagulat pa siya sa ginawa ko, ngunit kalaunan ay niyakap rin niya ako pabalik nang mapansin niyang umiiyak na ako. Mas hinigpitan ko ang pagyakap sa kanya nang pumasok na naman sa isipan ko ang katotohanang wala na si Sebastian. I just couldn't accept it. Why does it have to happen now? Sa araw na napakaimportante para dito? Sa araw pa ng anak nito?"He won't make it." I decided to talk habang hindi pa rin inaalis ang yakap kay Diego."Why not? Is he busy? Uh no, he can't be busy. I gave him a day off. Maybe he's—""He just died." Ipinikit ko nang mariin ang aking mga mata habang sinasabi iyon. Hindi madaling sabihin ang bagay na iyon. I almost lost consciousness, and I felt my knees weakened. Ang tamlay-tamlay ko, I don't have any energy. Wala ako sa tamang sitwasyon para diyan."Is this a prank? Kayo talaga, Rora. Hindi niyo man lang sinabi sa akin ang plano ninyo. Ano ba ang next na liny
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 93
"Why did you do that?" Gulat niyang tanong sabay masahe sa kanyang pisngi kung saan ko siya sinampal nang malakas."Tinatanong pa ba yan, Art? Alam mo ang rason. Alam mo kung bakit ako nagkakaganito. Because I hate you!" Sigaw ko sa kanya.Kumunot ang noo ko nang bigla siyang ngumisi. Umiwas siya ng tingin at napasuklay ng sariling buhok. I just looked at him, puzzled. Did he find this funny?"So ngayon, ikaw naman." Tiningnan na ulit niya ako. His face is poker. Mas lalong kumunot ang noo ko dahil hindi ko siya maintindihan."What do you mean ako naman? Ako naman ang alin?"Umabante siya palapit sa akin kaya napaatras ako. Napakaseryoso ng kanyang mukha. Napatigil ako sa pag-atras nang ilapit niya ang bibig niya sa aking tenga. When he whispered something, my skin started to roughen."You are now blinded by hatred." He softly stated.Naging instant mannequin o estatwa ako mula sa aking kinatatayuan. My gaze stuck on one direction and
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 94
"Sorry, Diego. Dumagdag pa ako sa problema mo. I mean, naging pabigat pa tuloy ako." I said nang makapasok na kami sa sasakyan."Kailanman hindi ka naging pabigat sa akin. What made you think that?""Sebastian died. Bakit palaging mga taong malalapit sa akin pa ang kailangang mapahamak? Malas ba ako? Sa tingin ko kasi, kasalanan ko lahat e. Sino naman kaya ang magpapapatay kay Sebastian? Who would even do that?" Nakatulala lang akong nakatingin sa harapan. Honestly, I don't know what I'm talking about. Kung anu-ano na tuloy lumalabas sa bibig ko."I will find that out, Rora. Wag ka nang mag-alala pa doon. You don't have to stress yourself."Bigla na lang napasok sa isipan ko si Art dahilan para manlaki ang mga mata ko. Hindi kaya, si Art talaga ang may gawa nito? Hindi kaya siya ang nagpapapatay kay Sebastian? It is not impossible. Nagawa nga niyang patayin ang pamilya ko, si Sebastian pa na tauhan lang niya? Hindi talaga imposible na mangyari ito. Nagawa
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 95
"Seryoso ka?" I snorted. Talagang hindi pa rin nagbabago ang ekspresyon sa kanyang mukha na para bang seryoso talaga siya. Like she's not joking. But who would even betray me? Art? Well, I already knew he is a traitor. Matagal na kaya. Hindi na ako magugulat pa kung sabihin sa akin ni Felicity na ito ang traydor."Aurora, bakit ako magjo-joke sa 'yo? Hindi ko gagawin iyan. Kapag sabihin ko ba sa iyo kung sino, maniniwala ka ba? Sa tingin ko hindi, because you trust this person so much.""Okay?" I shrugged. "Sino siya?"Taas-noo akong tumingin sa kanya. Hinahamon ko siyang sabihin sa akin kung sino ang tinutukoy niyang traydor. Siguruhin lang talaga niya na hindi siya nagbibiro."It's...""Hey, Aurora!" Napalingon kami agad sa taong tumawag sa akin. Nawala tuloy sa isipan ko ang gustong sabihin sa akin ni Felicity. My thoughts diverted to this one person. Ngayon ko lang kasi ito nakita ulit for days dahil may pinagkakaabalahan naman ito. Himala nga
The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 96
Kanina ko pa napapansin na hindi nagsasalita sina Irina at Johnson. They were only focused on their food. Sina Felicity at Dustin lang naman ang nagsasalita at puro kwento dito. Mukhang sila nga lang ang nag-eenjoy e. I heaved a dreamy sigh. Even I myself, I didn't even had fun. I mean, kumakain lang naman kami diba? Obviously there is no need to have fun. Pero may something lang sa akin na parang hindi ako masaya, hindi ako kontento. Or is it just me?"Next time ulit." Paalam sa amin nina Felicity at Dustin. Tapos na kaming kumain. Nagkwentuhan pa kami ng kaunti bago namin naisipang umuwi na. Pero pansin ko pa rin talaga na parang may problema sina Irina, parang may bumabagabag sa kanila. Or is it just me again?"Bye, Irina. Bye, Johnson. Next time ulit." I bid goodbye. Johnson was poker faced and Irina faked a smile. She also waved her hand, however, without energy. Pinapanood ko na lang silang paalis.Umuwi na kami ni Diego sa mansyon. I decided to sit at the
Latest chapter
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] AUTHOR'S NOTE
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] WAKAS
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 106
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 105
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 104
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 103
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 102
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 101
- The Boy Who Murdered Love [TAGLISH] KABANATA 100
