Later that night, nag-bihis ako ng formal to meet with them and as Yeon is the one who escorted me sinubukan ko siyang kausapin. Ngunit napansin ko ang sugat sa gilid ng labi niya at ang bahagyang pagkulay green o violet no’n. Even though it’s light mapapansin sa skin niya. “What’s your plan?” Kwestyon ko. “I don’t know yet, dumb. I’m not having hard time so don’t worry—“ “I am not even worried, the slightest.” I said instantly, napatigil siya at inayos ang salamin niya. “Okay..” “Yeah.” Bulong ko. Hindi naman ako worried, nagtaka lang ako sa nangyari sa pisngi niya sino ba sumapak sa kaniya? “Nagalit pero family mo?” Bulong ko. “Lolo ko lang.” Pabulong niyang sagot. “Ah, yung grandparents ko kasi supportive.” Bulong ko. “Wala silang pakialam kung sinong i-date ko as long as I’m safe.” I calmly explain. “I didn’t ask.” Napatigil ako sa tugon niya dahilan para hawakan ko ang siko niya at kurutin dahil sabi nila kahit kurutin ‘yon o ipitin ng sipit ay hindi masak
Pasimple ko siyang nilapitan ngunit pagkalapit ko ay napamulat kaagad siya kaya ngumiti ako. “Why are you here?” I started. “I-Ikaw ba? Bakit kauuwi mo lang? Kanina pa kita hinihintay.” Umayos siya ng upo at inayos niya rin ang magulong mga buhok. “I just went out.” “To fix the issue right away,” I stated and rested my back. “Are you okay? Lasing ako last time, I’m sorry.” Nang sabihin niya ‘yon ay naalala ko ang pagtawag niya sa nakababata kong pinsan. “I’m sorry, Sierah.” Napatitig ako sa kaniya nang sandaling kuhanin niya ang kamay ko at hawakan ‘yon. “If I said something wrong, I’m really sorry Sierah.” Napalunok ako at ilang beses na napalunok habang nakatitig sa kaniyang mukha, tumikhim ako. “I’m not hurt, saan naman ako masasaktan?” Maangan ko, he probably remembered what he said on the call. And he’s aware that I really like him. “I just want to apologize, just in case.” Mahinahon niyang tugon at dahan-dahan na binitiwan ang kamay ko. Ngumiti ako sa kani
Nakagat ko ang ibabang labi nang mahawakan niya ang labi niya at napansin ko kaagad ang pamumula ng tenga niya. “Babae ka, huwag ka mag-first move—“ “Sanay na ako.” Ngising sabi ko pa. “Isa pa—“ “Sie! Bagay sa’yo nickname mo, Sierah-ulo.” Natawa ako sa sinabi niya kaya humalagapak ako at umirap. “Ang OA mo akala ko ba sanay ka?” Napatigil siya. “Oo pero ako yung ano— a-ano na tawag doon, ako yung malikot.” Ngumisi ako tsaka ininuman ang orange juice niya. “Hoy! Indirect kiss.” Turo niya sa baso. “Ano naman? Hinalikan ka na nga.” Mayabang na sabi ko. “Alam mo Sierah, parehas tayong may katawan kaya tigil tigilan mo ‘yang pagiging naughty mo.” Banta niya kaya natawa ako ng sobra. Tila bigla ay nakalimutan ko na may gusto siya sa pinsan ko, buong oras na tumambay siya ay nanood pa kami ng horror. Bigla ay tinitigan ko siya, sa sobrang close namin ay iisipin ng iba na may relasyon kami ngunit wala. “So what happened the last time you called me?” Napasulyap ako kay
Sierah’s Point Of View. Pumasok na ako sa klase ko dahil hindi ko na rin naman na-tyambahan si Yuno, sayang nakatulog ako kagabi. I didn’t get to asked his thoughts about it tuloy. While walking in the hallway, suddenly a girl with a notebook and a pen came up to me. “Yes?” I asked. “Just gonna ask some few questions lang po, are you really dating the eldest of the Villamos?” Napakurap ako ng maraming beses dahil saktong nakita ako ng mga kaibigan ko. What should I do? Oh my gosh. “Uhm, can I not answer that for now?” I questioned. Sasagot pa lang sana yung babae pero tumunog yung hawak kong cellphone at si Yeon ito, alanganin kong naitago ang screen ng cellphone ko. “Excuse me.” Paalam ko sa dalawang journalist tsaka ko sinenyasan ang mga kaibigan, sinagot ko naman ang tawag. “Why are you calling me right now? Oh my gosh four-eyed.” Singhal ko, napatingin ang mga kaibigan ko na may panlalaki ng mata. “Dumb, I was texting you early in the morning.” Tumaas ang isang k
Tinahak namin ang daan papunta sa company nila at binati siya ng halos lahat, ngunit hindi talaga mawawala ang pagiging chismosa ng mga tao. Intriga na intriga sila sa akin, ang iba ay alam na ako yung nasa issue ngunit ang iba ay walang alam. Habang naglalakad ay sumunod lang ako kay Yeon hanggang sa makarating sa office niya, I thought it would be spotless yet it’s full of folders, scattered pens, and papers. May two tablets pa sa center table at isang laptop sa desk niya, bumuntong hininga ako. “Ang kalat mo.” Turo ko sa lahat. “Don’t ever touch them, I know it’s messy but I know where I can find what I need. That’s organized for me,” mahabang sabi niya at inalis lang ang isang folder sa magkatapat niyang sofa. The entertainment area of his office, “Ang kalat,” mahinang reklamo ko at inikot ang tingin sa kwarto. “Sie, just sit down.” Turo ni Yeon kaya umirap ako at hindi na tinignan ang iba pang folders. “Nakaka-curious.” Tugon ko pa ngunit dineadma niya na ‘
Pagkarating sa condo ko ay inalis ko ang suot na black shoes at tsaka ako sandaling pumasok sa kwarto ko upang magbihis.After 5 minutes ay nilabas ko na si Yuno sa sala, nakaupo lang siya at tahimik na magkahawak ang kamay. Naupo ako sa single sofa dahilan para mapatingin siya.“W-What is it?”He sighed and stared at me, “I wanted to talk to you and I have a lot of things to say but right now, I don’t know what to say,” naiilang niyang sabi.“T-This is what I’m scared of, the things are awkward for both of us now.” Kumabog ang dibdib ko habang pinakikinggan siya.What about the kiss?“I’m sure that I don’t have any feelings for you, Sierah.” Sa sinabi niya ay pinilit kong ngumiti but then he stopped my forceful smile, “But at some point I wanted to try.” Lumiwanag bigla ang mukha ko sa sinabi niya na para bang glow in the dark ang mukha ko, “I wanted to see how feelings develop.” “I wanted to check more, if I could like you because you’re likeable and adorable.” Pinigilan ko ngumit
Si Yeon naman kasi! Baka mamaya bawiin na ni Yuno ang sinabi niya edi wala na? Game over! Pagkapasok ko sa condo ko ay tumawag si Yuno kaya sinagot ko, kinakabahan pa rin.“Where are you?” kwestyon ko.“Otw to you,” mahinang tugon niya, seryoso ang tinig kaya kinakabahan ako ng sobra.“Sige, I’ll leave my door unlocked, pasok ka na lang,” paalam ko.“Okay,” malamig niyang tugon.Nag-handa ako ng meryenda to subside his anger, if he is mad at me, inilagay ko sa center table ‘yon tsaka ako nagpabango para naman presentable ako tignan.Nang bumukas ang condo ko ay tinitigan ko siya, ngunit deretso niya lang akong tinignan at inilihis ang sleeves ng suot niyang longsleeve.Tsaka siya naupo sa sofa ko ay pinagkrus ang braso sa dibdib niya, parang galit. “Galit ka?” bulong ko.Dahan-dahan ako na lumapit sa kaniya at naupo sa kabilang dulo ng sofa, “Hindi, baby,” he mocked Yeon and made me bite my lips.“Mali ka ng iniisip,” mabilis kong sabi.“Of course not baby,” he sarcastically mimicked
Tinitigan ko si Yeon na seryosong inaayos yung ibang notes, why is he lying? “Bagong sulat ‘to oh.” Turo ko.“That one is bago, I rewrote it because I lost the original copy,” he explained that confirmed my confusion.“Why are you doing this?” I asked.He stopped and fixed the v-neck collar of his shirt that showed his collar bone, “What?” He looked at the notes, “This?” He pointed out.“Yeah.”“Because I don’t want my girl dumb, in the eyes of the people and from the eyes of my people.” Talking about his company, ah so that’s the only reason?“I am not dumb—““You are, a little dumb.” Umirap ako sa pag-diin niya no’n.“Edi ikaw na matalino, pala desisyon ka eh,” sumbat ko, hindi na siya umimik.“Is your balcony open?” He asked, tumango naman ako.“Can I smoke?” He pointed my balcony that made me ngiwi and rolled my eyes at him, “Go ahead, bawi dahil binigyan mo ‘ko ng notes mo.” He nodded and grabbed the packet of cigarettes in his pocket.Binuksan niya ang balcony at sinarado, inayo