Chapter 92: Formality.

Dahil doon ay sinunod ko siya, dinala ko ang folder tsaka ako naglakad papunta sa office niya. Nasa dulo kasi ang office niya habang nasa bandang gitna ang maliit na office namin.

Kumatok muna ako bago ako hinayaan makapasok ng secretary niya, maingat ko namang isinarado ang pinto.

Ngunit pagkaharap ko ay nanlaki ang mata ko ng nasa harapan ko na siya, nang makuha niya ako sa bewang ko ay hinapit niya ako papalapit that made me widened my eyes.

“I miss you, love.” Napapikit ako nang maingat niyang hawakan ang pisngi ko upang mahalikan ako sa labi.

Sandali lamang ‘yon ngunit parang ang tagal, umayos siya ng tayo tsaka ngumiti. “Is your working environment okay?” Tanong niya habang inaayos ang papers na dala ko.

Naupo naman ako sa harapan niya habang nakatitig sa mata niya, “Yup, okay naman. I can help them too, dahil sa itinuro mo.” Sagot ko.

“Huy itago mo ‘to.” Gulat na sabi ko nang makita ang picture frame na may picture naming dalawa.

“Love, ayaw. It’s small, they won’t notice it.”