Chapter 10 (14) A Sudden Marriage
(Sayruz POV)
“Ang problema mo lang Angie wala kang isusuot? Yung uniforme? Tss. Masasabi ba talagang problema yan?” At muli kong hinila ang kamay niya at tuluyan na nga kaming nakalabas ng mansion kahit nga paulit-ulit niya akong tinatawag na… Mr. Choi. Kahit paano nagsisimula na akong mairita. May sarili din naman akong pangalan.
“Mr. Choi…” Kaya nabitiwan ko na ang kamay niya sa harapan ng sasakyan na kaagad namang binuksan ng tauhan ko. Huminga ako ng malalim sa harapan ni Angie.
“Sayruz ang pangalan ko. Sayruz…” Kasabay ng pagbigay ko sa kanya ng pilit na ngiti. “Kaya Sayruz ang itatawag mo sa akin.” At sinabi ko nga hindi siya nakapagsalita. Nilahad ko ang kamay ko sa loob ng sasakyan na kung di makuha ni Angie ang ibig sabihin ko, ladies first, mauna ang babae pumasok.
“Mr. Choi…&r
Chapter 10 (15) A Sudden Marriage(Angie POV)Ayoko man na nakabuntot ako kay Mr. Choi, pero pilit niyang nahuhuli ang kamay ko at hinihila ako sa kung saan-saan. Sa tingin ko kasi nababawasan ang professionalism niya kapag malapit lang ako sa kanya. Sa tingin ko rin ang laki ng problemang dala ko sa kanya.Pasensya na Mr. Choi. Okey na sana ako sa loob ng bahay niyo. Sa hindi naman mahirap pakisamahan yung abuela mo. Masayahin si Chairwoman Choi at sana pagdating ng baby natin sa mundong ‘to makapagbigay ng mas ikakaligaya ng Lola mo at hindi ako magsanhi ng kalungkutan dito sa aking pag-alis. Hindi naman ata.Sa ngayon, ang magagawa ko na lang talaga, live on this moment. Alam ko na balang araw magiging parte lang ito ng mga masasayang ala-ala, lalo na kasama kita Mr. Choi. Maraming salamat talaga Mr. Choi at sana nga maging masaya ka din kasama ng iyong pinakamamahal na babae. Kitang-kita sa kanyang mga mat
Chapter 10 (16) A Sudden Marriage(Sayruz POV)Bababa na sana ako sa sasakyan para pigilan si Angie ng tumunog ang phone ko. Ang secretarya kong magaling ang tumatawag at marami talaga siyang ipapaliwanag, lalo na tungkol kay Sasa.“Good Morning, Michael.”“Master Sayruz, good morning din po.”“Napatawag ka?”“Master Sayruz…” At sa isipan ko nakikita ko siyang napapakamot na naman sa ulo niya. Ah, alam ko na ang dapat na ibigay ko sa kanya. Yung shampoo na iwas dandruff para hindi kumati ang ulo niya. Tsk. Ipinikit ko na lamang ang aking mga mata ulit. Kulang ang tulog ko… kaya maagang nagkakaroon ako ng migraine.F*uck this Migraine. F*ck. “Mayroon kayong bisita at sinasabi niyang nakilala niyo siya sa probinsya. Kaibigan daw ni Ms. Angie, si Ms. Trisha Delgado?”Trisha… Oh! That bitch na
Chapter 10 (17) A Sudden Marriage(Angie POV)Tuluyan na akong hinila papunta nga sa sasakyan na naghihintay. Hindi na lang talaga nakapaniwala si Manang sa nasaksihan niya, at walang lakas na loob ang mga taong naroroon na sumabay sa gulo, at kahit man pigilan ang pangugulpi ni Mr. Choi kay Julius An.Sa loob ng sasakyan, tahimik kaming dalawa. Nakapikit ang mga mata ni Mr. Choi, at ako… napapaluha na lang sa nangyari. Namalayan ko na lang, narito na kami sa harapan ng Main Building nang Choi Corporation. Napakalaki nga nito at ang bakuran ng gusali ay hindi biro.Walang bumubukas ng pinto. At si Mr. Choi, ganoon parin, nakapikit ang mga mata. Halata namang galit yung tao, ngunit sa hindi ko maintindihan na dahilan. Hindi ko rin talaga inaasahan na mabubugbog niya si Julius ng ganoon.Nakalock ang pintuan ko, at ang ibig lang sabihin, hindi ako maaring lumabas. Hindi ako mapakali at sa tuwing nangyayari nga
Halt.Napabuntong-hininga siya at binitawan na nito ang kamay ko. “Simula ngayon, ako na ang magagalit para sayo, kung di mo yan magagawa sa ibang tao. Ako ang gagawa niyan para sayo. Sino sila para lalong abusuhin ang kagaya mo? Hindi ako papayag na yung nanay ng panganay ko, ginaganito na lang. Asawa ka ng isang Choi kaya dapat makuha mo yung dapat na maging trato sayo. Hindi yung inaapak-apakan ka na lang.” Saka nga niya binuksan ang pinto at tuluyan nang lumabas. Sumunod na lang din ako na hawak ko ang dalawa kong kamay, napapayuko.Yung mga sinabi niya… Alam ko na, hindi ko kailangan na maniwala. Pagkatapos lang ng ilang buwan… kailangan ko sundin ang kontrata.Bakit niya ako isinama sa Main Building ng kompanya nila? Diba hindi niya ako kailangan i-expose masyado?“Ano ba talaga ang gusto mong kainin?” Tanong niya na nakatalikod sa akin, at diretsong naglalakad. Nahihirapan nga ako na habulin siya.
Chapter 10 (18) A Sudden Marriage(Angie POV)“Good Morning CEO Choi. A promise is a promise. At sinabi mo na hindi kayo tatalikod sa sinabi niyo.” Ngunit nagulat ako ng marinig ko ang boses niya. Isang babae… at ang tunog ng takong niya, papalapit siya sa amin. Kaya ng lumingon ako…“Trisha…” Nasambit ko ang pangalan niya.“Hi bessy.” Isang ngiti na may pagpipintas sa akin. “Ano ang ibibigay sayong position ni Mr. Choi?” Mga mata niya na alam nga nito ang tungkol sa kasunduan namin ni Mr. Choi. Sasagot na sana ako ng…“Madam Choi.” Si Mr. Choi. Nakacross arm na napa-upo sa ibaba ng kanyang mesa. “Some said, na ang pinaka-boss ng mga CEO, yung asawa nilang babae, and it’s true. Her promotion suddenly accelerates that fast.” Tumawa bigla si Trisha.“Bravo Angie. Ang galing talaga ng kamandag mo. Per
Chapter 11 Disappointed4050(Sayruz POV)“Makakasigurado na hindi makakalusot si Miss Delgado kay Manager Peng. Sinisigurado ko yun Master Sayruz.” na ikina-upo ko sa aking upuan, at talagang hindi ko maiwasan na mapahilot sa aking sintido. Nagsimula na rin maglakad-lakad si Angie sa loob ng opisina ko, at mabuti na lang hindi siya naiilang na gawin yun.Kinuha ko na lamang ang nilapag na ilang folder ni Secretary Michael, at walang gana na inisa-isa yun. Yun ang tatalakayin sa board meeting mamaya. Nang hindi ko sinasadyang mapatitig sa picture frame na nasa mesa ko. Nakaharap ito sa akin, kaya hindi ito nakita ni Angie diba? Si Sasa at ako na napagkasunduan kumuha ng larawan habang namimingwit sa isang ilog. Speaking of Sasa… Umangat ang paningin ko kay Michael. Agad naman sumalubong ang titig niya sa akin at bahagyang napayuko. Ngumisi ako sa kanya.“Nasaan si Sasa? Akala ko ba
Chapter 11 (2) Disappointed(Angie POV)Umangkas ako sa motor at medyo nga hindi ako komportable. Dinaanan namin yung talagang Mansion ng mga Choi. Napakalaki nito tignan lalo na sa likurang bahagi. Sa nakita ko sa mga larawan na nakasabit sa dingding, talagang diyan nga lumaki si Mr. Choi, ngunit ng mag-aral na ito sa ibang bansa, matagal-tagal ding hindi nakabalik.Di ko alam kung saan ako dadalhin, at hindi ko man lamang maibuka ang aking bibig. Hangang sa nandito kami sa harapan ng isang malaki ding bahay, na sa narinig ko servant quarters at nandito din nakatira ang mga tauhan ng pamilyang Choi, kaya aasahan mo na lang talaga na malaki ang gusaling ito.Nang makapasok kami, marami ang nakaupo sa may hallway at isa-isa ngang tinatawag. Mga applikante sila, at napagkamalan nga akong applikante. Nahihiya ako sabihin na ako yung asawa ni Mr. Choi, pero sa katayuan ko, sino naman ang maniniwala?“Pin
Chapter 11 (3) Disappointed(Sayruz POV)Nakababa na lahat ng pasahero. Lalong lumakas ang kabang nararamdaman ko. Alam ko na ito ang pagkakataon na hindi na nga maiiwasan ni Sasa ang pag-alok ko ng kasal sa kanya. Naka-pwesto na ang lahat ng tao at sa akin nakatitig ang lahat. Wala nga talaga akong paki-alam sa sasabihin ng taga-media, pamilya ko at lalo na ang biglang Sali nga ng pamilya ni Angie. Ang akin lang, talagang mahal ko si Sasa.Nagbigay na ako ng senyales kay Michael na handa na ako. Lalakasan ko na ang aking loob na makitang lalabas na si Sasa at nakalatag na din sa daraanan niya ang red carpet. Ako itong nasa gitna, at malayo naman ang distansya ng mga tao sa amin. Nakaharap ako ngayon sa eroplano, at naghihintay na lumabas ang babaing tanging hinahangad ko na maging asawa ko nga.Ngunit hindi ko inaasahan ng biglang sumara ang pinto ng eroplano at inalis ang hagdan. Bakit?Tumatakbo namang