Chapter 18 (8) Losing Hope

(Sayruz POV)

Halos gabi na ng makarating kami sa harapan nang hospital branch ng Choi General Hospital. Alam kong pagod na ang asawa ko at kailangan na talaga niya magpahinga. Dumiretso kami sa may receptionist at bahagyang inayos ang aking sarili bago kausapin ito.

“Ma-Master Sayruz Choi?” Kaagad naman ako nito nakilala at yung ilang kasamahan napayuko sa presensya ko bilang respeto.

“Ako nga. Hindi na ako magtatagal dahil kailangan ng asawa ko magpahinga. Kailangan ko ang mga gamot na ito.” Lapag ko ng reseta. Ngunit hindi na nagtangka ang receptionist na kunin ito…

“Master Sayruz, nakarating na sa amin ang tungkol sa pag-baban sa inyo pasamantala sa pagbigay ng serbisyo sa inyo. Pasensya na di namin mapapa-unlakan ang nais niyong mangyari.”

“Hell no. Kai—.”

“Guards!” Aba naman at nilakasan talaga ng receptionist ang boses nito sa aking harapan. Naramdaman ko na lamang bago makalapit ang gwardia, hinawakan ako ni Angie sa aking braso.

“Pasensya na ho.” Paghingi pa ng paunmanhin ng a