AMARADahil sa nangyari sa asawa ko hindi ako pumayag na 'di siya ibalik sa ospital. I just want to be make sure na everything is all right. Nahihimbing itong natutulog nang biglang dumating ang Doctor na nag check-up sa kaniya. "Mrs. Dawnson, matapos ang lahat ng pagsusuri na isinagawa sa asawa mo, maayos naman na ang kaniyang kalagayan. Just in five days pwede na siyang ma- discharge, pero may dapat kang malaman. Bigla akong kinabahan sa tinuran nito."A-ano po 'yon Doc??" tanong ko kasabay ng pag tambol ng dibdib ko sa gusto nitong sabihin sa akin ng mga oras na 'yon."It's all about the CCTV footage. Nang araw na nawala ang asawa mo at bago pa magkaroon ng pag sabog." wika nito.A-ano pong merong sa CCTV, Doc?" curious kong tanong at hindi na ako mapakali pa."Isang babae ang nag takas sa asawa mo. Nakasuot man ito ng jacket at cap, hindi maipagkaka ila ang figure ng babae sa isang lalaki. Bumaba ka sa guard office naroon ang sagot sa mga agam agam mo. Mauuna na ako, may iche-ch
KINABUKASAN5: 30 A.m at La Union Maaga akong nagising at naisipan kong maglakad lakad na rin, naalala ko kasi ang bilin nang ob-gyne ko na pag ka-bwanan na nang isang babae na nagdadalantao ay kailangan ng mag exercise, dahil nakakatulong raw ito para hindi ka mahirapan manganak. Ilang weeks na lang rin kasi ang aantayin ko at masisilayan ko na rin ang mga anak ko."Amara, sandali saan ka ba pupunta." tawag nito sa akin na humahangos para habulin ako.Napalingon naman ako at napatigil. "Bakit, Gracia? Doon lang sa dalampasiga, maglalakad lakad lang muna ako habang hindi pa tirik ang araw." pagpapaliwanag ko rito."Ay! ganon ba, sige balik na akong bahay at mag-iingat ka Amara at bumalik ka kaagad." bilin nito sabay diretso na nang lakad. Nagkaiba kaki ng way na tinahak. Ako naman ay nagpatuloy sa paglalakad patungong dalapampasigan.Haixt! Napaka sariwa talaga ng simoy ng hangin mula sa probinsya, maswerte ang triplets ko malalayo sila sa polusyon ng Manila. At lalong lalo na sa wa
ANDREWTWO YEARS AGO Nang layasan ako ng aking asawa. Matagal ko siyang pinahanap sa na hired kong private investigator. Hanggang sa isang araw tinawagan niya ako at pina alam sa akin na nakita niya na daw ang mag-iina ko.Kaya hindi na ako nag aksaya ng panahon at nag byahe agad ako ng pa La Union. Bakit ang tanga ko at hindi ko naisip na doon siya pupunta. Medyo pamilyar na rin ako sa lugar nila, dahil nakapunta na ako kahit papaano. Hindi ko na alintana kong magalit sa akin ito, ang mahalaga makita ko ang mga anak ko. Napatingin ako sa mga regalong nasa tabi ko, mga ilan lamang ito sa mga nabili ko kahapon sa Mall para sa aking mga anak. Buo ang pag-asa ko na makikita, mayayakap at mahahawakan ko ang mga anak ko. Ayokong mawalan ng pag-asa ngayon pa lang, dahil alam ko matindi ang galit sa akin ng kanilang Ina at hindi ko naman siya masisi kong ganyan ang maramdaman niya, sapagkat niloko ko siya at sinaktan.Napapangiti ako habang nagda drive ako at binabaybay ang kahabaan nang m
"Mahal, I miss y--" hindi na niya natuloy ang sasabihin dahil isang malakas na sampal ang dumapo sa pagmumukha niya.Pakkk! Pakkkk! Pakkk! Pakk!! Paulit ulit na sampal ang iginawad ko rito para lang malaman niya ang sakit na ginawa niya sa akin at hanggang ngayon ang sakit na 'yon ay dala-dala ko pa rin. "What did you call me? huh!" panunuya ko rito. As far as I know matagal na tayong wala. Anong trip mo huh?" dagdag na sambit ko. Para lang ipa alala rito na tapos na kami at wala na siyang babalikan pa."Mahal, I mean Amara. Miss na miss na kita kayo nang mga anak natin." wika niya. Halatang nag papa awa pa sa akin, pero hindi na ako ang Amara na maunawain at mapagpasensya. Binago ako ng galit sa puso ko na kagagawan rin niya."Hello? Hibang ka ba talaga? O sadyang nagpapatawa ka, tell me para tumawa naman ako." pang-aasar ko rito. Akala niya yata ay ganon ganon lang ang gusto niya, pagkatapos ng lahat babalik siya na parang walang nangyari."H.. Hindi sobrang na miss ko talaga ka
Two Months LaterMatapos ang aming sagutan ni Andrew hindi na ito mulinh nagpakita pa sa akin. Marahil tanggap niya na ang lahat, mainam na rin 'yon para makapag move-on na kaming lahat. Habang abala ako sa triplet ko isang tawag ang gigimbal sa aking balita. Mula ito sa unknown telephone number and I didn't know who she/ he was. Kaya sinagot ko na lang ang tawag, sa pag aakalang tungkol sa na filed kong case."Hello Mrs. Dawson," bungad nang tumawag sa'akin. Mukhang kilala niya ako base sa pag tawag nitong Mrs."Yes, whose this speaking?" tanong ko."Sa ospital po ito kong saan naka lagak ang katawan ng asawa niyo. Huwag po kayong mabibigla. He is dead. Kinalulungkot ko ang balitang aking napabatid," malungkot na wika nito. "No!" bigla kung nasambit at hindi ko namamalayan na nabagsak ko pala ang cellphone ko. Hindi ako makapaniwalang patay na ito. Ganon kabilis! Kailan lang kami nagkasagutan paanong nangyaring namatay na siya.Sa gulat at pagtataka nila Hanz at Gracia, kaagad sila
FIVE YEARS AGONang mamatay ang dati kong asawa at naiwan sa akin ang mga triplets ko. Kaya napag pasiyahan kong mag hanap ng trabaho at mswerte naman na natanggap ako sa isang malaking kumpanya sa bansa bilang isang Fashion designer ulit. Lumalaki na rin kasi ang mga anak ko at ang kanilang mga gastusin sa paaralan kaya kailangan ko ng kumayod para sa kanila at makalipat na rin kami sa magandang bahay. Naawa na kasi ako sa mga anak ko kong minsan talaga, dapat hindi pride ang isipin kundi ang kapakanan ng mga anak mo. Kaso wala na nandito na kaya panininidigan ko na. After mamatay ng dating asawa ko sinolo ko na ang lahat ng karapatan para sa mga anak ko. All Though paminsan minsan sinasampal ako ng katotohanang hindi ko kaya ang mag-isa lalo na sa mga panahong hikahos ako. It's Sunday now. Church day namin ng mga bata. Minulat ko sila na dapat every Sunday nasa simbahan kami para magpasalamat sa anim na araw nang pag gabay niya sa aming mag-iina at mga blessings na natatangap nami
Matapos kong mag asikaso ng mga kailangan sa pag lipat sa aming bagong bahay. Balik trabaho na rin ako. After kong mag leave ng tatlong araw para maasikaso lamang ito. Nang masiguro kong okay na lahat nagpaalam na ako sa kaibigan kong si Gracia siya muna ang makakasama ng mga bata at ako'y may trabaho pa. Hindi ako pwedeng mag absent ngayon gawa ng babalik na raw ang C.E.O nang company na pinapasukan ko. Ang bali balita ko pa nga napaka istrikto ng taong 'yon. Sabi rin nila single pa daw at gwapo. Kasasakay ko lang ng sasakyang nabili ko. Second hand lang ito, pero working pa naman. Hindi naman mahalaga kong brand new ang mahalaga ay may magamit ako.Habang binabaybay ko na ang kahabaan ng boulevard patungonh company at medyo traffic lang kaya heto nakinig muna ako ng balita sa radio. "Nagbabagang balita mga ka Madla. Bali balita na nakabalik na pala ang Casanova in town na si Mr. Danford Dela Vega. Ayon pa sa source ko hindi pa rin daw mag aasawa ito. At wala pang balak na lumagay
Sakto namang kalalapag lang ng sinasakyang chopper ni Andrew na mas kilala na sa ngayon Mr. Danford at diretso siya sa press conference. Twen five years ago nang bumagsak ang eroplanong sinasakyan namin sabi ng mga foster parents ko. Namatay na raw ang biological parents ko. Kaya sila na ang umampon sa akin bata pa lang raw ako. Papasok na ako sa loob ng Multi Media ng salubungin ako ng staff. Sinabihan niya ako na ako na daw ang sunod na papasok sa loob. Inayos ko lang ang coat ko at pumasok na rin ako. As usual palakpakan ang mga tao. Nang makaupo na ako at nakaharap sakanila. Kabila bilaan ang bato ng mga tanong nito sa akin. Una na dito si Manay Lolita isang dakilang issue maker ng bansa. "Hello! Mr. Dela Vega, ang gwapo niyo pa rin." kinikilig na wika nito. Ang tanda na kinikilig pa din sa akin."Anyway may ilan lang naman akong katanungan sa'yo. Anong status niyo ng sikat na model na si Ariana Hernandez?" tanong nito na ikina ingay ng lahat. "Well, Ariana and I, are good fri