Nakasandal siya sa office chair niya, ng dumaan sa harapan niya si Harvy. Napatingin ang lalaki sa kanya."Okay ka lang ba?" tanong nito."Okay lang ako, masama ang pakiramdam ko, kanina pa" wika niya habang nakapikit. Ramdam niya ang paglapit ni Harvy at pagdampi ng balat nito sa kanyang noo at leeg."May lagnat ka. Ipapahatid na kita sa condo," doon na sila sa unit nito umuuwi simula nung ikasal sila. Minsan umuuwi siya sa condo niya.Balak na niyang paupahan ang kanyang unit, dahil hindi naman matitirahan ang condo na yun. Ganoon din kasi ang ginawa ni Ami sa unit nito. Madaling humanap ng uuupa dahil malapit sila sa lahat. Madalas mga estudyante ang umuupa sa mga unit doon.Sa unit naman ng lalaki, tig isa sila ng kwarto. Hindi namam natutulog ang mga biyenan niya doon, kundi dumadalaw lang. Pero kapag aalis si Harvy papunta kay Audrey, gagamitin muna siya nito. Wala itong pinipiling lugar sa condo nito. Madalas, pinapasok na lang siya nito sa kwarto, oh kaya, basta na lang ito sa
"Okay naman siya Harvy, marahil napagod lang si Dahlia. Siguro maraming trabaho sa opisina na ginagawa ngayon kaya nagkaganyan siya," nakangiting sabi ng doctor sa kanya."Buti naman doc, nag aalala talaga ako, hindi kasi siya madalas magkasakit. Malakas ang resistensiya niya," sagot niya."Magiging okay na siya, ngayong araw o kaya bukas. Painumin mo lang ng gamot, saka pakuhanin mo ng off. Baka naman masyado ng nag oovertime ang asawa mo.""Masipag talaga siya doc, lalo na kapag Biyernes na, kasi gusto niya wala na kaming gagawin sa bahay kapag week ends.""Napakaswerte mo naman sa asawa, hindi na maluho, masipag pa. Nabanggit nga sakin ng lolo mo na hindi na siya masyadong nakikialam sa pagpapalakad mo ng opisina. May tiwala daw siya sa inyo ni Dahlia," kwento ni doc sa kanya."Kaya nga ganyan na lang magtrabaho si Dahlia doc, nahihiya siya kay lolo.""Sa bagay, mabuting bata naman siya, Saka kilala ko naman si Dahlia simula noong bata pa siya kaya alam kong malaking bagay ang maga
Hindi niya magawang paalisin si Audrey. Nagkasundo na sila ni Harvy tungkol sa babae, at kung magdidate man sila, kasama siya. Kaya siguro naisipan ng babaeng ito na bigyan siya ng lalaking makakasama.Si Richmond, ayon dito, ay isang modelo. Patuloy pa rin ang karir nito abroad. Ang pamilya daw ng lalaki ay may factory ng chocolate. Ang pangahan nitong mukha ay bagay sa tangos ng ilong at makikipot nitong bibig. Thirty years old na pala ito.Mataas ang sense of humor ng lalaki. Natatawa siya sa mga simoleng hirit nito. Parang nababawasan na ang sakit ng kanyang ulo. Pakiramdam niya ay nagrelease siya ng maraming stress thru sweat. "Kumain na kayo," yaya sa kanila ni Harvy. Ramdam niya sa tinig at kilos nito na masama ang loob nito.Hindi naman tumanggi sina Audrey at Richmond sa paanyaya ni Harvy. Pinaunlakan nila ang imbitasyon nito ng pagkain.Nagkasabay pa sila ni Richmond humawak sa plato ng kanin, upang lagyan ang kanyang plato."Salamat, ako na," siya na ang sumandok ng kanin
Nakahinga siya ng maluwag pag alis ng dalawa. Isinuot niya ang kanyang apron at nag umpisang maghugas ng mga hugasin. Madalas, si Dahlia ang gumagawa sa bahay, siya lang ang nagluluto. Madalang naman silang kumain dito dahil lagi silang nasa labas.Kumuha siya ng vacuum saka naglinis muna ng salas. Inayos niya ang mga throw pillow na nagulo nung umupo sila doon. Pinunasan niya ang malesang bubog na center table.Ng makatapos na sa labas, pinuntahan niya si Dahlia, saka pinainom ng gamot. Hinubaran niya ito ng suot na damit at panloob. Walang halong malisya ang ginawa niya, dagli niya itong dinala sa banyo at inupo sa bath tub. Mataas pa rin ang lagnat nito kaya dapat, mapababa ang init. Limang minuto lang ang ligong ginawa niya dito, saka niya kinuha ang towel, at tinuyo ang katawan ng babae. Inabutan niya ito ng tooth brush na may toothpaste. Pagkatapos magtooth brush ni Dahlia, binuhat niya ulit ito pabalik sa kama. Isinaksak niya ang blower para pahanginan ang buhok niyo. Sinusukla
Nagulat siya habang may binabasang papeles, ng maramdaman niyang may nakatayo sa harapan niya. Nanlaki ang mata niya ng makilala ito."Ri--Richmond!" hindi siya makapaniwalang nasa harapan niya ang lalaki, "a--anong ginagawa mo dito?""Kasama ko si Audrey, naroon na siya sa loob. Abala ka kasi kaya hindi mo kami napansin," ngumiti ito sa kanya. Nakasuot ito ng corporate attire."Saan kayo galing!" tanong niya dito saka tumingin siya sa paligid. Nagbubulungan ang mga tao sa labas. "Halika nga sa loob," hinila niya ito sa opisina ni Harvy.Nakaupo si Audrey sa lamesa habang nakayuko ito sa harap ng asawa niya. Nagulat siya dahil naka corporate attire din ito."Hi Dahlia, busy ka kanina, kaya hindi mo kami napansin ni Richmond," ngumiti ito sa kanya. Halata niya ang kaplastikan sa hitsura nito."Oras ng trabaho ngayon hindi ba?" tanong niya sa babae, saka niya ginantihan ang ngiti nitong nakakabadtrip."Mag aapply sana ako dito eh. Secretary sana ni Harvy," wika nito."May secretary na ak
Nabubwesit siya kay Dahlia. Binigyan nga siya ng trabaho, ngunit associates lang siya. Malayo ang opisina niya sa opisina ni Harvy. Nakatoka siya sa pag iintertain ng mga bisita. Kung hindi nga lang siya natatakot na baka mapalayo ang loob ni Harvy sa kanya, hindi na siya magtatrabaho. Tutal binibigyan naman siya ng allowance ng lalaki. Ngunit noong nakaraan, ay nagtataka siya. Wala na siyang natanggap buhat sa lalaki, at kailangan niyang malaman kung bakit. Pinuntahan niya ito ng maaga sa opisina. Wala si Dahlia sa labas, pati lamesa nito ay wala na doon. Napangiti siya. "Sinabi ko naman sa kanya, na kaya ko siyang ipatanggal kay Harvy. hahahaha" Kinakausap niya ang sarili. Nakita niya ang isang assistant doon. "Nasaan na si Dahlia?" "Ah, ma--ma'am.." "Okay lang. Alam kong aalis na siya dito. Nakapag usap na naman kami nun. Oh siya, umalis ka na dyan at ang pangit mo!" pagtataboy niya sa babaeng kausap. Lumayo itong bubulong bulong. Nagmamaganda pa siya at nag ayos ng damit. Ibi
Nasa gitna siya ng meeting, ng tawagan siya ng unfamiliar na number. Nag excuse siya sa mga kausap upang masagot ang nasabing tawag. Bigla siyang kinabahan, kahit si Dahlia ay hindi siya napigilan pag alis. Tinakbo niya ang kanyang kotse at kulang na lang kanyang paliparin.'Harvy, nasa hospital kami ngayon. Natagpuan ng kasambahay namin, na naglaslas ng pulso si Audrey. Nasa kritikal na lagay pa siya ngayon. Masyado na siyang depress nitong mga nakaraang araw. Ayaw naman niyang magsabi ng problema niya sa amin. Sana mapuntahan mo siya.' boses ng ama ni Audrey.Ito ang umaalingawngaw na tinig sa kanyang utak. Sa pangalawang pagkakataon, napahamak ang babae, dahil na naman sa kanya. Gugustihin niya bang mawala ang babaeng tatlong taon na niyang minamahal? minamahal ba o minahal? naguguluhan na rin siya. Pero ang alam niya, sa ngayon ay kailangan siya ni Audrey.Hindi niya alam sa sarili niya, kung bakit biglang nahati ang puso niya. Alam niya, ang responsibilidad niya kay Audrey, pero
"Saan kaya pumunta ang lalaking yun?" tanong niya sa sarili. Bigla na lang iniwan ng asawa niya ang meeting with investors, buti na lang napag aralan niya ang plot ng proposal. Natapos ang meeting ng smooth. Nagdahilan na lamang siya sa mga bisita na may emergency sa bahay. Sinubukan niya ring tawagan ang lalaki, hindi ito sumasagot. At sunod na tawag niya, nakapatay na ang phone ng lalaki. Ayaw niyang hanapin ito sa mansiyon, dahil alam na niya kung nasaan ito. 'Ano na naman kayang kagagahan ang ginawa ng jowa nito?' Matindi rin ang saltik sa ulo ni Audrey. Malamang ay may ginawa na naman itong kabalbalan. Nagpapalakad lakad siya sa loob ng opisina. Bumukas ang pinto, assistant ni Harvy ang dumungaw dito. "Ma'am, si sir Richmond Torre po," sabi nito. "Sige, lalabas ako," sa lobby ng opisina niya ito pinuntahan. Ayaw niyang magkakaroon ng issue na pinapasok niya ito sa loob ng opisina kung saan dalawa lang sila sa loob. "Hi!" bati nito sa kanya. May dala itong supot na sa tingin