Sinagot agad niya ang tawag ni Richmond. Gakit na galit siya sa lalaki."Mahal.." tinig iyon ng asawa niya."Mahal!! kumusta ka na? okay ka lang ba? hindi ka ba sinaktan ni.. Richmond?" tanong niya kay Dahlia."Hi--hindi. Si lolo talaga ang gusto niyang tulungan.. kaya niya ako kinuha.." sabi nito."Ka--kasama mo si lolo?" tanong niya."Oo mahal.. malaki na ang ipinag iba niya ngayon. kumpara noong bago pa lang kami nagkita. Nabibihisan at napapakain ko siya ng maayos..""Sana sinabi niya na...""Mahal, please. Natatakot siyang patayin nina Audrey si lolo. Siya ang nagligtas kay lolo kung tutuusin.""Kasabwat siya nina Audrey!""Hindi.. pinangalagaan niya lang si lolo. Malaki ang utang na loob natin sa kanya Harvy. Wag mo siyang pagsalitaan ng hindi maganda, dahil hindi mo alam ang sakripisyo niya maprotektahan lang kami ni lolo Harry.""Nasaan kayo?" hindi na siya nakipagtalo dito."Bubuksan ko ang gps ng phone niya, itrace niyo na lang. Plano na niya kaming itakas ngayon.. kasi-- ma
Nakita na ni Harvy ang papalapit na sasakyan, malamang, si Richmond iyon."Medic!!! get ready," ibinaba agad nila ang stretcher. Ang bilis ng takbo nito, na halos sa harapan na nila magpreno.Tumalon na ito sa drivers seat at nagmamadling pumunta sa likod ng pick up."Dito ko siya inilagay para mabilis.. Apat na minuto na simula nung saksakan namin siya ng gamot," sabi nito.Agad inasikaso ng mga Medic ang lolo niya. "Dadalhin na namin sa ospital si lolo, Harvy," paalam ni Arvin "mag iingat kayo.""Salamat pare.." paalam niya kay Arvin. "bahala ka na kay lolo.."Pag alis ni Arvin, agad niyang binalingan si Richmond. "Hindi ko alam kung magpapasalamat ako sayo o ano.""Wag ka munang magpasalamat, wala pa si Dahlia." awat nito sa kanya."Bakit mo kinuha si Dahlia?" tanong niya."Tumawag sakin si Audrey na nalocate niyo na sila. Papatayin na daw nila si lolo, kaya inoffer ko ang bahay namin dito. Nakita ko ang kalunos lunos na kalagayan ng matanda. Hindi ako pwedeng magsabi kahit kanino,
"Nasasaktan ako Harvy!" Sigaw ni Dahlia sa asawa. "Talagang masasaktan ka! Anong karaparan mong sugurin at saktan si Audrey, ha?" Galit na sigaw ng lalaki kay Dahlia. "Siya ang nauna, ininsulto niya ako!" "Kahit na, sana lang pinalagpas mo na lang!" "Ha.. ganyan ka magbulag bulagan Harvy? Okay fine, pinuputol ko na ang ugnayan natin kung gusto mo! Magsama kayo ng Audrey mo. Alam mo ha? Sinasayang ko lang ang pagmamahal ko sa katulad mong manhid! Pagod na akong unawain ka. Ang sakit mong mahalin!" Hindi nakapagsalita ang lalaki sa sinabi ni Dahlia "nagulat ka no? Oo, mahal kita, minahal kita. Pero hindi ko akalaing sasaktan mo ako ng ganito ng dahil lang sa babaeng yan. Na puro kaplastikan ang alam sa buhay. Ipinagtanggol ko ang sarili ko, lalo na si lolo, na binastos bastos niya. Alisin mo ang maskara ng babaeng yun para matauhan ka, na sa likod ng maamong mukha, nagtatago ang isang halimaw!" Saka nilayasan ni Dahlia ang asawa. POV: Harvy "No!!!" malakas niyang sabi sa lolo niya
POV: Dahlia Hindi siya mapakali kaya lakad siya ng lakad sa loob ng kanyang kwarto. Nagulat siya sa disisyon ng matanda na ipakasal siya kay Harvy. Matagal na niyang lihim pinapangarap ang lalaki. Kaya ng sabihin sa kanyang ipapakasal siya dito, naghalo ang excitement at pangamba. May girlfriend na ito, si Audrey Rivera, ang babaeng may dalawang mukha. Paano niya nasabi? Kapag kaharap ang ibang tao, napakabait nito, subalit pag silang dalawa lang, para itong ahas na nagpapalit ng balat. Nag iibang anyo. May insidente pa na nagkasama sila sa isang dinner. Buffet ito, nagpaalam siyang kukuha ng oagkain pero sinundan siya ng babae, nakangiti itong lumapit sa kanya at habang nagsasalita, kumukuha ito ng pagkain. Hindi aakalian ng ibang nilalait siya nito. "Alam mo, sana hindi ka na lang sumama dito" nakangiti ito pero mahina ang boses "hindi ka naman nabibilang dito, para ito sa pamilya. Driver lang at alalay ni lolo ang tatay mo, at sekretarya ka lang naman ng daddy ni Harvy." "The
POV: Harvy Pag uwi niya sa bahay, doon pa lang niya naisipang buklatin ang last will and testament ni Lolo A. Halos lumuwa ang kanyang mga mata sa kondisyones ng matanda. Pinanindigan talaga nito ang kagustuhang makasal sila ni Dahlia. Binasa niya ito ng buo. NILALAMAN: Ako, si Antonio Austria, nasa hustong edad, ay nag iiwan ng habilin sa aking mga maiiwan kung sakaling ako ay kuhanin na ng Panginoon. Para sa aking nag iisang anak na si John Austria at sa kanyang mabuting may bahay na si Alma Austria, iniiwan ko ang aking bahay, kung saan siya lumaki at bumuo ng pamilya. Iniiwanan ko rin siya ng isang daang million at inuutusang enjoyin ang buhay nila habang bata pa sila. Magtravel at magliwaliw. Kung sakaling kulangin pa ang perang aking iniwan, my time deposit na nakalaan sa kanila at susuportahan sila ng kanilang anak na si Harvy. Walang aalising empleyado maliban sa kung sila ay nagkasala sa kumpanya. Ang mga kasambahay ay may dagdag na sahod every six months. Sa aking assi
POV: DahliaUmaga na pala. Aasikasuhin niya pa ang pagkain ng ama. Gising na si Lolo A kaya madalu na siyang makakapagpaalam. Naligo muna siya saka nagbihis ng panralin at blouse. Pinakain nya muna si Lilo A, kasabay ng kanyang ama. Eksakting tapis na ito, dumating na sina tita Alma."Lolo, aalis po muna ako, bye po Lolo pogi" nafmano siya saka humalik sa pisngi ng matanda."Mag iingat ka" mahinang tugon nito saka kinurusan siya sa hangin. Madasalin talaga ito. Hindi na niya inabot ang asawa ng matanda. Ang sabi sabi, nabuntis lang daw ito ni Lolo A, namatay pagkapanganak kay tito John. Siya naman ay lumaking wala na ring ina, namatay naman panganganak sa kanya.Hindi na niya matandaan kung paano sila napunta kina Harvy, ang pagkakaalam niya, inalok ni Lolo A ang tatay niya ng trabaho at isinama sa bahay nito. Mga kasambahay pa ang nagpalaki sa kanya at paminsan minsan inaalagaan siya nina tita Alma, dahil wala silang anak na babae.Sumakay siya sa angkas rider para mabilis makaratin
POV: Harvy Hindi niya inaasahan ang isinagot sa kanya ni Dahlia. Kung hindi papayag ang babae, siya ang talo. Kaya hindi siya nakapagsalita sa sinabi nito. Bigla siyang kinabahan, kung hindi papayag ang dalaga sa gusto niya, may mamanahin ito, siya ay wala. Kaya kailangan mag isip siya ng tama. Mataman niya iyong pinagmasdan, nakipagtitigan ito sa kanya. Alam ng babae kung saan ang weakness niya. Ipinilig niya sa ibang direksiyon ang kanyang ulo. Parang dito siya magkikita ng kasagutan sa mga gamit sa kanyang unit. Tiningnan niya ulit ang dalaga, nakatingin pa rin ito sa kanya. Kaya siya na lang ang bumasag sa katahimikan nila. "Anong kailangan kong gawin para pumayag ka?" tanong niya dito sa mababang tinig. "Una, isasama mo ako sa lahat ng lakad mo. Pangalawa, no more boys night. Pangatlo, hindi mo ako alila para utus utusan mo ako. Pang apat, let me handle all the finances, in short, magiging asawa talaga ako sayo. Okay lang din sa akin kung hindi tayo magsasama sa kwarto. Ayok
POV: Dahlia Muli silang nagkita ni Harvy sa ospital. Medyo malakas na si Lolo A. Nakikipagbiruan na ito sa kanila. Nakakatawa na ito na tulad nung dati. "Oh, kailan ba ang kasal" tanong nito habang pinapakain ito ng kanyang anak na si John. "Mag uusap pa kami ni Dahlia lolo, pero as soon as posible sana, makapagpakasal na kami." Sagot ni Harvy. "Mabuti naman kung ganon na magkakasundo na kayong dalawa, mahirap yung ikakasal kayo pero kayo ay magkagalit." Natatawa si Lolo A "yung venue ng reception, doon sa isa nating hotel, anong palagay nyo?" "Sige po lolo kung saan kayo mas convenient" sagot niya. "Ano pong gusto nyong kulay ng motif?" "Naku, nakakahiya namang ako ang pipili ng kulay eh kayo naman ang ikakasal." Sagot nito "Gusto ko po sana Gold and black" sagot niya "maganda po kasi ang contrast nilang dalawa." "Gusto ko rin yan hija" patango tango ang lolo ni Harvy. "Sino ang gusto nyo lolo na maging ninong at ninang namin?" Tanong ni Harvy. "Kilala niyo na naman ang lah