CHAPTER 18

Napakabilis nitong nahugot ang baril mula sa kaniyang ulunan. Ikakasa na sana niya ito nang makitang si Irish lang pala lumikha sa ingay na iyon.

Napakamot saka niya tinanggal ang ilang santol at suha na naipon sa kaniyang kumot na sa kaniyang paa. Napailing ito saka siya tuluyang bumangon.

Kitang-kita pa rin ni Irish ang pag-angat ni Mr. Pinkish sa kaniyang boxer short at nang napansin ni Daniel ang pagkakadikit ng paningin ni Irish dito ay mabilis siyang tumalikod at inayos niya pababa kahit pa bumabalik ito sa pag-angat.

"Ano ba kasing ginagawa mo?" tumingin ito sa pambisig nitong orasan. Huminga ng malalim. "Mag-aalas dos palang ng madaling araw. Hindi ka ba napagod o napuyat sa biyahe?" Kinukusot nito ang kaniyang mga mata. Nang naramdaman niyang umamo na si Mr. Pinkish ay saka siya humarap sa kanina pa natatamemeng si Irish.

"Ano ha? Bakit di ka makasagot?"

"Wala, kasi kuwan.."

"Kasi ano? Huwag mong sabihing balak mo akong takasan?" nakapamaywang si Daniel sa harap niya.

"Tataka