Sa inis niya, nagsalita si Tidus sa galit, “Magkano ba ang gusto mo?! Kaya ka naming bayaran—sabihin mo lang ang halaga!”Suminghal si Frank. “Walang halaga sa’kin ang pera.”“Kung ganun, anong gusto mo?” Ang tanong ni Norman—mayroong tao sa mundo na ayaw ng pera? Kalokohan!“Isang Myriad Hue Snow Lotus mula sa Sky Peak,” ang sagot ni Frank, “o isang Radiant Panacea Cap ng South Sea. Mayroon ba kayo ng mga ito?”“Anong…”Ang parehong mga bagay na binanggit ni Frank ay mas bihira pa kaysa sa ginto—lilipas ang buong buhay ng mga tao ng hindi nakikita ang mga ito, lalo na ang makuha ang mga ito.“Wala ako ng alin man sa mga ito,” ang sagot ni Tidus. “Pero gamutin mo ang tatay ko, at gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para makuha ang mga ito.”“Binibigyan mo ba ako ng isang IOU?” Ang tanong ni Frank.“Hindi namin makukuha ang mga ito agad-agad,” ang paliwanag ni Tidus. “Hindi mo ba kami pwedeng bigyan ng oras?”Sa sandaling iyon, tumingin si Dan kay Gerald, na palala ng palala an
”Ang sarap nito sa pakiramdam!” Ang sabi ni Gerald habang naglalakad siya palapit kay Frank at yumuko siya. “Mr. Lawrence, humihingi ako ng paumanhin sa kakitiran ng isip ko noon. Malaki ang naging kasalanan ko sa'yo.”“Walang problema dun, Mr. Simmons, “ Kalmadong sumagot si Frank. “Ginagawa ko lang ang tungkulin ko bilang isang manggagamot.”“Talino at kabutihan—isa kang mabuting ehemplo sa henerasyon mo,” Masayang humalakhak si Gerald at inilabas niya ang isang debit card. “Mayroon itong lamang limang milyon—ituring mo itong isang munting regalo mula sa’kin.”Umiling si Frank. “Si Mr. Zimmer na ang nagbayad para sa’yo.”Nang marinig niya na nabanggit ang kanyang pangalan, naiilang na ngumiti si Dan. “Ikinalulungkot ko na muntik nang mamatay si Gerald dahil sa kakulangan ko ng kakayahan. Maswerte kami na nakilala ka namin, Mr. Lawrence!”Bigla siyang nasabik—iniisip niya na maaari niyang gayahin ang anumang technique na gagamitin ni Frank upang gamutin si Gerald, ngunit nagawa n
Sumakay kaagad si Frank ng isang taxi papunta sa Turnbull Villa, kung saan nandoon sina Vicky at Walter, kasama ang isang magandang babae at isang matipunong lalaki na mukhang isang bodyguard.Si Walter ang unang bumati kay Frank. "Maligayang pagdating, Mr. Lawrence.""Mr. Turnbull." Tumango si Frank.Sa kabilang banda, si Vicky ay nanatiling nakaupo sa tabi ng babae, mukhang maamo at disiplinado.Sa sandaling iyon, nagtanong ang babae, "Ikaw si Frank Lawrence?"Bakas sa mga mata niya ang galit.Bahagyang kumunot ang noo ni Frank ngunit sumagot siya. "At ikaw si…?"Bago pa makapagsalita si Vicky ay nagpakilala na ang babae. "Susan Redford. Nanay ako ni Vicky.""Kung ganun ikaw si Mrs. Turnbull. Ikinagagalak kitang makilala," tumango si Frank, nagulat na ganun kabigat ang presensya ng ina ni Vicky.Kaya masasabi na siya mismo ay isang tagapagmana, bagama’t normal lang ang mga strategic marriage para sa mga dinastiya tulad ng mga Turnbull.Sinusuri naman ni Susan si Frank. "Sin
Nangyari ito sa loob ng isang segundo, at inakala ni Frank na susuko na si Cliff.Kung sabagay, nag-sparring lang sila, at walang dahilan si Frank para patayin ang isang bodyguard ng mga Turnbull.Gayunpaman, sa kanyang pagtataka, walang naramdaman ni Cliff at patuloy siyang umatake sa kanya!"Tumigil ka na!" sigaw ni Vicky sa mga sandaling iyon. "Higit pa sa tatlo yan! Panalo na si Frank!"Huminto naman si Cliff.Sinabi lang sa kanya ng kanyang amo na bantaan ang bata—may sapat siyang pagpipigil sa sarili para hindi mapatay si Frank.Tahimik siyang umatras. Pagkatapos, sa pag-aayos ng kanyang damit, bigla niyang napagtanto na nawala ang kwelyo niya at huminga nang malalim, "Shit, saan napunta ‘yun?"Kasabay nito, lumingon si Vicky sa kanyang ina. "Maaari nang kunin ni Frank ang wonderroot ngayon, tama?"Tumango si Susan. "Oo. Tsaka aalis na ako—mananatili si Cliff bilang bodyguard mo.""Bodyguard ko? Hindi na kailangan—si Frank ang personal bodyguard ko." Agad namang tumanggi
"Ano ‘yun?" Ang tanong ni Frank.Pinakitaan siya ni Vicky ng isang misteryosong tingin. "Ito ay isang pharmaceutical company. Maaari mong mas mahusay na anihin ang mga bihirang sangkap ng gamot mula sa buong mundo kung sasali ka samin—sa katunayan, ginagawa ko ito para sayo!""Haha..." Humalakhak si Frank—nakilala lang niya ito ilang araw na ang nakakaraan, at talagang nag-aalinlangan siyang mapupunta si Vicky para sa kanya. "Maging tapat tayo sa isa’t isa, okay? Ano ba ang gusto mo?"Habang interesado siya sa naturang kumpanya, alam ni Frank na walang libre sa mundong ito. Ito ay isang give and take, at dapat mayroong catch.Napangiti si Vicky. "Gusto kitang maging boyfriend.""Ano?" Mukhang natulala si Frank—ayaw niyang makipag-away nang walang dahilan, lalo na't engaged na ito.Napahagikhik si Vicky nang makitang hindi iyon. "Nagbibiro lang ako. Anyway, nais ng pamilya ko na palawakin ang medicinal business namin sa Middleton. Ako ang inatasang mamahala dito, pero alam ko rin
Hindi nagpatinag si Helen at nagmamadaling pumunta sa kwarto ni Henry.Ang silid na may mga antigong kasangkapan ay umiikot na ngayon sa amoy ng gamot, na may iba't ibang kagamitang pang-emerhensiyang medikal na dinala sa silid.Dalawang nurse ang abala sa pagtatrabaho, at si Helen ay tumakbo kay Henry at nakita niya na naghihingalo na siya."Lolo..." mahinang bulong niya."Frank? I-Ikaw ba yan?" Dahan-dahang iminulat ni Henry ang kanyang mga mata, sa pag-aakalang siya si Frank."Ako ito, si Helen," mabilis na sabi ni Helen."Helen?" Mukhang nagulat si Henry at inipon ang kanyang espiritu upang magpatuloy, "Nandito ka? Nasaan si Frank? Bakit hindi mo siya kasama...""Lolo, hiwalay na kami," alanganing sabi ni Helen. "Hindi siya darating."Naputol ang paghinga ni Henry at naging apurado ang kanyang tono. "Helen... Hindi mo dapat hiniwalayan si Frank... Hindi mo dapat..."Nagulat si Helen sa kanyang reaksyon. "Pakiusap, Lolo. Tinatakot mo ako... huminahon ka!"Napabuntong-hinin
Talagang hindi sumang-ayon si Gina sa kanya. "Anong ibig mong sabihin sa ibang tao? Napakalaki ng naitulong ni Mr. Wesley satin!"Sumang-ayon si Peter. "Para sakin, mas mabuti siyang bayaw kaysa kay Frank.""Tumahimik ka na lang," pinandilatan siya ni Helen at tumanggi nang magsalita pa.-Dumating si Frank sa loob ng isang oras, ngunit walang bumati sa kanya dahil mas mababa ang halaga niya kaysa sa isang manugang.Si Helen lang ang gumawa, bagama't may mga opinyon din siya laban sa kanya dahil sa nangyari noon. "Hoy."Agad na nagtanong si Frank, "Kamusta si Lolo?"“Hindi maganda ang lagay niya.”Tumango si Frank. "Pupuntahan ko siya."Pagkatapos nun, nilampasan niya ang mga tao at tumungo sa silid ni Henry."Kumusta ka na Lolo?" Ang tanong niya nang makita si Henry.Kanina pa naghihintay ang lalaki at agad na tumingala sa pamilyar na boses ni Frank. "Nandito ka talaga, Frank."Hinawakan ni Frank ang kanyang kamay habang kinukuha ang kanyang pulso. "Oo, ako nga ito."Si H
Bigla na lang, bumukas ang pinto at sumugod papasok sina Gina at ang pamilya niya. Sa sandaling nakita niyang nakaunat ang kamay ni Frank kay Henry, mabilis siyang sumugod para pigilan siya. “Anong ginagawa mo?!” Kumunot ang noo ni Frank. “Pinapagaling ko siya.”“Pinapagaling mo siya?!” Napuno ng pagkamuhi ang mukha ni Gina sabay tinulak niya si Frank. “Ang isang mababang uring kagaya mo? Layas!”“Ano…” Walang nasabi si Frank. Kumunot ang noo ni Henry. “Tinutulungan ako ni Frank.”“Ano bang alam niya?” Suminghal si Gina. “Wala kang dapat ipag-alala ngayon. Gumastos si Sean Wesley ng malaking halaga para bumili ng isang super pill nang narinig niya ang nangyari.”Suminghal si Henry sa pagitan ng ngipin niya. “Hindi kinakailangan yan. Sabihan mo siyang umalis.”“Anong sinasabi mo? Sobra tayong tinulungan ni Mr. Wesley at interesado siya kay Helen,” mayabang na sabi ni Gina. “Pakakasalan niya rin siya.”“Ano…” Hinimatay si Henry sa mga salita ni Gina at nagulat ang lahat!“