Kabanata 607

Tahimik na sinabi ni Frank na: "Kilala kita, Helen. Hindi ka tumitingin sa mga mata ko kapag nagsisinungaling ka.”

"Huwag kang umasta na parang kilala mo ako. Kasi hindi—at lilinawin ko sayo.” Ngumiti si Helen. "Iba na ako ngayon. Dapat maging makatotohanan ang isang tao at isuko ang mga walang katuturang ambisyon. Ano ang buhay para sa isang babae, kung hindi ang humanap ng isang lalaki na maaasahan niya at pagsisilbihan niya? Bakit ko kailangang harapin ang lahat ng problema sa isang sulok at ang mga shareholder sa halip na maging isang housewife? Isa itong madaling buhay na makakabuti sa lahat.”

“Iyan ba talaga ang nasa isip mo?" Tanong ni Frank, nakatingin siya ng maigi sa mga mata ni Helen.

"Oo.” Tumingin ng diretso si Helen sa mga mata niya sa pagkakataong ito. “Hindi na mahalaga kung anong iniisip mo o kung gaano kataas ang tingin mo sa sarili mo—hindi ako sasama sayo, kaya sumuko ka na. Gabi na at pagod na ako… Oras na para umalis ka.”

Sa mga salitang iyon, tahimik na bumal