"Bibili muna ako ng makakain. Ikaw Arthur, bantayan mo ang sasakyan. Samahan mo siya, Rick. Pero bumalik ka para ihatid dito yung mga beef jerky. Bubble Joe, humanap ka ng possible buyer para mapabilis ang pag alis natin dito sa market." Lumingon si Sasha kay Kira. "Ikaw, dahil wala ka namang kwentang medic, bantayan mo na lang 'tong bitch na 'to."
Nakayuko lang ako habang pinipilit na takpan ang katawan ko. I'm hopeless. I can feel the involuntary shaking of my body. Wearing a little piece of cloth makes me anxious. But the thought of someone buying me to be his or her sex slave is making me sick.
"Hindi ba pwedeng ako nalang ang magbantay dito?" Dumidila-dila pa si Bubble Joe habang nakatingin sa akin.
"Shit, ang puti ng legs. Ako nalang ang magbabantay dito, Sasha!" deklara ni Rick.
"Manahimik kayong dalawa. Gawin niyo na ang trabaho niyo!" mariin at iritado niyang sabi. "Go! Move, Move!"
"Sandali, Sasha. 'Di ba sabi mo may gagawin pa tayo?" tanong ni Rick. "Iyong tayong dalawa lang."
"Mamaya na! Trabaho muna! Makakapaghintay naman yang lust mo. Ang gutom ko, hindi!"
"Coming from you, huh..."
"Shut the fuck up and do what I ordered you."
Nagsimula na silang maglakad at naiwan naman si Kira.
May mga humihinto sa amin para magtanong kung wala na bang tawad sa presyo ko. Kaagad namang umiiling si Kira.
Nakita ko ang awa ni Kira sa akin kanina. Baka maawa ulit siya sa akin ngayon at pakawalan niya ako. This is my last resort.
Dahan-dahan akong lumapit sa kanya. Nakatingin lang siya sa malayo at seryosong nagmamatyag.
"Kira... " tawag ko sa kanya nang pabulong. "Kira, help me..."
Parang wala siyang narinig kaya tinawag ko siya nang mas malakas.
"Kira!" Pabulong pa rin ngunit mas mariin. "P-pakiusap, tulungan mo ako. Alam kong hindi ka nila katulad... Please, you are my last hope. Maawa ka sa 'kin." My visions started to blur.
"Hindi pwede!" Mas mariin niyang sabi. "Kahit gusto kitang tulungan, hindi pwede."
"Pwede! Kung gugustuhin mo. Pangako, kapag nakarating ako sa North wing. Babayaran ko ang kabutihan mo. "
"Sandali, Harrington ka talaga?"
"Oo, Kira. Kaya please tulungan mo na ako!"
"That can't be... Ang sabi nila ay patay na si Collier Harrington."
"Pero ito ako! Buhay na buhay! Inakala nila na patay na ako pero buhay pa talaga ako. Gusto ko lang naman na makita ang pamilya ko. At kapag tinulungan mo ako, ipinapangako ko na hindi ka na maghihirap pang muli. Sumama ka sa akin, Kira. Iwanan mo na yang mga ka squad mo. Hindi ka nabibilang sa kanila. Masyado kang mabait para sa kanila."
Umiling-iling siya habang nakapikit.
"No, no. Magagalit si Sasha. Baka ako ang ibenta niya. Ang mas masaklap, kung ako ang patayin niya." Napapikit at napailing siya para pigilin ang sarili.
"That won't happen kung ngayon mo na ako papakawalan!"
"Wala akong susi! Dala ni Sasha."
Napaisip ako. Tama nga, wala sa kanya ang susi. Mukhang dito na talaga ako. Napasandal nalang ako sa malamig na rehas. I'm hopeless. Tatanggapin ko nalang ang kapalaran ko. Bago pa ako gawing sexslave ay sasakalin ko nalang ang sarili ko hanggang sa mamatay. Mamamatay kaya ako no'n? Or magbibigti? Or baril? Magpapakamatay nalang ako.
Tumayo si Kira atsaka binunot ang baril niya sa bulsa. Taka naman akong tumingin sa kanya.
"Akin na, Kira. Magpapakamatay nalang ako," sabi ko habang nakatingin sa baril na hawak niya.
"Nababaliw ka na ba?" Hinawakan niya ang kadena ng kulungan. "Gumilid ka. Baka tamaan ka."
Bigla akong nabuhayan at dali-daling pumunta sa gilid.
Pinaputok niya ang baril ng dalawang beses hanggang sa masira ang kadena. Mukhang wala namang pakialam ang mga tao at sanay na sanay na sila putok ng baril.
Kaagad akong lumabas sa kulungan at niyakap siya.
"Salamat! Salamat nang marami. Tara na, sumama ka sa 'kin."
Kahit punit-punit ay pinilit kong suotin ang damit ko. I immediately held her arm.
"Tara na!"
Tumakbo kami hanggang sa makalabas sa market. Hindi nila kami dapat maabutan!
Labis ang pagpintig ng puso ko.
"Sandali, si Kira 'yon, ah!" rinig ko ang boses ni Rick. Napalingon ako sa kanya, may hawak siyang beef jerky. Kaagad niya itong binitawan at hinabol kami. "Hoy, Kira! Bakit mo pinakawalan ang babaeng 'yan? Taksil!"
My adrenaline rushed through my veins. I ran as fast as I could while still holding onto Kira's arms.
"Collier, pagod na ako. Mauna ka na." Hinihingal at pabagal na nang pabagal ang takbo ni Kira.
"We can't stop, Kira. Come on! Hindi kita iiwan dito. Malalagot ka sa kanila!"
"I know, tanggap ko na 'yon. Sige na, umalis ka na."
"Kira, this isn't some sort of soap opera! We can't get caught! Tara na!"
Pinilit niyang tanggalin ang mahigpit na pagkakahawak ko sa kanya.
"Run! Lumiko sa kanan at may makikita kang daanan doon."
Umiling-iling ako.
"Go! I'm not risking my life just to get you caught!" sigaw niya.
Kahit labag sa loob ay pinilit kong tumakbo. Pagkarating ko sa dulo ng daanan ay lumiko ako pakanan.
"Kira! Malilintikan ka sa 'kin! Ibalik mo ang babaeng 'yan habang may oras ka pa!"
Tumakbo ako nang mas mabilis hanggang sa ang pintig nalang ng puso ko ang naririnig ko. Sobrang bilis at sobrang lakas. Napatili ako nang may humawak sa braso ko. Napahinto rin 'yon nang takpan niya ang bibig ko. I'm dead.
Ipinasok ako ng kumuha sa akin sa isang room. Madilim dito at masikip. Nanlaki ang mga mata ko nang mapasilip ako sa labas. Nandoon si Kira at tuluyan na siyang nahabol ni Rick. Mariin na nakahawak si Rick sa buhok ni Kira habang paulit-ulit itong niyuyugyog.
"Damn it! Where is she?!" Halata ang matinding galit ni Rick.
"Nasa heaven," sarkastikong tugon ni Kira habang nakangisi. Kahit halata ang sakit dahil sa matinding paghawak ni Rick sa buhok niya ay hindi niya 'yon ininda. Sinikmuraan siya nito ng isang beses. Gusto kong tulungan si Kira kaya nagpumiglas ako sa kung sino mang nakahawak sa akin. Mas diniinan niya ang pagtakip sa bibig ko at pagkakayakap sa akin para hindi ako makawala.
"Stay fucking still," bulong niya. Malamig at mababa ang boses niya. Ramdam ko ang hininga niya na kumikiliti sa batok ko. Alam ko ang boses na 'yan.
Pisces.
Gusto ko siyang sakalin. Pero iniligtas niya ako ngayon. Pero hindi ko kailangan ang tulong niya dahil desidido akong tulungan si Kira.
"Traydor kang babae ka!" Pinagpatuloy pa ni Rick ang pagsuntok sa tiyan ni Kira hanggang sa sumuka na ito ng dugo. Napahiga ito sa lapag. Umubo si Kira nang paulit-ulit habang pinipilit na kumuha ng hangin.
Kinwelyuhan ni Rick si Kira at paulit-ulit na ibinalibag sa lapag.
"Kapag nalaman ni Sasha ang ginawa mo, sigurado akong ikaw ang magiging hapunan namin mamaya. Masaya akong kakainin ang laman mo dahil wala ka namang kwenta at taksil ka pa!"
Kaagad na dinuraan ni Kira sa mukha si Rick kaya sinampal siya nito nang pagkalakas-lakas.
"Anong nangyayari r'yan?" sigang tanong ni Bubble Joe kay Rick. Kumintab ang ulo niya habang papalapit. "What the actual fuck! Bakla ka ba? Bakit mo sinasaktan si Kira?" Walang anu-ano ay sinapak ni Bubble Joe sa mukha si Rick. Itinulak niya pa ito papalayo kay Kira.
"Gago ka ba? Tanungin mo sa babaeng 'yan kung anong katangahan ang ginawa niya!"
"Anong ginawa mo?" seryosong tanong ni Bubble Joe kay Kira pero nanatiling tahimik ang babae.
"Nakita ko silang tumatakbo papaalis! Kasama niya 'yung Harrington! Malamang ay siya ang nagpakawala ro'n!"
"What?!" Bubble Joe's voice boomed. Isa-isang nagdatingan ang Cerberus Squad.
"Damn you!" Tili ni Sasha nang malaman kung anong nangyari. Itinutok niya ang baril kay Kira. "Hanapin niyo ang babae! Baka hindi pa nakakalayo!"
Kaagad na tinakpan ni Pisces ang mga mata ko. Kasabay nito ay ang sunod-sunod na pagputok ng baril. Nanghina ang tuhod ko kaya napasalampak ako nang tuluyan sa sahig. Tinakpan ko ang sarili kong bibig habang tahimik na humihikbi. Hindi ko siya dapat iniwan.
Someone died because of me. Inialay niya ang buhay niya para sa akin. She's truly a hero. I will never forget her. Someone died... because of me... That doesn't sound nice. Hindi ako mapupunta rito kung hindi dahil kay Pisces! Someone died because of him! Siya ang puno't dulo nito!
"Leader..." Napalingon ako sa kung sino 'yon. Si Maximus. Napabalik ako sa realidad. "Dito ang daan. Naghihintay na sila sa labas." Bulong niya. Nasa dilim din siya kagaya namin at itinuturo niya ang isang pinto na patungo sa labas.
Kaagad na tumayo si Pisces sa gitna ng dilim. Dahan-dahan niyang isinara ang pinto. Binuksan naman ni Max ang isa pang pinto sa tapat. Bumungad sa amin ay isang gate na gawa sa barb wire.
Mahigpit na hinawakan ni Pisces ang kamay ko para tumayo. Galit akong tumayo at tumingin sa kanya.
"Hindi ako sasama sayo," mahina ngunit mariin kong sabi sa kanya. I clenched my jaw.
"You have no other choice," mas mariin niyang tugon. Itinaas niya ang damit kong suot upang matakpan ang lantad na katawan ko atsaka lumingon sa labas. "Magpalit ka ng damit mamaya."
Nakarating kami sa malayo at bumungad sa amin ang iika-ikang si Celine. Kahit hirap tumakbo ay pinilit niyang lumapit sa akin para yakapin ako. Hindi ko siya niyakap pabalik pero hinayaan kong hagkan niya ako. Pagtapos niya akong hagkan ay hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko.Tumingin siya sa mga mata ko."Ayos ka lang ba? I'm sorry, Collier. Anong ginawa nila sa 'yo? Patawarin mo 'ko, please." Parang malapit na siyang umiyak. Niyakap niya ulit ako at isiniksik ang ulo sa balikat ko. Naramdaman ko ang pagkabasa ng balikat ko."Wala kang kasalanan..." walang buhay kong usal. Hindi pa rin ako maka-move on sa nangyari kay Kira. Hindi ko nakita kung paano siya binaril dahil tinakpan kaagad ni Pisces ang mga mata ko. I didn't even heard her groan in pain. Maybe she die
I have to think critically. They were all sorry for what happened. Syempre maliban kay Pisces. Lahat sila, hindi ginusto ang nangyari. Pati naman siguro si Pisces. Pero nangyari na ang mga nangyari. Hindi ko na naman maibabalik pa. Besides, kailangan ko sila para makarating sa pamilya ko. 'Yon ang goal ko. Ang makita sila. Para maging maayos na ang buhay ko. Kung mag-isa akong maglalakbay dahil sa galit ko kay Pisces, malamang ay mamatay ako sa gutom, makuha ng ibang squad, o maging zombie. I have no food to eat, water to drink, clothes to wear and weapons to defend myself. But my anger towards Pisces is just too much. I can't even fathom his reasons and way of thinking. Uunahin ko pa ba ang galit ko?
"Nope, I want to sleep." Pisces immediately popped Celine's bubbles."Ang kill joy mo naman, leader." Angal ni Celine. Kunot-noo siyang tumingin kay Pisces. "Just for tonight, wag kang maging KJ, please?" Nagpaawa pa siya kay Pisces e halata namang hindi gagana."No.""Fine! But promise me! Next time mag-oopen forum tayo!""Whatever."Kahit natatakot ay nagawa kong makatulog no'ng gabing 'yon. Siguro ay dahil alam kong kahit papaano naman ay ligtas kami kumpara sa labas."Malapit na tayo sa north."Pagod na pagod na ako sa paglalakad
I'm sure I didn't hear it right."P-Po?""Ang sabi ko ay umalis ka sa bahay ko!" Ulit niya pa, mas mariin at mas galit."D-Dad..." Hindi ko na alam ang sasabihin ko. Bakit niya ako pinapaalis? Ang akala ko ay matutuwa sila sa pagbalik ko. Na hindi na nila ako kailangang hanapin dahil ako na ang kusang dumating."Paano ka nakarating dito?" Nanliliit ang mga mata ni Mom habang mariing nakatitig sa akin."S-Sinamahan po ako ng mga kaibigan ko papunta rito. I woke up in a building and I can't remember anything-""Napakaswerte mo naman kung gano'n! Na wala kang maalala sa kahit na ano!" sigaw ni D
I got tired of running. I don't even know where I am now. I saw a proud old tree standing on the side of the small road, keeping the sidewalk in darker shade. Raindrops are fewer because of the large green leaves of the tree.I walked towards the tree and sit on the large bulge on the tree's roots.I need to think critically. Here I am again. Thinking for my next move.Sina Pisces, sinamahan nila ako rito para makita ang pamilya ko kapalit ang armas at mga pagkain. Bakit ba hindi ko naisip na maaaring tumaliwas ang mga plano ko?! Why was I so proud that they would be happy to find out that their deceased daughter is still alive?Anong gagawin sa akin nina Pisces kapag nalaman nilang wala akong ibibigay sa kani
ANNUAL HUNTERS' TRICUPSawa ka na ba sa magulo mong buhay? Sawa ka na sa mga zombies na araw-araw sumusubok pumatay sa 'yo? Baka ito na ang pagkakataong mabago ang buhay mo!Ang Annual Hunters' TriCup ay nasa unang taon pa lamang. Ang lahat ng squad na gustong sumali ay haharap sa tatlong pagsubok.Matira ang matibay, Hunters!Prize: V1Million North wing Mansion One year supply of food One year supply of guns and weapons. Regular Job under The Fascist (optional)
"Excited na ako!" Lumawak ang ngiti ni Celine na para bang tuwang-tuwa talaga. Hindi ba siya nakakaramdam ng takot para sa maaaring kahantungan nito? "Pero kailangan natin ng squad name. Iyon ang sabi rito." Nakanguso siya sabay turo sa parte ng flyer na may nakasulat na requirements."Bakit nga ba wala kayong squad name?" Napa-angat nang bahagya ang kaliwa kong kilay."Masyado kaming abala sa pag -survive sa apocalypse na ito para mag-isip pa ng squad name," sagot ni Pisces.Sabagay, uunahin pa ba nila ang pangalan nila?"So guys, dapat badass naman ang pangalan natin para katakutan tayo ng mga kalaban kahit papa'no," komento ni Nate."Sa 'kin palang matat
Napapikit nalang ako at napangiti dahil sa iniisip ni Celine. Kahit kailan talaga!Pumasok kami sa kwarto na pinagkulungan sa mga zombies. Nalinis na ito at naitapon na ang mga zombies.He examined the room with his cat-like eyes.There is broken glass from a plain white frame that is scattered on the floor. He carefully picked up the picture on it.Sa larawan ay makikita ang pitong tao. Magkakamukha sila at parang sobrang saya nila sa picture. Nababahiran ng dugo ang larawan."Dito na talaga sila nakatira simula pa nang magsimula ang apocalypse. And it looks like they're relatives," he said out of the blue.