Chapter 27

-----6 years later----

“Hey, Amanda.. Can you please bring this to that customer,” Arman pointed the old lady in black using his lips.

Kinuha ko ang pinapaabot niyang kape at ibinigay iyon sa matanda.

“Hindi ka pa ba uuwi?” tanong niya nang makabalik ako sa pwesto ko.

“Maya na siguro. It’s still early.” Sabi ko habang nagbabasa ng libro.

“Gusto mo mag-aral ng law?”

Napansin niya siguro itong libro na binabasa ko. “Kung pwede pero mukhang malabo,” natatawang sabi ko sa kaniya.

May pumasok na costumer na Chinese kaya umalis muna siya para entertainin iyon. Hindi ako empleyado sa shop niya pero tumatambay ako dito minsan kapag walang trabaho.

Tumingin ulit ako sa relo na suot ko. Still early pero ako pala ang nakatoka magluto.

“Arman, gonna go,”

“Akala ko ba still early?”

“Nah! Ako magluluto ngayon e,” kumaway lang ako at lumabas. Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa bulsa habang binabaybay ang daan pauwi ng bahay ni Arman.

“Hey, Amanda. Where ya going?”

“Home,”

“Hi, Amanda!”

Panay lang a