Elaine's Point of View
Tahimik lang si Louis habang nagmamaneho. Patungo na kami sa resort na sinasabi ni Tita Hacel.
Hindi ko tuloy mapigilan mapaisip kung ano ang naging daloy ng usapan nila ni Itay. No'ng bumalik kasi siya sa loob ay tahimik lamang at hindi na masyadong kumibo. Nanginginig na rin ako sa lamig ng aircon dahil nakatutok ito sa akin. Si Louis ang nagda-drive ngayon habang nasa kabilang sasakyan naman sina Itay at si Kaizer.
Noong una nga ay ayaw pumayag ni Kaizer, ngunit pinilit s'ya ni Itay na huwag silang sumabay sa amin.
“Wear this,” sambit ni Louis at dahan-dahang binuksan ang compartment niya upang kunin ang isang denim jacket.
Iniabot niya ito sa akin na agad ko namang tinanggap dahil kaunti na lang ay magiging yelo na ako sa lamig. Kahit ang mga binti ko ay hindi ko na maigalaw.
“Salamat,” wika ko. Tumango lamang siya at tuluyan nang nagmaneho. Hindi ko alam kung nauna na sina Kaizer sa amin sa resort dahil naipit kami sa traffic. Kaya baka mas mauna sila ng mga 30 minutes.
“Ano nga pala ang pinag-usapan n'yo ni Itay?” tanong ko dahil hindi ko na kayang pigilan ang curiosity na nararamdaman ko. Sa totoo lang ay kanina ko pa nga ito iniisip. Nahihiya lang ako na tanungin siya. Bakas sa mukha niya na ayaw sagutin ang tanong ko, pero mas lalo akong hindi mapapakali kung wala akong makukuha na sagot mula sa kanya.
“It's not that important,” sambit niya. Kinuha niya naman ang cell phone na nasa bulsa niya at agad na binasa ang nakasulat.
“My mom said that they will be having dinner in a French restaurant. They will also stay with their friends for a while. Kaizer and your father are there, too? Do you want to go or we will go ahead to our resort?” tanong niya na agad kong ikinalunok. Kung ganoon ay maiiwan kaming dalawa sa resort kung mauuna na kami roon. Mukhang bukas pa uuwi sina Tita Hacel.
Did they set up us, so we could spend time together? Hmm, but I think my father would never agree to it.
“Kung anong gusto mo, doon na lang din ako,” sagot ko at marahang nagkamot ng ulo. Sa totoo lang ay nahihiya pa rin ako na kami lang dalawa lalo na noong may muntik nang mangyari sa amin. Hindi ko alam, but he was so kind to me na sana ay hindi magbago.
“Then we shall go ahead to our resort. I'm a bit tired and you should rest, too,” sambit niya na ikinatango ko na lamang. Mukhang magiging awkward ang gabing ito para sa aming dalawa.
***
Nang makarating kami sa resort ay agad niyang binuksan ang pintuan ko habang lumapit naman ang isang staff sa amin.
“Welcome back, Sir Louis and Ma'am Elaine. Your mother told us that the two of you will go here, so we prepared a special room for the both of you,” wika ng babae. Kasing-tangkad ko lamang ito. Nakasuot ito ng black skirt na above the knees habang naka-white long sleeve ito na nakabukas ang dalawang butones.
Sinundan namin ang babae, na panay lang ang kuwento tungkol sa history ng resort na pinapakinggan ko naman. Nababagot naman si Louis sa sinasabi niya na parang hindi siya interesado na pakinggan ito. Marahil ay ilang beses na niyang narinig ang bagay na 'yon dahil sila ang may-ari ng resort.
“Fuck, can you stop the—” Magsasalita pa sana si Louis nang hilahin ko siya upang halikan na nagpatigil sa kanya. Napalingon naman ang babae, ngunit agad rin itong tumalikod nang makita ang ginagawa namin.
“Pasensya na po, ma'am at sir sa pag-abala. Hayaan n'yo po at dadalhin ko na kayo agad sa inyong silid,” sambit nito. Wgad naman akong bumitiw sa aming halikan upang magpaliwanag sa staff, ngunit hinila lang ako ni Louis sa baywang upang halikan nang mas marahas na agad kong ikinapikit.
Natigil ang ginagawa namin nang biglang may tumikhim sa harapan namin. Nang lumingon kami ay nakita ko si Tyron habang nakangisi sa aming dalawa.
“Nagambala ko ba ang mukbangan ninyo?” tanong nito habang nakangisi. Napatalikod naman ako dahil sa hiya nang ma-realize ko na nakita niya ang ginawa namin ni Louis.
Masyado itong nakakahiya, dapat ay patatahimikin ko lamang si Louis, ngunit bakit parang bumalik sa akin ang ginawa kong pagpapatahimik?
“What are you doing here, Tyron?” tanong ni Louis. Kahit ako ay nagulat din sa biglaan niyang pagsulpot. Ni hindi ko siya napansin na dumating.
“Well, Tita Hacel wants me to cook for the both of you. She instructed me to make your dinner memorable,” sambit ni Tyron na ikinagulat ko. Ibig-sabihin ay siya ang magluluto ng kakainin namin ngayon?
“Ah, p'wede ko na po ba kayo maabala, ma'am and sir? Ihahatid ko na po muna sana kayo sa inyong silid,” sabat naman ng staff na agad ko na lang sinagot ng oo upang matapos na ang usapan.
“Hmm, mukhang may excited sa moment nila together. By the way, I will just call the both of you on the telephone. Enjoy each other,” wika ni Tyron at kumindat pa sa akin. Nagulat naman ako nang bigla akong hawakan ni Louis sa braso upang ilapit sa kanya. “Why are you staring at him like that?” tanong niya sa akin na agad ikinapula ng pisngi ko.
Lumayo naman ako sa kanya habang iwinagayway ang kamay ko upang ipagtanggol ang sarili. “Hindi ko naman siya tinitignan, ano ka ba!” depensa ko. Agad niya akong binuhat at sinundan ang babae na maghahatid sa amin sa silid.
Nang makarating kami sa loob ay maraming bumabati sa amin. Hindi ko naman mapigilang takpan ang mukha ko dahil sa daming nakatingin sa amin. Buhat-buhat niya na naman kasi ako na pa-bridal style, baka akalain ng iba ay binabakuran ko na agad si Louis, hindi pa naman kami kasal.
“Ayan ba 'yong mapapangasawa ni Sir Louis?” bulungan ng tatlong babae na agad kong ikinatanggal ng kamay na ipinangtakip ko sa aking mukha.
Kitang-kita ang irita nila habang tinitingnan ako. “Hindi bagay ang ganiyang hitsura sa tabi ni sir. Magmumukha lang siyang b****a,” sambit ng isa na may kulay brown na buhok. Napatawa naman ang kasama niya. Sanay na ako makarinig ng pangungutya, ngunit kakaiba lang dahil ngayon ay nasaktan ako sa sinabi nila.
Ganoon ba ako kapangit para kay Louis?
“Ibaba mo ako, Montemayor,” wika ko. Pinipigilan ko ang mga luha ko na tumulo, pero nais kong bumaba mula sa pagkakabuhat niya. Totoo naman sila, mukha lang akong b****a sa tabi ni Louis katulad ng sinabi ni Karen.
“And why would I do that?” sagot niya naman sa akin pabalik. Hindi ko masagot ang tanong niya na parang naputulan ako ng dila.
“Tss, you should never listen to someone saying bad to you. The three of you, I will zipper your mouth if you can't stop saying stupid words,” sigaw ni Louis. Agad naman niyang ibinaba si Elaine sa harap ng mga ito na ngayon ay nanginginig na dahil sa tindig ni Louis.
“Do anything you want, wife. Here is my pistol,” wika niya habang iniaabot sa akin ang baril na hawak niya. Napapikit ako nang mariin at hindi ko alam, pero dahan-dahan ko itong kinuha mula sa mga kamay niya.
Mas lalong nagulat ang mga nasa paligid nang itutok ko ang baril sa nasa gitnang babae na nagsabi na mukha akong b****a kapag katabi si Louis, pero napalingon ako nang may narinig akong putok ng baril na nagmula sa aming likuran.
Mga nakasuot ito ng itim na suit habang nakatutok ang kanilang mga baril kay Louis.
“Mukhang tamang-tama ang araw na ito, Montemayor. Bakit hindi natin ngayon ayusin ang away ng organisasyon natin? Iyon ay kung buhay ka pa,” sambit nito at tumawa nang malakas na um-echo sa loob ng hotel. Nag-panic ang mga tao at ang iba ay nagtatakbuhan, binabaril lamang sila ng kasamahan ng lalaki bago pa sila makalabas.
“Hide on my back, wife. I will protect you,” bulong ni Louis. Hinawakan niya ang baba ko at tinaas ito upang halikan ako sa noo. “Close your eyes when I say, I love you, okay?” malambing na wika niya. Napahawak naman ako sa puso ko dahil sa kaba.
Ngunit isa lang ang na-realize ko. Ayaw kong mawala siya sa akin.
Third Person's Point of View“Kita mo nga naman, huwag mong sabihin na may girlfriend ka na namang bago? Tss, ang bilis naman. Hindi pa namin napapatay si Mariella sa harap mo, pero huwag kang mag-alala, sisiguraduhin kong makikita mong mamatay ang bago mo!” sigaw nito habang ang boses niya ay dumagundong sa buong lugar. Mga limang tao na ang nakahandusay sa sahig dahil sa tama ng baril ng mga ito sa puso.Pumaikot ang grupo ng mga armado kay Louis. Nasa likod si Elaine na kanina pa nanginginig sa takot. Hawak niya pa rin ang pistol na ibinigay sa kanya ng binata, ngunit hindi niya alam kung paano gagamitin ito.Naranasan niya lang makahawak ng ganito noong magpunta sila nina Venice at Baklang Elena sa isang bagong bukas na firearm training na nagtuturo kung paano humawak ng baril, ngunit nagtungo lamang sila roon dahil sa poging instructor na crush na crush ni Elena. Halos matanggal nga ang kaluluwa nito sa tuwing lalapitan siya ni Xypen. Kaya
Third Person's Point of ViewNagising naman dahil sa liwanag si Elaine. Agad bumungad sa kanya ang puting kisame na agad niyang ikinabangon.“Anak, gising ka na pala. Mabuti naman, ang akala ko ay mawawala ka sa akin,” wika ng kanyang ama. Agad itong lumapit sa kanya upang yumakap. Nasa tabi nito si Kaizer na ngumiti sa kanya, mukhang alam na nito ang nangyari sa kanila ni Louis.“A...a-yos lang po ako. Nasaan po si Louis?” tanong niya, ngunit nagkatinginan lamang sina Kaizer at ang kanyang ama na parang walang gustong sumagot sa tanong niya.“A...A-ma?” pagtawag niya kay Mr. Natividad, ngunit ngumiti lang ito sa kanya at hinawakan siya sa kanyang ulo.“Anak, mas mabuti kung magpahinga ka muna. Ang bilin ng nurse ay huwag ka raw munang masyadong gumalaw lalo na at nakaka-trauma ang mga nangyari sa 'yo,” sagot sa kanya ni Mr. Natividad, ngunit hindi niya kayang magpahinga hangga't hindi siya nakasisigu
Third Person's Point of ViewNakahinga nang maluwag sina Juliana at Alexa nang makapagtago sila sa isang malapit na bar. Mabuti na lamang ay may dala-dala silang student ID upang makapasok. Hindi masyadong mahigpit ang mga bouncer na naroon o sabihin na lang nila na s-in-educe ni Alexa ang mga ito kung kaya't pinapasok sila kaagad.Mabuti na lamang ay bihasa ang dalaga sa mga ganoong bagay. Hindi katulad ni Juliana na puro pag-aaral ang iniisip.“Akala ko, hindi na tayo makatatakas sa mga 'yon, pero may problema akong iniisip. Paano natin masosorpresa si Ate Elaine?” tanong ni Juliana. Umupo sila sa counter para um-order ng drinks. Masyado silang napagod katatakbo kung kaya't nais nilang mag-refresh saglit.“But how can we surprise Elaine if we can't enter the hospital of our Tito Alexander, argh. They are so panira kasi,” sambit ni Alexa. Kaagad naman niyang tinuro sa bartender ang margarita cocktail na paborito niyang inumin tuwi
Third Person's Point of ViewDahan-dahan silang lumabas sa bar upang masiguro na walang naghihintay sa kanila na paparazzi sa labas. Bago umalis kanina ay hindi mapigilang bulungan ni Juliana si Noah na nagse-serve sa ibang mga customer.“Good luck in your work, handsome. I will text you later,” bulong niya at hinalikan sa pisngi ang binata nang makitang walang tao na nakatingin sa kanila.Kaagad naman siyang kinindatan nito at tuluyan nang bumalik si Alexa na nasa restroom. Inaya na siya nito na ituloy na ang surpresa para kay Elaine. Pinalipas lang nila ang oras upang masiguro nila na wala nang nakasunod sa kanila na mga reporter, masyado kasi itong makukulit at hindi sila makapapasok sa loob ng hospital dahil sa dami ng mga ito.“Nakita ko 'yon, haliparot ka. If you don't kuwento mamaya, isusumbong kita kay Kuya Kaizer,” bulong ni Alexa habang papasok sila sa hospital. Napakalinaw talaga ng mga mata nito sa mga ganitong bagay. K
R-18: Mature Content ahead.Third Person's Point of ViewNang makita ni Elaine na lumabas na si Mariella sa silid ay kaagad siyang naglakad papunta rito, ngunit napahinto siya nang makitang umiiyak ito.“A...a-yos ka lang ba?” tanong niya rito, ngunit tiningnan lamang siya nito bago tuluyang umalis.Mukhang hindi siya nito gustong makausap, ngunit ayaw na ayaw niyang nakakakita ng babaeng umiiyak dahil para sa kanya, dapat itinuturing ang isang babae na parang prinsesa, ngunit sa kasong ito ay mukhang wala siyang magagawa dahil ayaw siyang pansinin ni Mariella.“Wife,” tawag ng binata mula sa likuran niya kung kaya't agad siyang napalingon upang tingnan ito.“Are you okay?” tanong nito sa kanya at wala siyang nagawa kundi tumango na lamang. Wala naman siya sa posisyon upang tanungin kung anong napag-usapan nila ni Mariella at isa pa, privacy ito ng binata.Nang makapasok siya sa silid ay kaaga
Third Person's Point of View“Susunod na lang kami, Kai,” sambit ni Elaine. Yumakap sa kanya pabalik si Louis na parang ayaw nitong umalis sa posisyon nila ng dalaga.“Okay, sure, but make it quick,” sagot ni Kaizer na kaagad ikinabuntonghininga ni Elaine dahil masakit pa rin ang mga hita niya.“Hey, let's have a shower before going to the restaurant,” wika ni Louis. Tumaas ang kaliwang kilay niya dahil hindi nga siya makatayo dahil sa nangyari sa kanila.“Wife, are you okay?” tanong ng binata dahil hindi ito sumunod nang tumayo siya. Kaagad naman siyang inirapan ni Elaine na ikinagulat niya.“Mukha ba akong makatatayo sa posisyon na ito?” sarcastic na tanong ng dalaga. Napatingin naman si Louis sa kanya dahil sa pagtataka kaya wala siyang nagawa kundi sabihin ang dahilan dito. “Masakit ang mga hita ko dahil sa laki ng alaga mo!” reklamo nito sa kanya at tinakpan pa ang m
Elaine's Point of ViewHindi ko alam, ngunit walang lumalabas na kahit anong boses hanggang sa bigla na lang akong hatakin ni Eron papalayo kay Louis na abala sa pakikipag-usap sa isang babae.Kasabay ng paghila niya ay ang luha na hindi ko alam kung bakit bigla na lang tumulo sa mga mata ko.Mukhang wala naman itong pakialam dahil hindi niya man lang ako tinapunan ng kahit katiting na tingin. Abalang-abala siya sa pakikipag-usap sa babaeng 'yon. Sino ba ang babaeng 'yon at noong kausapin siya ay ayaw niya na akong pansinin?Sabagay, may kasalanan pa rin ako sa kanya. Dapat ay hindi ako nakipag-usap kay Eron habang hindi pa siya dumarating.“Ayos ka lang ba, Elaine?” tanong ni Eron nang makita niyang tumutulo na ang luha ko. Kaagad ko naman itong pinahid upang hindi niya mahalata na umiiyak ako dahil sa inis.“Ah, oo. Ayos lang ako. Huwag mo akong pansinin. Napuwing lang,” pagdadahilan ko sa kanya at pilit na ngumiti.
Elaine's Point of ViewHindi maawat ang ngiti ko nang bigla akong yakapin ni Louis. “Did you love it, wife?” tanong niya na agad kong ikinatango. Sino bang babae ang hindi matutuwa sa oras na ma-surprise sila nang ganito?Nang bumitiw sa pagkakayakap si Louis ay bigla naman akong niyapos ng yakap ni Tita Hacel. “Congratulations to the both of you. I can't wait to see you wearing your wedding gown.” Kaagad naman akong napangiti sa sinabi niya, kahit ako rin ay nae-excite makita ang sarili ko na nakasuot ng gown. Ni hindi ko kasi in-expect na mararanasan ko ang ganito hanggang sa dumating si Louis at pinaramdam sa akin na maaari din akong ituring na special katulad ng ibang babae.Ang buong akala ko nga noon ay si Kaizer ang magpaparamdam sa akin nang ganito. Naging crush ko kasi siya noong tumuntong ako ng college. Lagi niya sa akin pinaparamdam na maganda ako, ngunit sadyang maliit talaga ang mundo dahil sa pinsan niya ako nahulog at mapa